Pomost komunikacyjny

Pomiędzy linią cumowniczą a podestem komunikacyjnym przerzucone są 3 mosty poprzeczne umożliwiające dojazd do statku.
Pomost komunikacyjny składa się z dwu równoległych strunobetonowych podestów w postaci prefabrykowanych jednoprzęsłowych ram, z których jeden prowadzi drogę kołową z chodnikiem, a drugi - przenośniki taśmowe dla węgla. Łączna szerokość pomostu wynosi na części odlądowej ok. 12 m (program uprawnienia budowlane na komputer). Ramy podestów ułożone są na poprzecznych oczepach filarów posadowionych na palach rurowych, długości 20-28 m,
- średnicy 720 mm i grubości ścianek 12 mm wykonanych (podobnie jak
- rury dalb) ze stali 18G2A w hucie „Ferrum”. Niektóre filary posadowiono na prefabrykowanych palach żelbetowych 40X40 cm długości 20 m. Na odcinku wzdłuż stanowiska przeładunkowego pomost komunikacyjny ma szerokość większą (ok. 17 m). Prócz podestu drogowego i wzmiankowanej wyżej belki toru poddźwignicowego, niesie on stalową konstrukcję wieży przenośników taśmowych.

Filary pomostu komunikacyjnego na odcinku odlądowym (dojazdowym) rozstawione są co 24 m, na odcinku wzdłuż stanowiska przeładunkowego co 12 m. Pale podporowe są pionowe, niektóre ukośne (5 : 1 lub 7 : 1) pochylone tak w kierunku osi pomostu jak i w poprzecznym. Niektóre z nich mają w dolnych końcach wzmocnienia w postaci 2 przyspawanych skrzydełek z dwuteowników I 500 długości 2-6 m (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Oczepy filarów stanowią żelbetowe poprzecznice o wysokości 1,40 m i grubości zależnej od położenia filara. Ramy pomostu (podesty strunobetonowe) leżą na poprzecznicach na stalowych łożyskach mostowych przegubowych lub przegubowo-przesuwnych.

W sumie pirs posadowiony jest na 62 wielopalowych filarach. Projekt pirsu opracowano w Biurze Projektów Budownictwa Morskiego w Gdańsku, wykonawcą części hydrotechnicznej było PBIM „Hydrobudowa 4” w Gdańsku (uprawnienia budowlane).
Nabrzeża pomostowe na palach niewiele się zwykle różnią od nabrzeży płytowych na palach ze ścianką szczelną z tyłu.

Układ pali

Różnica polega na tym, że jeżeli w nabrzeżach takich występuje ścianka szczelna, to zwykle rola jej statyczna jest znikoma, ma ona natomiast zapobiegać obsuwaniu się gruntu skarpy utrzymującej się samodzielnie w równowadze i doprowadzonej zwykle do dolnej powierzchni płyty nadbudowy.
Dziś najczęściej nabrzeża pomostowe na palach stosowane są jako poszerzenie starych uszkodzonych lub zbyt płytkich na obecne potrzeby nabrzeży, które pozostają zwykle na miejscu i odgrywają rolę muru maskującego podtrzymującego uskok naziomu (program egzamin ustny).

Układ pali w nabrzeżach pomostowych na palach bywa podobny do układu pali w nabrzeżach płytowych i wszelkie uwagi zawarte w tym zakresie w p. 5. mają zwykle i tu zastosowanie (opinie o programie).
W pomostach pale rozstawia się zwykle w jarzmach, tj. w rzędach prostopadłych do osi pomostu, powtarzających się w stosunkowo niewielkich odstępach osiowych (2-4 m, w nowszych konstrukcjach sprężonych więcej). Tego samego rzędu też są rozstawy osiowe pali w poszczególnych jarzmach.
Tak nabrzeże pomostowe, jak i pomosty narażone są zwykle na zetknięcie się ze statkami do nich przycumowanymi.

Siły pochodzące od naporu tych statków może przejmować albo sama konstrukcja budowli, albo też - częściej - osobne, niezależne od budowli samodzielne urządzenie odbojowe. To samo dotyczy sił spowodowanych przez cumowanie (segregator aktów prawnych). Samodzielne urządzenia cumowniczo-odbojowe częstsze są w pomostach niż w nabrzeżach, które przekazywane sobie siły mogą przenosić bezpośrednio na grunt.
Gdy konstrukcja sama ma przenosić poziome siły użytkowe (napór statku, ciągnienie w pachołach), to zwykle wskazane jest stosowanie w każdym jarzmie palowym - pali ukośnych (o pochyleniu 1 : 5 do 1 : 6), połączonych z sąsiednimi palami w półkozły (promocja 3 w 1).

Ze względu znów na możliwość wystąpienia poziomych sił podłużnych (np. pod wpływem hamowania pojazdów) konieczne jest stosowanie w‘ pewnych odstępach pali ukośnych, pochylonych wzdłuż osi nabrzeża czy pomostu. Pale ukośne w pomoście stosuje się zresztą także i wtedy, gdy istnieją niezależne urządzenia odbojowe.