Płyta pomostu

Płyta pomostu powinna mieć stałą grubość, a jej dolna powierzchnia powinna być równoległa do powierzchni górnej, ułożonej ze spadkiem dostosowanym do spadku poprzecznego nawierzchni. Płyta pomostu powinna być jak najcieńsza Nie należy jednak dawać jej grubości mniejszej od 16 cm, a to ze względu na wpływ obciążeń kół ciężkich pojazdów i na ścinanie wywołane tymi obciążeniami (program uprawnienia budowlane na komputer).

W mostach o średniej rozpiętości grubość płyty jest już uzależniona od momentów zginających belki główne. W mostach o dużych rozpiętościach istotne znaczenie ma wykorzystanie pola przekroju płyty pomostu jako półki górnej belek głównych. Dlatego też w tych mostach płyta na całej szerokości współdziałającej z belkami głównymi powinna leżeć na jednakowej wysokości; wsporniki płyty, utrzymujące chodniki, powinny stanowić przedłużenie płyty łączącej belki główne (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Belki podporęczowe i wygięte ku górze płyty chodników nie powinny być betonowane przed zdjęciem przęsła z rusztowań, gdyż ugięcie przęseł pod ciężarem własnym utrudnia utrzymanie prostej linii ich krawędzi. W przekroju przęsła ciężar zdylatowanych płyt chodnikowych jest martwy; płyty te nie biorą udziału w przenoszeniu sił (uprawnienia budowlane).

Natomiast w układzie, w którym płyta chodników stanowi przedłużenie płyty jezdni, współdziała ona w przenoszeniu sił wewnętrznych i może być na całej szerokości betonowana jednocześnie, przed zdjęciem przęsła z rusztowań. Belka podporęczowa i płyta chodnika układana zwykle z prefabrykatów nie biorą udziału w odkształceniach pod działaniem ciężaru przęsła. Pomosty, w których płyta chodnika leży w poziomie płyty jezdni, mają też tę zaletę, że uzbrojenie i deskowanie płyty jest prostsze (program egzamin ustny).
Przekroje uzbrojenia płyty wyznaczamy według największych momentów dodatnich, występujących w połowie rozpiętości jej pól. Średnice prętów należy zachowywać jednakowe w obu kierunkach, na całej długości i szerokości płyty dla uproszczenia ich układu (opinie o programie).

Uzbrojenie główne płyt

Uzbrojenie główne płyt, biegnące w kierunku mniejszych rozpiętości pól, należy układać bliżej powierzchni dolnej. Nad nimi leży uzbrojenie biegnące w kierunku większej rozpiętości pól płyty. Średnice uzbrojenia płyty należy obierać tak, aby odstęp prętów był zbliżony do grubości płyty i aby mógł być on zachowany na całej szerokości i długości płyty. Nad belkami pomostu należy odginać co najmniej dwie trzecie prętów, o ile wymagają tego ujemne momenty zginające. Nad prętami biegnącymi w dolnej warstwie dodajemy w górnej warstwie pręty zazwyczaj tej samej średnicy. Długość prętów w górnej warstwie powinna sięgać co najmniej na Vs rozpiętości płyty między osiami belek.

Liczba belek głównych
Wzory na wyznaczenie wpływu mimośrodowego obciążenia przęsła na momenty w belkach głównych wskazują, że wpływ ten maleje wraz ze wzrostem sztywności belek zewnętrznych jest on najmniejszy w mostach o dwóch belkach głównych. Taki układ jest niewątpliwie najlepszy w przypadku mostów o jednym pasie ruchu (segregator aktów prawnych). W mostach o jezdni dwupasowej ograniczenie podłużnie do dwóch zwiększa grubość płyt. Wprawdzie belki poprzeczne i dodatkowe podłużnice zmniejszają grubość płyty, ale są to elementy pośredniczące tylko w przenoszeniu sił z pomostu na belki główne. Droga sił zostaje wydłużona, a przez to wzrasta ilość betonu i uzbrojenia.

Dążenie do zmniejszenia ciężaru belek głównych skłania do zastąpienia przekrojów teowych przez dwuteowe niesymetryczne. Dla ułatwienia deskowania i betonowania wskazane jest, aby półki miały przekroje prostokątne. Pożądane jest, aby dolna półka miała szerokość i grubość stałą wzdłuż rozpiętości. Wymiary jej zależą od uzbrojenia głównego (promocja 3 w 1). Mogą one być tym mniejsze, im pręty tego uzbrojenia będą miały większą średnicę. Dlatego też obieramy tę średnicę zazwyczaj równą 40 mm, zmniejszając ją do 32 mm tylko w wyjątkowych przypadkach.