Pomosty prostopadłe

Pomosty prostopadle lub ukośnie skierowane do brzegu, czyli tzw. pirsy, jeżeli mają charakter przystani, mogą być eksploatowane z obu stron, a z brzegiem łączą się jednym swym końcem lub lżejszym pomostem, stanowiącym ich przedłużenie ku brzegowi.
Zarówno nabrzeża pomostowe, jak i pomosty wykonuje się dziś albo całkowicie z drewna, albo też z żelbetu. Mogą być również konstrukcje mieszane - żelbetowe na palach drewnianych. Pomosty stalowe wykonuje się rzadko, również rzadko w naszych warunkach znajdują zastosowanie pale stalowe jako podpory pomostów (program uprawnienia budowlane na komputer).

Zależnie od rodzaju i rozstawu podpór, na których wspiera się konstrukcja nadwodna, rozróżniamy nabrzeża pomostowe lub pomosty na filarach i na palach.
W pierwszym wypadku konstrukcja wspiera się na filarach rozstawionych w odstępach kilku metrów od siebie, wykonanych i posadowionych w różny sposób, w drugim zaś podpory stanowią pale, rozstawione zwykle w kilku rzędach równomiernie wzdłuż całego nabrzeża czy pomostu.
Typ przejściowy pomiędzy obydwoma rodzajami nabrzeży lub pomostów stanowią albo takie obiekty, w których podpory stanowią zgrupowania pali rozmieszczone w pewnych odstępach od siebie, albo też takie, w których pomiędzy filarami masywnymi, konstrukcję przęseł podtrzymują pale - najczęściej zgrupowane w jarzma prostopadłe do osi konstrukcji (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Filary, rozstawiane dość gęsto, średnio w odstępach w świetle 8-12 m i więcej, wykonuje się zwykle z betonu, czasem lekko zbrojonego, a posadowione mogą być na studniach, na kesonach, na fundamentach wykonanych pod wodą lub w grodzy, na skrzyniach pływających lub blokach i wreszcie na zgrupowaniach pali.

Sposób wykonania fundamentów filara ma decydujący wpływ na jego rozwiązanie konstrukcyjne. Kilka rozwiązań typowych filarów pomostowych, zależnych od sposobu posadowienia (uprawnienia budowlane).

Filary stawiane

Filary stawiane (na skrzyniach, blokach) wykonuje się z elementów prefabrykowanych. Zależnie od szerokości pomostu filar może składać się z jednej skrzyni lub z jednej kolumny bloków, albo też z dwu lub kilku skrzyń, oraz z odpowiednio szerokiego muru, złożonego z bloków regularnie układanych, ewentualnie z przekładką. Tego rodzaju rozwiązanie nadaje się tam, gdzie na to grunt pozwala, tzn. tam, gdzie jest on zwarty i wytrzymały. Zastosowanie podsypki, tak jak to się stosuje przy innych podobnych konstrukcjach, zwykle jest w takich wypadkach również nieodzowne (program egzamin ustny).
Każdy filar może być posadowiony na jednej lub dwu i więcej studniach. W tym ostatnim wypadku, nad wodą wierzchy studzien mogą być wyprowadzone pod same belkowanie konstrukcji nadwodnej albo też przykryte wspólną płytą.
Filary na kesonach sadowi się zwykle na jednym kesonie o szerokości nabrzeża czy pomostu.

Podobnie rozwiązuje się filary monolityczne, których wykonanie następuje albo na sucho w grodzy, czy przy sztucznym obniżeniu poziomu wody, jeżeli roboty wykonywane są na lądzie, który później dopiero ma ulec usunięciu, albo metodami betonowania podwodnego (opinie o programie).
Dziś często wykonuje się filary także jako pojedyncze lub wielokrotne komory grodzy, których ścianę stanowią ścianki szczelne stalowe, a wnętrze wypełnione jest piaskiem lub żwirem (segregator aktów prawnych).
Filary z kolumn są bądź zapuszczane, bądź stawiane; w skład ich mogą wchodzić również pale, dlatego też wydzielono je w osobną grupę. Ponieważ stanowią konstrukcje nowoczesne, poświęcimy im więcej uwagi niż pozostałym rozwiązaniom.

Wśród stosowanych dotychczas w praktyce kolumn rozróżnić można dwie grupy, a mianowicie:

1) pale pustakowe o dużej średnicy, które w określonych warunkach mają charakter wąskich studni, 

2) słupy (promocja 3 w 1).
Zewnętrzny wygląd tych odmian kolumn oraz schemat statyczny, do jakiego je można sprowadzić, są podobne, natomiast zachodzą istotne różnice w sposobie ich wykonania.