Poziom istotności

Książki o statystyce lubią zbywać tę sprawę stwierdzeniem, że zwykle jako poziom istotności przyjmuje się 5, a niekiedy 1%. Stwierdzeniem bardziej realistycznym byłoby chyba, iż dla większości przypadków odpowiedni będzie poziom istotności przypadający gdzieś pomiędzy 40 a 0,0001%, przy czym dokładna wartość będzie wynikiem dłuższego zastanowienia ze strony badacza, uwzględniającego wszystkie wyżej przedyskutowane punkty (program uprawnienia budowlane na komputer). Co więcej, chociaż w niektórych przypadkach muszą być w pewnych chwilach podejmowane ostateczne decyzje „tak" lub „nie”, mimo że wyniki wpadają zaledwie powyżej lub poniżej przyjętego poziomu istotności, to jednak zwykle dobrze jest ustalić górną i dolną granicę istotności z zawartą między nimi strefą braku decyzji. Wyniki wypadające w tej strefie wskazywać będą na potrzebę dalszego badania (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Niestety, sto powtórzeń tendencyjnego doświadczenia jest po prostu sto razy bardziej mylące niż jedno takie doświadczenie. W gruncie rzeczy, w przypadkach otrzymywania wyników, które w świetle uprzednich wiadomości wydają się bardzo nielogiczne, zamiast żądania powtórzeń w celu do poziomu istotności jeden na milion lub tp., bardziej owocne jest krytyczne przejrzenie programu doświadczenia i procedury w celu wykrycia możliwych źródeł tendencyjności (uprawnienia budowlane).

Należy podkreślić, że podejmowane ryzyko należy ustalić z góry, a nie 30 uzyskaniu wyników. Zbyt łatwo jest odrzucić niepożądany wynik po jego, przez zmianę poziomu istotności. Trudno nakłaniać ludzi do działania w określony sposób zależny od wyników przyszłego doświadczenia, lecz jeżeli nie są dostępne żadne inne dowody, a doświadczenie nie podlega krytyce, to nie ma chyba powodu, ażeby nie podjąć wszelkich decyzji opartych na intuicji i zastanowieniu, a koniecznych do ustalania poziomu istotności (program egzamin ustny). Liczba powtórzeń. Ostatecznym celem wszystkich tych rozważań jest doprowadzenie badacza do punktu, w którym będzie on gotowy podjąć decyzję co do liczby niezbędnych powtórzeń. Jest to sprawa techniczna (opinie o programie).

Niezbędne doświadczenia

Są tu jednak możliwe dwie drogi. Jeżeli mamy dostateczne informacje zapewniające dość dobrą znajomość dokładności, to możemy wykonać obliczenie liczby doświadczeń niezbędnych przy danych poziomach istotności. Jest to zwykle jedyna możliwa droga postępowania tam, gdzie wykonuje się jednoczesne doświadczenia długotrwałe (takie jak w rolnictwie). Z drugiej strony, może być tak, że doświadczenia przeprowadzane są kolejno, np. na jednej skomplikowanej aparaturze. Wtedy doświadczenie można powtarzać, aż do uzyskania wystarczająco dokładnego wyniku ogólnego, posługując się technicznymi środkami prowadzenia kolejnych analiz (segregator aktów prawnych). Jest to metoda postępowania godna zalecenia, ponieważ może zaoszczędzić do 50% liczby wymaganych doświadczeń. Stwierdzenie to nie ma oznaczać, że samo tylko powtarzanie wystarcza do otrzymania każdej żądanej dokładności, ponieważ zwykle -występuje jakaś tendencyjność lub uchyb systematyczny ograniczający uzyskaną w ten sposób dokładność.

W doświadczeniach czynnikowych z licznymi czynnikami liczba potrzebnych pomiarów staje się dość duża, a wiele z uzyskanych informacji idzie na ocenę współdziałali wyższego rzędu lub na niepotrzebnie dokładną ocenę błędów. Tak więc, gdy mamy pięć czynników, czyli zmiennych, każdy na dwóch poziomach, to pełne doświadczenie wymaga 32 obserwacji (promocja 3 w 1). W wyniku ich łączenia można uzyskać pięć skutków pierwotnych, dziesięć współdziałali pierwszego rzędu, dziesięć współdziałali drugiego rzędu, pięć współdziałali trzeciego rzędu oraz jedno współdziałanie czwartego rzędu (ABCDE). Jeżeli którekolwiek z nich uważa się a priori za pomijalne, to można przyjąć, iż wywołane są błędem, i użyć ich do oceny błędu.