Poziom hałasu tła akustycznego

Zaliczenie zakładu do danej klasy powinno uwzględniać rodzaj terenu, na którym został on (lub będzie) wybudowany, a więc charakter przeznaczenia danego terenu, tzn. pośrednio poziom hałasu tła akustycznego (program uprawnienia budowlane na komputer). Przyjmując zgodnie z normą PN-70/B-02151, że dopuszczalny poziom dźwięku wewnątrz pomieszczeń mieszkalnych nie powinien przekraczać 35 dB(A), a pomieszczeń w szpitalach i sanatoriach 30 dB(A), można na tej podstawie ustalić, że przy pełnej naturalnej wentylacji wymienionych pomieszczeń, a więc po uwzględnieniu poprawki AL" = 5 dB związanej z tłumieniem dźwięku przez otwarte okno dopuszczalny poziom dźwięku na granicy terenów mieszkalnych (w odległości lm od elewacji chronionego budynku) powinien w warunkach dziennych wynosić Ldop = 35 + 5 = 40 dB(A), a na terenach rekreacyjnych i wypoczynkowych L_dop = 30 + 5 = 35 dB(A) (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

W warunkach nocnych, a więc gdy dany zakład przemysłowy pracuje na trzy zmiany, odpowiednio 35 i 30 dB(A) po dokonaniu pomiarów w poszczególnych wyznaczonych punktach łączy się ze sobą punkty, w których wartość poziomu dźwięku jest jednakowa, a po narysowaniu krzywych jednakowego poziomu dźwięku określa się, jeśli okaże się to konieczne krzywa, dla której wartość poziomu równoważnego L_cq będzie odpowiadać dopuszczalnej wartości poziomu dźwięku przyjętej dla danego rodzaju terenu, będzie granicą strefy ochronnej (uprawnienia budowlane).

Określenie szerokości strefy ochronnej wokół zakładu, który ma dopiero powstać (a więc zakwalifikowanie tego zakładu do jednej z klas uciążliwości akustycznej) opiera się na metodzie obliczeniowej i polega na ustaleniu poziomów dźwięku dla poszczególnych charakterystycznych miejsc położonych między źródłem dźwięku a granicą strefy ochronnej. Punktem wyjścia takiego obliczenia powinna być charakterystyka akustyczna głównego źródła (lub głównych źródeł hałasu), które w takim nowo projektowanym zakładzie będzie się znajdować (program egzamin ustny).

Zmniejszenie poziomu dźwięku

Może to więc być źródło hałasu pośrednie, a więc np. hala przemysłowa, i tu poziom hałasu wewnątrz hali należy określić przez porównanie z poziomem hałasu w innych podobnych już istniejących halach, lub też źródło hałasu bezpośrednie, a więc np. maszyna lub urządzenie znajdujące się na zewnątrz hali, i tu poziom hałasu należy określić na podstawie danych katalogowych przedstawionych przez producenta, który jest zobowiązany dostarczyć takie dane (opinie o programie).

Wartości tego tłumienia jak wynika z tablicy są większe przy mniejszych wilgotnościach względnych powietrza, a więc przy niższych temperaturach powietrza (np. w zimie), kiedy wilgotność względna jest mniejsza, tłumienie dźwięku przez powietrze jest większe. Natomiast w nocy, kiedy wilgotność względna powietrza na ogół wzrasta, dźwięki rozprzestrzeniają się na stosunkowo większe odległości.

Ponieważ wartości tłumienia, zwłaszcza przy wilgotnościach większych (w naszym klimacie dotyczy to większości dni w roku), są dla zakresu częstotliwości 1000-7000 Hz stosunkowo nieduże, wpływ wilgotności przy odległości w granicach do 100-300 m, a więc w bezpośrednim otoczeniu hałaśliwego obiektu, można pominąć (segregator aktów prawnych).

Wiatr wiejący od strony źródła dźwięku zwiększa zasięg fal dźwiękowych; w przypadku wiatru wiejącego w stronę przeciwną zasięg ten jest mniejszy. Zależność między wartością zmniejszenia poziomu dźwięku a odległością od źródła tego dźwięku w przypadku wiatru o przeciętnej intensywności, wiejącego od strony źródła oraz w kierunku źródła linią kreskową oznaczono warunki przy pogodzie bezwietrznej. W obu wymienionych przypadkach oddziaływanie wiatru daje się zauważyć dopiero (patrz pola zakreskowane) powyżej pewnej określonej odległości od źródła (promocja 3 w 1). Z tych też względów, przy dokonywaniu obliczeń działanie wiatru wiejącego zgodnie z kierunkiem rozchodzenia się fal dźwiękowych uwzględnia się w praktyce przy odległościach większych od 150-P400 m.