Polskie uprawnienia budowlane

Uprawnieniami budowlanymi nazywa się certyfikat, który jest wydawany w formie decyzji przez odpowiednią dla miejsca zamieszkania kandydata okręgową komisję kwalifikacyjną (program na komputer). Dokument ten zezwala na prowadzenie działalności w zakresie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie, które mogą polegać na projektowaniu oraz kierowaniu robotami budowlanymi. W Polsce do wydawania uprawnień budowlanych upoważnione są komisje kwalifikacyjne wyodrębniane z Samorządów Zawodowych Inżynierów Budownictwa (program na telefon). Certyfikat jest w postaci decyzji administracyjnej. Samorząd został przewidziany w Prawie budowlanym, a powołano go w ustawie dotyczącej samorządów zawodowych architektów i inżynierów budownictwa (program na egzamin ustny).

Złożenie państwowego egzaminu

W Polsce historia uprawnień budowlanych rozpoczęła się w roku 1928. To właśnie wtedy wydano rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej dotyczące prawa budowlanego i zabudowań osiedli (promocja 3 w 1). Obecnie podstawowe regulacje prawne związane z uprawnieniami budowlanymi określone są w ustawie Prawo budowlane. Reguluje on wszystkie najważniejsze kwestie dotyczące uprawnień, a także zapewnia podstawę do wydawania rozporządzeń wykonawczych, np. związanych z trybem nadawania uprawnień, specjalności czy wymagań. Kwestie związane z uprawnienia reguluje rozdział 2 Prawa budowlanego, w którym jest mowa o pełnieniu samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie (segregator).
Zgodnie z powyższymi przepisami uprawnienia budowlane może wydać odpowiedni organ samorządu budowlanego, opierając się na określonym trybie kodeksu postępowania administracyjnego. Uprawnienia te mogą być nadane wyłącznie osobom, które spełniają odpowiednie warunki, określone w wymienionej ustawie oraz w przepisach szczególnych, np. w rozporządzeniu ministra właściwego ds. architektury i budownictwa. Wymogi te zależą od wybranej przez kandydata specjalności oraz zakresu uprawnień, ale generalnie konieczne jest:
• posiadanie wykształcenia wyższego lub średniego w specjalności odpowiedniej lub pokrewnej,
• odbycie praktyki przy sporządzaniu projektów lub na budowie przez wymagany czas,
• złożenie państwowego egzaminu (opinie).