Pochylenie płaszczyzny uprawnienia budowlane

W niektórych rozwiązaniach pochylenie płaszczyzny górnego węgarka okien i drzwi balkonowych do ościeżnicy powoduje spływanie wód opadowych ze ściany na stolarkę, zwiększając możliwość przecieków. Również ościeża bezwęgarkowe lub ze zbyt małą grubością węgarka znacznie utrudniają uszczelnienie ościeżnic i są często przyczyną przecieków. Także nieszczelność stolarki okiennej i drzwiowej oraz niska jakość wykonania przyczyniają się do przecieków (program uprawnienia budowlane na komputer).

Dodatkowym czynnikiem powodującym przecieki jest wadliwe przeważnie umocowanie fartucha blaszanego do ościeża i ościeżnicy.
Z chwilą stwierdzenia przecieków należy dokładnie zbadać wszystkie możliwe miejsca przenikania wody i kolejno je uszczelniać aż do całkowitego zlikwidowania przecieków.
Również bardzo dokładne oględziny faktury elewacyjnej nie zawsze pozwalają w sposób jednoznaczny określić miejsce uszkodzeń stanowiących źródło przecieków (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

W przypadku więc, gdy po usunięciu wszystkich stwierdzonych nieszczelności w dalszym ciągu występują przecieki, a przez dalsze oględziny i badania nie stwierdzono innych miejsc przenikania wód opadowych, należy przeprowadzić badania w okolicy przenikania wód opadowych za pomocą sztucznego natrysku zabarwionej wody pod ciśnieniem. Po dokładnym zakryciu folią okien i sąsiednich części elewacji bada się za pomocą natrysku kolejne fragmenty budynku w celu wykrycia miejsc przecieków. Badania tego rodzaju powinny wykonywać wykwalifikowane zespoły badawcze wyposażone w specjalną aparaturę.

Przy badaniu przecieków wód opadowych przez dach należy zwrócić uwagę na uszkodzenia lub wady w wykonaniu pokrycia dachu, obróbkach blacharskich wszelkich wybudówek ponad poziomem dachu, uszczelnieniach przejść przez dach oraz różnego rodzaju przebić, obróbek gzymsów, rynien, dylatacji itp. miejsc stanowiących typowe miejsca przecieków (uprawnienia budowlane).

W przypadku występowania w okresie obniżonych temperatur mostków termicznych na ścianach lub wykraplania się pary na ich powierzchniach należy przeprowadzić badania rzeczywistej izolacyjności ścian zewnętrznych. Badanie takie powinien przeprowadzać specjalistyczny zespół za pomocą specjalnej aparatury. W tym celu stosuje się obecnie urządzenia termowizualne, np. Aga-Termovision 750 lub inne. Również badania stopnia zawilgocenia ścian przeprowadza się za pomocą specjalnej aparatury.
Poważnym niebezpieczeństwem dla budynków zrealizowanych metodami uprzemysłowionymi z żelbetowymi czy też spawanymi połączeniami w węzłach jest korozja stali (program egzamin ustny).

Oględziny węzłów tylko w sporadycznych przypadkach, przy bardzo silnym skorodowaniu, pozwolą stwierdzić uszkodzenie w połączeniach. Z tych względów należy dokonać w odpowiednich miejscach odkrywek tych połączeń. Po dokładnym oczyszczeniu skorodowanych prętów stalowych, w miejscach największego ich skorodowania, mierzy się wymiary przekroju stalowych elementów złącza. Stopień skorodowania oblicza się w procentach w stosunku do ich pierwotnego przekroju (opinie o programie).

Polskie miasta

We współczesnych miastach polskich istnieje wiele obiektów wybudowanych w drugiej połowie XIX oraz w początkach XX wieku. Wszystkie budynki z tego okresu, a także urządzenia techniczne, są dziś funkcjonalnie przestarzałe, technicznie niesprawne, wyeksploatowane i wymagają przystosowania do aktualnych potrzeb.
Dotyczy to również układów funkcjonalno-przestrzennych miast, a w tym szczególnie ich śródmieść (segregator aktów prawnych).

Znaczna część zabudowy, a także układów przestrzennych historycznie narosłych, uznana została za niezbędne do zachowania z racji tradycji i walorów kulturowych i objęta ochroną konserwatorską. Sprawia to, że na zabudowę miejską należy patrzeć w sposób całościowy, a nie poprzez pryzmat pojedynczego obiektu.
Stan starej zabudowy w miastach, w tym szczególnie mieszkaniowej, jest bardzo zróżnicowany, na co wpływają:
- wiek i rodzaj konstrukcji budynku,
- stopień i poziom wyposażenia ogólnego i sanitarnego,
- układ funkcjonalny mieszkania, układ przestrzenny budynku oraz jego otoczenie,
- położenie obiektu w mieście (na obszarze centralnym, śródmiejskim bądź peryferyjnym),
- wielkość miasta i jego funkcja w kraju,
- tempo i ogólne zamierzenia rozwoju społeczno-gospodarczego,
- położenie geograficzne,
oraz:
- forma własności obiektu (prywatny, państwowy, miejski, spółdzielczy, kościelny itp.).

Stan techniczny zabudowy, szczególnie miast małych i średnich, jest na ogół bardzo zły. Generalnie można stwierdzić, że zabudowa miast położonych na terenach północno-zachodnich (wpływ prawa budowlanego pruskiego) jest bardziej solidna i wykonana z lepszych (trwalszych) materiałów niż zabudowa w miastach centralnej i wschodniej Polski (promocja 3 w 1).

Najgorsza pod względem kapitalności jest zabudowa w miastach na terenie byłego zaboru austriackiego.