Podnoszenie sznura

Przez opuszczanie i podnoszenie sznura wzdłuż strun można łatwo i szybko sprawdzić całą powierzchnię i wyznaczyć pożądaną grubość warstwy zaprawy pod okładzinę. Ostatecznie zamocowuje się struny w takiej odległości od ściany, aby przestrzeń między sznurem i najbardziej wystającymi miejscami powierzchni nie była mniejsza niż 10 mm.
Strunę utwierdza się w obranej pozycji obrotem uchwytu (program uprawnienia budowlane na komputer).

Obracanie uchwytu powoduje podniesienie się go w górę po nagwintowanym sworzniu haka i naciągnięciu struny.
Przy pionowaniu długiej ściany rozmieszcza się znaki kierunkowe i struny nie tylko w rogach ściany, ale i w miejscach pośrednich, tak aby odległość od jednej struny do drugiej nie przekraczała 6-8 m.
Płytki układa się według sznura zaczepionego haczykami o struny mocno naciągnięte w płaszczyźnie pionowej. Po ułożeniu jednego rzędu poziomego okładziny przesuwa się sznur do góry po strunach o wysokość jednej płytki i przystępuje się do układania następnego rzędu (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Po rozmieszczeniu znaków kierunkowych posadzki i spionowaniu ściany, wyznacza się za pomocą naciągniętego sznura linię przecięcia płaszczyzn i jednocześnie dolną i górną linię zetknięcia się płytek przyściennych z posadzką i ze ścianą. Następnie układa się według sznura skrajne płytki na zaprawie, pozostałe zaś na sucho, aby można je było dopasować i w razie potrzeby uprzednio przyciosać i oszlifować (uprawnienia budowlane). Po dopasowaniu płytek całego rzędu układa się je na zaprawie, trzymając się przy tym ściśle kierunku wyznaczonego przez sznur.

Płytki cokolikowe układa się na płytkach przyściennych albo bezpośrednio na posadzce. Należy uprzednio sprawdzić ustalić już płaszczyznę okładziny, cokoliki zaś nieco wysunąć równolegle do ściany. Poza tym układanie ich odbywa się tak samo jak układanie płytek przyściennych z tą różnicą, że zaprawę kładzie się na płytce, podczas gdy dla płytek przyściennych na podłożu posadzki (program egzamin ustny).

Układanie płytek ściennych

Po ułożeniu cokolika przestrzeń między płytkami a ścianą wypełnia się rzadką zaprawą (o konsystencji śmietany). Wysunięcie cokolika poza płaszczyznę okładziny uzyskuje się przez zwiększenie grubości warstwy zaprawy. Przy ostatecznym wykańczaniu okładziny wypełnia się spoiny ,i czyści się powierzchnię. Jeżeli licowanie ściany odbywa się przed ułożeniem posadzki, należy uprzednio ustalić płaszczyznę (poziom) posadzki za pomocą znaków kierunkowych, wyznaczyć linię przecięcia podłogi ze ścianą i na poziomie przyszłej posadzki ułożyć drewniane listwy służące do podtrzymania dolnego rzędu okładziny lub cokolika (opinie o programie).

Zastosowanie narożnych płytek fasonowych przyściennych ułatwia prawidłowe oblicowanie ścian i ułożenie płytek posadzki. Płytki fasonowe układa się bezpośrednio na posadzce, a w braku jej na listwie ułożonej na podłożu posadzki. W tym wypadku rząd narożnych płytek przyściennych służy za znak kierunkowy równocześnie przy licowaniu ściany i układaniu posadzki. Wynika stąd obowiązek szczególnie dokładnego ułożenia dolnego rzędu ściśle na poziomie posadzki.
Proces układania pozostałych rzędów okładziny jest taki sam jak opisany wyżej porządek układania dolnego rzędu lub cokolika.

Zaczyna się również od ułożenia skrajnych płytek i sprawdzenia ich położenia według sąsiednich znaków kierunkowych za pomocą łaty i poziomnicy (segregator aktów prawnych).
Następnie wbija się przy górnej krawędzi narożnych płytek gwoździe i naciąga się sznur, który wyznacza kierunek układania środkowych płytek danego rzędu.
Po założeniu skrajnych płytek kierunkowych i naciągnięciu sznura w linii poziomej majster mający pod ręką gotowe dopasowane płytki i zaprawę w skrzyni bierze płytkę do lewej ręki, prawą zaś nakłada kielnią zaprawę na tylną powierzchnię płytki. Ilość czasu zużytego na tę czynność oraz jakość roboty zależne są od doświadczenia majstra.

Zaprawę układa się nic na całej powierzchni płytki, pozostawiając wolne paski na brzegach (promocja 3 w 1). Jednakże ilość jej powinna być taka, aby po przyłożeniu i przyciśnięciu płytki do ściany zaprawa zajęła całą powierzchnię płytki (nie wypełniając wszakże spoin, które powinny być cienkie). Jeżeli ilość zaprawy nałożonej na płytkę jest za mała, pod okładziną tworzą się puste miejsca. Przy nadmiarze zaś zaprawa wycieka spod płytek na oblicowaną powierzchnię.