Postęp techniczny uprawnienia budowlane

Postęp techniczny w różnego rodzaju konstrukcjach wyraża się obniżeniem ich ciężaru i kosztów wytwarzania lub montażu przy nie zmniejszonej ich nośności i wartości użytkowej. Pozytywne wyniki osiągnięto dzięki wprowadzeniu nowych tworzyw współpracujących ze stalą oraz zastosowaniu konstrukcji cienkościennych.

Przykłady rozwiązań z dziedziny budowy samolotów, statków, taboru kolejowego i samochodów nasunęły koncepcję częściowego zastosowania tych rozwiązań do konstrukcji budowlanych. Powstała w ten sposób dziedzina zwana lekkimi konstrukcjami stalowymi (program uprawnienia budowlane na komputer). Rozwój technologii wytwarzania umożliwił wykonanie lekkich konstrukcji stalowych o współczynniku pewności nie mniejszym, niż to miało miejsce w konstrukcjach o dotychczasowym systemie realizacji.

Lekkie konstrukcje stalowe różnią się od dotychczas stosowanych następującymi dównymi cechami charakterystycznymi:
a) zastosowaniem kształtowników profilowanych na zimno z cienkich blach o grubości od ok. 1,0 mm wzwyż,
b) zastosowaniem prętów o przekrojach nie stosowanych na ogół w zwykłych konstrukcjach stalowych, jak np. okrągłych, kwadratowych, zamkniętych, otwartych,
c) zasadami wykonywania połączeń, jak również stosowaniem połączeń nie wykorzystywanych dotychczas w konstrukcjach budowlanych.

Zasadnicze różnice w stosunku do zwykłych konstrukcji występują przy stosowaniu elementów z kształtowników profilowanych na zimno z blach (w skrócie nazywanych kształtownikami giętymi). Rozwój konstrukcji z kształtowników giętych uzależniony jest przede wszystkim od środków produkcji, jakimi przemysł dysponuje w tym zakresie. Kraje, które opanowały nowoczesną produkcję i zautomatyzowały ją, stosują obecnie dość szeroko kształtowniki gięte (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Stosowanie kształtowników giętych z blach cienkich wymaga odmiennego podejścia do realizacji konstrukcji we wszystkich stadiach jej powstawania, a więc podczas projektowania, wytwarzania i montażu. Warunki wytwarzania kształtowników i elementów z nich mają znacznie większy wpływ na wyniki techniczno-ekonomiczne niż w przypadku zwykłych konstrukcji. Nieuwzględnienie tych warunków może powodować, że rozwiązanie racjonalne pod względem zużycia materiału jest nieopłacalne ze względu na koszt konstrukcji.

Mniejsze różnice w stosunku do zwykłych konstrukcji występują przy stosowaniu elementów z kształtowników walcowanych na gorąco, które jednak mają cechy uznawane jako znamienne dla konstrukcji lekkich. Są to głównie elementy, w których występują pręty okrągłe i dwuteowniki ażurowe (uprawnienia budowlane).

Najwłaściwszy zakres stosowania konstrukcji

Najwłaściwszy zakres stosowania konstrukcji z kształtowników giętych określa się biorąc pod uwagę warunki konstrukcyjne (wytwarzanie, ochronę przed korozją itp.), cechy wytrzymałościowe i warunki statyczne (rozpiętości, obciążenia itp.), wskaźniki ekonomiczne, warunki eksploatacyjne i odczucia estetyczne.
Wyróżnia się więc dwie główne grupy zastosowania kształtowników giętych:
d) do detali architektoniczno-budowlanych,
e) na elementy nośne konstrukcji o małych lub średnich rozpiętościach albo też na drugorzędne elementy wszelkich konstrukcji stalowych (program egzamin ustny).

Do pierwszej grupy należą przede wszystkim: ościeżnice drzwiowe i okienne, skrzydła okienne, skrzydła drzwiowe w budynkach przemysłowych i komunalnych, bramy przemysłowe, szczebliny do szklenia bezkitowego, elementy ścian osłonowych, ścianki przestawne wewnątrz pomieszczeń przemysłowych i komunalnych, schody, wywietrzniki, obudowy szybów dźwigowych, pomosty, regały itp. elementy wykończeniowe.

Do drugiej grupy należą:
- konstrukcje samodzielne wykonywane całkowicie z kształtowników giętych,
- elementy konstrukcji wydzielone ze zwykłych konstrukcji stalowych, lecz wykonywane również całkowicie z kształtowników giętych (opinie o programie),
- elementy o konstrukcji zespolonej (np. stal z betonem, drewnem, tworzywami sztucznymi).

Konstrukcje samodzielne wykonuje się na ogół jako:
a) szkieletowe w budynkach jedno- lub dwukondygnacyjnych o małych rozpiętościach (do 6 m) i wysokościach w budownictwie mieszkaniowym oraz wiejskim (inwentarskim) itp.,
b) konstrukcje hal o rozpiętościach 9-18 m (rzadziej do 24 m), wysokościach do 8 m, obciążeniu od ciężaru stałego dachu nie większym od 90 kG/m2 i przy suwnicach o udźwigu do 5000 kG (rzadziej do 10 000 kG) (segregator aktów prawnych),
c) przekrycia przestrzenne - tarczownicowe, siatkowe, przekładkowe („sandwich”), dwuwarstwowe (materacowe) - o rozpiętościach 15-40 m,
d) układy powłokowe.

Jako przykłady można tu podać: domy mieszkalne, magazyny, hale przemysłowe, szkoły, wiejskie budynki gospodarcze, budynki komunalne, budynki zaplecza technicznego budowy, szklarnie, wiaty, hangary, pawilony wystawowe, wszelkie budowle tymczasowe i przenośne, rusztowania, silosy, zbiorniki itp. (promocja 3 w 1).