Lepiszcze

Lepiszcze składa się więc z żywicy i utwardzacza, które oddziaływają na siebie, powodując szybkie twardnienie. Żywice epoksydowe są termoutwardzalne, lecz nie są one odpowiednie podczas działania ognia. Głównymi zaletami betonów epoksydowych są: szybkie narastanie wysokiej wytrzymałości, stałość wymiarów, sztywność, doskonała adhezja do wielu materiałów, wysoka odporność na korozję chemiczną wielu kwasów, alkaliów i rozpuszczalników oraz na wpływ warunków atmosferycznych i zdzieranie, jak również dobre właściwości izolacyjności cieplnej i elektrycznej (program uprawnienia budowlane na komputer).

Dlatego beton epoksydowy jest szeroko stosowany do napraw betonów tradycyjnych, do przedłużania pali, do łączenia betonowych elementów konstrukcyjnych oraz do zabezpieczenia powierzchni. Istnieje również możliwość stosowania elementów kompozytowych zbrojonych, składających się z betonu tradycyjnego i betonu epoksydowego w strefie rozciągania dla uzyskania większej wytrzymałości na zginanie i osłony zbrojenia (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Główną wadą betonów epoksydowych jest ich bardzo wysoki koszt i wobec tego mało jest prawdopodobne, że materiał :en stanie się powszechnie stosowany w budownictwie, z wyjątkiem warunków, w których występuje bardzo silna korozja. Jest on jednak szczególnie korzystny do specjalnych zastosowań i wobec tego potrzebne są szczegółowe informacje o jego możliwościach. Trzecią odmianą betonu specjalnego jest beton impregnowany polimerami (uprawnienia budowlane).

Jest to tradycyjny beton z cementu portlandzkiego pielęgnowany na mokro, a następnie impregnowany ciekłym lub gazowym monomerem i polimeryzowany promieniami gamma lub inicjatorami chemicznymi. Impregnacja może być ułatwiona przez suszenie betonu w wyższych temperaturach, przez odpowietrzanie, np. przy podciśnieniu 75 mm słupa rtęci lub przez nasycanie monomerem pod ciśnieniem. Stosowanie promieniowania gamma wymaga osłon, lecz otrzymuje się beton lepszy niż przy użyciu inicjatorów chemicznych (program egzamin ustny).

Polepszenie właściwości

Po procesie polimeryzacji produkt ma znacznie wyższą wytrzymałość na ściskanie, rozciąganie i udarność niż przed obróbką oraz wyższą odporność na zamrażanie i odmrażanie, zdzieranie i agresję chemiczną. Wszystko to spowodowane jest bardzo niską zawartością pustek w betonie impregnowanym polimerami, wobec tego przesiąkliwość obniżona jest prawie sto razy. Polepszenie właściwości związane jest zazwyczaj bezpośrednio z ilością zawartego polimeru. Wskutek promieniowania gamma w elementach betonowych o znacznej grubości mogą prawdopodobnie wystąpić trudności w uzyskaniu kontrolowanego przebiegu polimeryzacji (opinie o programie).

Ze względu na wysoką absorpcję promieni gamma przez beton występuje niebezpieczeństwo miejscowego napromieniowania zbyt dużego lub zbyt małego; pierwsze z nich spowoduje depolimeryzację, a drugie spowoduje, że monomer pozostanie nie przereagowany i może ewentualnie rozkładać się i reagować ze zhydratyzowanym zaczynem cementowym. Jednak wielu zastosowaniach polimeryzacja w warstwie powierzchniowej może być bardzo pożądana, gdyż takie warstwy stwarzają zabezpieczenie przed oddziaływaniem chemicznym i mechanicznym.

Główną wadą betonu cementowo-polimerowego jest jego koszt (segregator aktów prawnych). Dlatego materiał ten jest interesujący przede wszystkim do produkcji rur przewodzących ciecze agresywne i w zakładach przeprowadzających odsalanie. Badanie właściwości betonu służy przede wszystkim projektowaniu mieszanki betonowej i w tym rozdziale będą one rozważane właśnie z tego punktu widzenia.

Wymagane właściwości stwardniałego betonu są określone przez projektanta konstrukcji, natomiast właściwości świeżego betonu zależą od rodzaju konstrukcji, techniki układania i warunków transportu. Te dwie grupy wymagań pozwalają inżynierowi na zaprojektowanie składu mieszanki, z uwzględnieniem stopnia kontroli na budowie (promocja 3 w 1). Projektowanie mieszanki można więc określić jako proces doboru odpowiednich składników betonu i podanie ich wzajemnych ilości w celu wyprodukowania w sposób najbardziej ekonomiczny betonu o określonych minimalnych właściwościach, odpowiedniej konsystencji, wytrzymałości i trwałości.