Podpory drewniane

Drewno jest najstarszym materiałem w budownictwie mostowym; w krajach obfitujących w lasy po dzień dzisiejszy stanowi ono podstawowy budulec.
W Polsce wykonuje się z drewna rusztowania pod mosty stałe, zbliżone swym ustrojem do drewnianych konstrukcji mostowych oraz mosty prowizoryczne (program uprawnienia budowlane na komputer).
Nawierzchnię drewnianych mostów stanowią najczęściej bale, rzadziej jest nią nawierzchnia tłuczniowa lub asfalt. Nawierzchnia z bali składa się z warstwy górnej układanej szczelnie z drewna miękkiego i warstwy dolnej nośnej z drewna bardziej twardego.

Nawierzchnię z bali w mostach leżajowych można układać bezpośrednio na dźwigarach głównych lub na poprzecznicach (w razie większych odstępów dźwigarów). W mostach o bardziej złożonej konstrukcji, np. wieszarowych, stosowane są poprzecznice powiązane między sobą nie tylko balami na wierzchu, ale także podłuż- nicami, tworząc ruszt sprężysty oparty na dźwigarach głównych.
Podpory drewniane nazywamy jarzmami. Składają się one z pali, oczepów lub podwalin, kleszczy poziomych oraz krzyży stężających, a czasem „kaszyc”, tj. skrzyń wypełnionych kamieniami.
Rozróżniamy jarzma: wbijane, stawiane na fundamencie, ka- szycowe oraz nasadzone. Jarzma wbijane składają się z jednego lub kilku szeregów pali wbitych pionowo lub ukośnie na głębokość 2-4-5 m. Pale ukośne zabezpieczają przed siłami poziomymi: są stosowane w jarzmach mostów drogowych zastrzałowych lub rozporowych (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Pale łączy się u góry oczepem leżącym ponad najwyższym stanem wody. Na wysokości małej wody ściąga się je kleszczami. Oprócz pali nośnych stosuje się po obu stronach jarzma tzw. „stróże”, czyli pale ukośne przenoszące siły poziome poprzeczne do mostu. Często zamiast droższego wbijania pali wykonuje się jarzma o nasadzonych palach ukośnych. Do usztywnienia poprzecznego jarzma stosuje się oprócz stróży także krzyże, wykonywane przeważnie z połówek okrąglaka. Jarzma wysokie wymagające pali o długościach powyżej 12 m trzeba łączyć z dwóch części. Powstają w ten sposób jarzma nasadzone. W miejscu, gdzie płytko pod dnem rzeki występuje grunt skalisty i nie można wbić pali na odpowiednią głębokość, stosuje się jarzma na legarach (uprawnienia budowlane).

Legary powinny być ułożone na głębokości około 1,5 m pod dnem rzeki, a następnie na nich jarzma zasypane kamieniami do poziomu dna rzeki. Rozwiązanie takie stosuje się do rzek płytkich o łagodnym nurcie nie powodującym rozmywania dna.
Jeżeli buduje się jarzmo lądowe przeznaczone na dłuższy okres trwania, należy oprzeć go poprzez podwalinę na cokole murowanym (program egzamin ustny).
W razie budowy bardzo wysokich mostów stosuje się jarzma kratowe, ustawione na cokołach murowanych sięgających ponad najwyższy stan wody.

Przyczółki palowe

W rzekach głębszych, gdy istnieje możliwość rozmycia dna, a siiuktura gruntu skalista uniemożliwia wbijanie pali, buduje się jarzma kaszycowe (opinie o programie). Kaszyca jest to skrzynia drewniana, mająca oprócz ścian zewnętrznych liczne ścianki poprzeczne, ustawiona na wyrównanym dnie i wypełniona kamieniami. Kaszyce należy powiązać z podłożem przez wbicie krótkich pali lub obniżanie posadowienia skrzyń przez rozkucie lub wybagrowanie dna na głębokość 0,5 m.

Przyczółki drewniane są budowlami bardzo nietrwałymi i mogą na krótki czas jako wyłącznie prowizoryczne. Rozróżnia się przyczółki: palowe ze ścianą zakładaną, ukryte w nasypie oraz kaszycowe (segregator aktów prawnych).
Przyczółki palowe ze ścianką zakładaną składają się z jarzma, dźwigającego skrajne przęsło oraz ścianki podtrzymującej nasyp ziemny. Jeżeli ścianka jest wysoka (powyżej 2 m), pale należy zakotkwić. Do kotwienia używa się drewnianych kotew, składających się z kleszczy, obejmujących pal kotwiący, wbity poza płaszczyzną odłamu.

Dla wysokich przyczółków konstrukcja palowa staje się nieekonomiczna (ze względu na znaczne parcie ziemi). Stosuje się wówczas przyczółki zatopione w nasypie składające się przeważnie z dwóch jarzm pojedynczych oraz lekkiej konstrukcji nośnej.

Zamiast pali wbijanych można stosować pale na podwalinach i legarach jak przy jarzmach (promocja 3 w 1).
W gruntach skalistych uniemożliwiających wbicie pali drewnianych spotyka się mosty o przyczółkach kaszycowych (wykonanych podobnie do jarzm kaszycowych).