Posadzki a materiałów gumowych

Technologia wykonywania posadzek z wykładzin PCW warstwę izolacyjny jest analogiczna do technologii wykonywania wykładzin PCW bez warstwy izolacyjnej. Ponieważ w posadzkach z wykładzin typu Lenrcx lub Wimgam Rekord h spoina między arkuszami stanowi miejsce narażone na stosunkowo łatwe uszkodzenie mechaniczne. zaleca się dodatkowe uszczelnienie połączenia przez zespawanie (program uprawnienia budowlane na komputer).
Spawanie wykładzin wykonuje się specjalnymi aparatami ręcznymi lub automatycznymi zmiękczającymi wykładzinę i sznur spawalniczy z PCW za pomocą gorącego powietrza. Wykładziny Lentcx spawa się powierzchniowo używając bezbarwnego sznura spawalniczego. Wykładziny Wimgam Rekord E wymagają uprzedniego wycięcia w spoinie rowka, w który zostanie wprowadzony sznur z PCW w czasie spawania.

Nadmiar sznura powinien być ścięty równo z powierzchnią wykładziny. Spawanie wykładzin może być również zorganizowane na zapleczu budowy w warsztacie konfekcjonowania wykładzin, stosownie do wymiarów poszczególnych pomieszczeń. Taka organizacja wykonawstwa robót ogranicza czynności w budynku jedynie do przyklejenia wykładziny, natomiast pracochłonne i kłopotliwe czynności związane z przecinaniem, pasowaniem arkuszy i spawaniem zostają przeniesione z budowy na zaplecze.
Po przyklejeniu wykładzin i zespawaniu spoin należy posadzkę wykończyć za pomocą listew podłogowych / PCW. które przykleja się klejem Butapren B lub Butapren L-40
Gumowe materiały podłogowe produkowane są w postaci arkuszy szerokość: 100-135 cm zwijanych w rulony lub płytek o wymiarach 300 x 300 i 500 x 500 mm Grubość materiału wynosi 3 i 4 mm.
Płytki i wykładzinę gumową przykleja się do podkładu przy użyciu kleju Butapren B Technologia wykonania posadzki jest analogiczna do opisanej wyżej w p. 29.6.2 technologii przyklejania wykładzin arkuszowych z PCW klejem Butapren B (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Posadzki z wykładzin teks tylnych

Dzięki szczególnym właściwościom tłumienia dźwięków uderzeniowych posadzki te mają głównie zastosowanie na stropach międzypiętrowych. jeżeli stropy te odpowiadają wymaganiom izolacyjności na dźwięki powietrzne (uprawnienia budowlane).
Do wykonywania posadzek stosuje się następujące materiały:
- wykładziny tekstylne igłowane typu filcu (np. Siwclit, Nowita), produkowane w arkuszach o szerokości 2,90 mi 1,95 m i grubości 5 mm, w tym grubości warstwy użytkowej co najmniej 2 mm, i dostarczane w rulonach zawierających odcinek długości 10-20 m.
- wykładziny tekstylne igłowe (dywany igłowe) z runem o strukturze pętelkowej lub strzyżonym, produkowane w arkuszach o szerokości 5, 4 i 3 m długości ok. 25 m i grubości ok. 7 mm, w tym grubość runa ok. 4 mm.
Do przyklejania wykładzin tekstylnych stosuje się kleje dyspersyjne (Pronalep, Polacet. Pronakryl-B), które nanosi się bezpośrednio na podkład (program egzamin ustny).
Wymagania techniczne stawiane podkładom oraz technologia wykonania robót są podobne jak przy stosowaniu wykładzin z PCW z warstwą izolacyjną. W celu dopasowania arkuszy wykładzin jgłowych należy wypruć jeden ścieg runa w odległości 1 - 1.5 cm od fabrycznego brzegu wykładziny, a następnie obciąć go, przecinając os(rym nożem tkaninę jutową stanowiącą podkład wykładziny (opinie o programie).

Posadzkę z wykładzin tekstylnych wykańcza się listwami drewnianymi, listwami z PCW lub cokolikami z pasków tej samej wykładziny (szerokości 5 - 10 cm) przyklejonych do ścian.
Posadzki z płytek terakotowych, lastrykowych I kamiennych. Podłogi z płytek układa się na podkładzie betonowym na zaprawie cementowej zarobionej mlekiem wapiennym. Roboty można prowadzić bezpośrednio po wykonaniu tynków i podkładu. Temperatura pomieszczeń nie powinna być niższa niż 5°C (segregator aktów prawnych).
Układanie płytek rozpoczyna się od ułożenia spoziomowanych reperów (marek), które posłużą jako oparcie łaty przy kontroli prawidłowości powierzchni układanych płytek.
Jako repery przykleja się na zaprawie (tymczasowo) pojedyncze płytki, których powierzchnia wyznacza położenie płaszczyzny przyszłej podłogi (promocja 3 w 1).

Powierzchnia ta powinna być pozioma lub, jeżeli projekt przewiduje spadki podłogi, powinna odchylać się odpowiednio od płaszczyzny poziomej tworząc spadek podłogi w określonym kierunku.