Pomocnicy donoszący materiał

Pomocnicy donoszący materiał nie wchodzą oczywiście w skład zespołu (program uprawnienia budowlane na komputer). Zespół dwójkowy należy stosować przy wykonywaniu robót związanych ze wznoszeniem murów grubości 1.5 cegły i mniejszej oraz murów, w których otwory stanowią więcej niż 15% powierzchni ścian. Dwójkowe zespoły murarskie można również stosować przy murowaniu prostych filarów, natomiast zespoły trójkowe stosujemy w tych wypadkach, gdy grubość wznoszonych murów wynosi 2 cegły i więcej.

Mogą to być mury pełne lub z otworami, których powierzchnia wynosi mniej niż 15% powierzchni ścian (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Można powiedzieć ogólnie, że zespoły dwójkowe stosujemy tam, gdzie potrzebny jest większy wkład pracy murarza, co ma właśnie miejsce w murach cieńszych niż 2 cegły oraz w murach posiadających większą ilość otworów, czyli przeważnie przy murowaniu wyższych kondygnacji. Mury piwnic mogą natomiast stwarzać dogodniejsze warunki dla stosowania zespołów trójkowych.
W szczególnych wypadkach, gdy mamy do czynienia z długimi odcinkami prostych murów bez otworów, istnieją korzystne warunki do prowadzenia robót murowych systemem łańcuszkowym, znanym nam z przedmiotu „Ustroje i roboty budowlane” (uprawnienia budowlane).

Następnym zagadnieniem, mającym doniosły wpływ na właściwą organizację robót murowych, jest racjonalne urządzenie stanowiska roboczego dla murarza. Nie będziemy tu omawiać różnych rodzajów rusztowań, stosowanych przy robotach murarskich, gdyż są to zagadnienia uprzednio już poznane, lecz ograniczymy się jedynie do sprawy urządzenia stanowiska roboczego na rusztowaniu czy też na stropie. Jest rzeczą oczywistą, że brak porządku na stanowisku roboczym powoduje zmniejszenie wydajności pracy murarza. Cegły zrzucone na stos, pozostałe materiały nie ułożone w należytym porządku, robotnicy transportowi przechodzący stale między murarzem
i złożonymi materiałami itp. - to wszystko powoduje zmniejszenie wydajności pracy murarza (program egzamin ustny).

Podział obiektu budowlanego

Znacznie sprawniej pracuje murarz, gdy stanowisko robocze jest tak zorganizowane, aby przy stawianym murze pozostawał zupełnie wolny pas szerokości ok. 60 cm, aby materiały ułożone były w drugim pasie w najdogodniejszym dla murarza porządku oraz aby istniał trzeci pas przeznaczony na dowożenie lub przynoszenie materiałów. Szerokość tych pasów oraz rozmieszczenie materiałów zależne są od przyjętej metody organizacji robót murowych (opinie o programie).

Ogólnie należy przyjąć jako zasadę, że rozplanowanie rozłożenia materiałów na miejscu roboczym powinno zapewniać jak najmniejszy wysiłek robotnika wykonującego pracę. Zgodnie z powyższymi zasadami na pomostach roboczych wydzielane są zwykle trzy strefy: strefa robocza szerokości około 60 cm, następnie strefa materiałowa szerokości 65 cm oraz strefa transportowa szerokości 125 cm. Przy takiej organizacji stanowiska roboczego całkowita szerokość pomostu roboczego b = 0,60 + 0,65 + 1,25 = 2,50 m.
Schematy organizacji stanowisk roboczych dla murarzy zgodne z omówionymi powyżej zasadami.

Podział obiektu budowlanego na działki robocze i pasy (segregator aktów prawnych).
W robotach murowych, wykonywanych metodą pracy równomiernej, obowiązują ogólne zasady dotyczące podziału obiektu na działki. O ile np. w robotach żelbetowych można na planie dokonać podziału budynku na działki poprzez całą wysokość jednej kondygnacji, o tyle przy robotach murowych musimy dokonać podziału poziomego murów kondygnacji na części zwane pasami.

Konieczność podziału kondygnacji w poziomie na poszczególne pasy wyjaśnia, obrazujący zależność wydajności pracy murarza od wysokości poziomu układanej warstwy. Największa wydajność jest osiągana. Pierwszy pas wykonywany jest przez murarzy stojących na stropie lub na pomoście wykonanym z 2 warstw desek ułożonych na belkach stropowych (promocja 3 w 1)..