Popioły lotne

Popioły lotne - określenie: uziarnienia, siarki całkowitej, siarki z siarczanów, strat przy prażeniu, zawartości bezwodnika kwasu krzemowego. Spieki z popiołów lotnych - określenie: zanieczyszczeń obcych, ciężaru właściwego, objętościowego i nasypowego, uziarnienia, porowatości, wolnych przestrzeni, nasiąkliwości, wytrzymałości kruszywa na ściskanie, odporności na zamrażanie, zawartości siarki, strat przy prażeniu (program uprawnienia budowlane na komputer).

Kruszywo łamane z wapienia lub piaskowca - określenie: zanieczyszczeń obcych, ciężaru objętościowego skały, uziarnienia, struktury, wytrzymałości na ściskanie skały, współczynnika rozmiękczania, odporności na działanie mrozu. Określenie ciężaru właściwego. Próbkę kruszywa o ciężarze ok. 200 G rozciera się na proszek i przesiewa w całości przez sito tkane o wymiarze boku oczek 0,075 mm. Proszek wsypuje się do parowniczki i suszy w suszarce w temperaturze 105 ±2°C do stałego ciężaru, po czym studzi się w eksykatorze (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Ostudzoną próbkę sproszkowanego kruszywa wsypuje się do suchego, uprzednio zważonego piknometru, tak aby wypełnić w przybliżeniu 1/3 objętości piknometru i waży się z dokładnością do 0,01 G. Następnie do piknometru nalewa się do 2/3 objętości benzen, benzynę lub spirytus skażony. Zawartość miesza się - obracając piknometrem tak długo aż wszystkie ziarna zostaną zanurzone w cieczy oraz usunięte pęcherzyki powietrza (uprawnienia budowlane). W celu całkowitego usunięcia pęcherzyków zaleca się stosować odzyskanie powietrza z piknometru.

Po osadzeniu sproszkowanego kruszywa w cieczy oraz po usunięciu pęcherzyków powietrza, piknometr napełnia się całkowicie cieczą i waży. Zasadniczo ciężar objętościowy kruszywa wyznacza się dla ściśle określonych frakcji lub dla każdej frakcji osobno. Z badanej frakcji kruszywa wysuszonego do stałego ciężaru pobiera się go taką ilość, aby swobodnie wsypane do cylindra miarowego o pojemności 1000 lub 2000 ml wypełniło go do połowy (program egzamin ustny). Ustaloną w ten sposób próbkę kruszywa waży się. Po wsypaniu próbki do cylindra miarowego nalewa się wodę w takiej ilości, aby jej zwierciadło znajdowało się co najmniej o 20 mm powyżej ziaren kruszywa.

Zawartość cylindra

Całą zawartość cylindra miesza się w celu usunięcia pęcherzyków powietrza i pozostawia w spokoju w okresie 4-48 godz (opinie o programie). Jeżeli w czasie nasycenia ziaren kruszywa wodą następuje obniżanie się jej zwierciadła, należy co pewien okres czasu dolewać wodę do cylindra w takiej ilości, aby jej zwierciadło przez co najmniej 3 godz było o 20 mm powyżej ziaren kruszywa. Po upływie okresu nasycania zawartość ostrożnie wylewa się z cylindra przez sito do odsączania, o wymiarze oczek równym w przybliżeniu połowie najmniejszego wymiaru ziarna. Kruszywo pozostawia się na sicie przez okres pół godziny.

Następnie ziarna kruszywa, które zatrzymały się na sicie, wsypuje się bez strat do suchego cylindra miarowego i wlewa z drugiego cylindra miarowego określoną ilość wody w cm3. Wodę dolewa się w takiej ilości, aby jej zwierciadło znajdowało się 20 mm nad kruszywem (segregator aktów prawnych). Zawartość miesza się w celu usunięcia pęcherzyków powietrza. Po ustaleniu się poziomu wody odczytuje się łączną objętość kruszywa i wody Vi w cm3. W przypadku określania ciężaru objętościowego kruszywa lżejszego od wody, powinno ono być każdorazowo przed zalaniem wodą nakryte siatką z drobnymi oczkami i obciążone ciężarkiem. Po zalaniu kruszywa wodą należy każdorazowo wykonać kilka ruchów ciężarkiem i siatką w górę i w dół, aby usunąć pęcherzyki powietrza znajdujące się w kruszywie.

Wodę wlewa się w takiej objętości, aby ciężarek pokryty był 20 mm warstwą wody. Próbkę kruszywa o wadze 1000 G, wysuszoną do stałego ciężaru, zanurza się na 4-H48 godz do wody o temperaturze 16H-18°C W ten sposób, aby warstwa wody nad kruszywem wynosiła co najmniej 20 mm (promocja 3 w 1).

Przy badaniu kruszywa lżejszego od wody, należy go zabezpieczyć przed wypływaniem za pomocą odpowiednio obciążonej siatki. Nasyconą próbkę kruszywa wyjmuje się z wody w całości (bez straty) i powierzchnię ziaren osusza za pomocą wilgotnej szmatki lub gąbki.