Płyta chodnika

Płyta chodnika nie powinna być w tym przypadku oparta tylko na trzech krawędziach, gdyż wówczas występują w układzie jej momentów niepotrzebne nierówno- mierności. Podłużnice tego ustroju pomostu nie są częściami elementów głównych przęsła. Rozpór łuków niosących pomost jest przekazywany na podpory. Zadaniem podłużnie jest przenoszenie sił z płyty pomostu na poprzecznice (program uprawnienia budowlane na komputer).

Rozstaw ich i liczba powinny być tak dobrane, aby pola płyty miały właściwe wymiary. W przedstawionym ustroju oprócz podłużnie pod krawężnikami dano dwie podłużnice pod jezdnią. Może być to uzasadnione dążeniem do uzyskania dostatecznie cienkiej płyty i zmniejszenia ciężaru pomostu ze względu na dużą rozpiętość przęsła.
Przykłady pomostów sprężonych betonowanych na miejscu (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Zastosowanie sprężania umożliwiło odmienne kształtowanie pomostów niż w konstrukcjach niesprężonych i doprowadziło do wytworzenia własnych form konstrukcyj sprężonych. Formy te są inne w konstrukcjach prefabrykowanych warsztatowo i w konstrukcjach betonowanych na miejscu lub też na brzegu i nasuwanych na podpory. Każdy z tych rodzajów wymaga oddzielnego rozpatrzenia.
Betonowanie na miejscu budowy konstrukcyj sprężonych jest celowe przy dostatecznie dużych rozpiętościach. Przy mniejszych opłacalne są bądź konstrukcje niesprężone, bądź też konstrukcje sprężone z prefabrykatów (uprawnienia budowlane). Rozpiętość, od której poczynając konstrukcje sprężone betonowane na miejscu stają się opłacalne, jest zależna od wielu warunków, jednak jest ona tylko w wyjątkowych przypadkach mniejsza od 20 m. Jest to pierwszy czynnik wpływający na odmienne kształtowanie przekrojów mostów sprężonych w porównaniu z mostami z betonu uzbrojonego. Drugą przyczyną powodującą zmiany w kształtach tych przekrojów jest konieczność zmniejszenia ich pola dla zmniejszenia wymaganej siły sprężającej. Dlatego też części przekrojów tych przęseł mają grubości mniejsze od przekrojów przęseł niesprężonych. Zmniejszenie ich wymiarów jest ograniczone możnością pomieszczenia uzbrojenia i innymi warunkami wykonawczymi (program egzamin ustny).

Grubości półek

Oprócz płyty pomostu stanowiącej półkę górną występuje płyta dolna. Grubości obu tych półek są na ogół zmienne wzdłuż przęsła, choć w wielu przypadkach półka górna jako płyta pomostu ma grubość stałą. Srodniki wraz z półkami są zwykle łączone w przekroje skrzynkowe lub dwuteowe niesymetryczne. Poniżej zilustrowano kilka przykładów takich przekrojów (opinie o programie).
Przekrój skrzynkowy mostu belkowego sprężonego o dwóch środnikach i dwóch półkach. Rozstawienie środników jest stałe wzdłuż przęsła, natomiast ich wysokość może być zmienna. Rozstaw środników jest zbliżony do rozstawu belek głównych zsuniętych pod płytę jezdni mostów niesprężonych. W mostach o dwóch pasach ruchu wynosi on około 5 m.

Płyta jezdni, płyty chodników, belki podporęczowe i krawężniki mają kształt zbliżony do kształtu tych elementów w mostach niesprężonych. Zamiast poprzecznie w ustroju tym występują przepony stężające środniki i płyty. Dla umożliwienia kontroli stanu konstrukcji od wewnątrz, w przeponach znajdują się przełazy.
W odmianie tej szerokość chodników jest większa, dlatego są one oparte na wspornikach wyprowadzonych z przepon (segregator aktów prawnych). Górną półką przekroju mostu jest tylko płyta jezdni.

Płyt chodnikowych nie należy włączać do współdziałania z przekrojem przęsła z dwóch względów: po pierwsze - udział ich w odkształcalności całego przęsła jest mały ze względu na dużą odległość od środników, po drugie - płyty chodników silniej ulegają zmianom cieplnym niż płyty jezdni i są zwykle podzielone na odcinki dylatacjami. Dlatego też, aby utrzymać zwartą konstrukcję belki przęsła, ograniczono ją do elementów niewątpliwie współdziałających w jej odkształceniach (promocja 3 w 1). Prefabrykowane płyty chodników oparto na belkach podporęczowych i krawężnikowych i oddzielono od siebie poprzecznymi przerwami. Umożliwiają one ułożenie przewodów pod chodnikami.