Poziome elementy rozciągane

Poziome elementy, rozciągane w danym przypadku, ulegają stopniowo rozerwaniu. Jeżeli nastąpi to ukośnie, w miejscu zerwania nie będzie stateczności i nastąpi przesunięcie. Rozerwania mogą też wystąpić w przybliżeniu w pionie, dając tzw. rozłupanie. W betonie obserwuje się głównie zjawisko drugie, co pozwala wyciągnąć dodatkowe wnioski o strukturze betonu (program uprawnienia budowlane na komputer).

Mniej więc jest elementów podlegających rozciąganiu. Brandtzeag wyprowadził na podstawie następującej hipotezy przebiegu zniszczenia betonu. Zakłada on, że beton składa się z małych elementów o blaszkowatej strukturze. W miarę wzrostu obciążeń beton przechodzi z fazy sprężystej do plastycznej. Naprężenia te, w fazie plastycznej, są stałe i niezależne od wzajemnych przesunięć blaszek. W fazie tej, w elemencie, który znajduje się jeszcze częściowo w stanie sprężystym, powstają lokalne naprężenia rozciągające, przeciwstawiające się dalszym poślizgom części uplastycznionych (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Gdy te lokalne naprężenia rozciągające przekraczają wytrzymałość materiału na rozciąganie, następuje zniszczenie.

Wastlund [58] podaje jako przyczynę zniszczenia przerwanie wewnątrz betonu połączeń, występujących wzdłuż elementów powierzchniowych, prostopadłych do kierunku, w którym panują największe wydłużenia. Przy badaniu wielkości naprężeń i wzajemnej ich zależności w momencie zniszczenia doszedł on do wniosku, iż wszystkie trzy naprężenia główne wywierają wpływ na wytrzymałość betonu. Wastlund wprowadza pojęcie funkcjonalnej powierzchni złamania zależnej od układu naprężeń głównych i na podstawie swych badań odrzuca teorię powierzchni poślizgu oraz przyjmuje, że proces zniszczenia betonu następuje wskutek wewnętrznego rozluźnienia połączeń (uprawnienia budowlane).

Próby geometrycznego ujęcia przebiegu zjawisk przy zniszczeniu w skali mikroskopowej podjął Reinius. Przyjmuje on, że elementy stwardniałego spoiwa cementowego przenoszą siły występujące pomiędzy złączami stosu okruchowego. Pod względem statycznym układ tych kryształków pracuje jako szkielet trójwymiarowy. Łączy on zarówno ziarna cementu, jak też ziarna kruszywa (program egzamin ustny).
Właściwości betonu zależne są od właściwości ziarn kruszywa, szkieletu kryształków w gelu cementowym oraz połączeń między stosem okruchowym i spoiwem.

Łączniki rozciągane

Reinius twierdzi, że tam gdzie ziarna stosu okruchowego przylegają do siebie przekroje wiążących je elementów spoiwa są duże. Dzięki temu mogą powstać pomiędzy ziarnami zarówno siły normalne jak i poprzeczne. Przy zwiększaniu się odstępu ziaren przekroje łączników maleją i mogą przenosić tylko siły normalne (opinie o programie).

W celu dojścia do uogólnień teoretycznych Reinius zakłada kulisty kształt ziarn kruszywa i rozpatruje proporcje geometryczne w rozkładzie sił, przy różnych teoretycznych układach kul. Z rozważań tych wynika, że gdy w układzie nie ma zewnętrznych sił poprzecznych, to w części łączników występują naprężenia rozciągające. Odpowiadają one co do wielkości skierowanym poprzecznie składowym naprężeń ściskających, występujących w skośnie położonych łącznikach.

Łączniki rozciągane pracują jak ściągi. Ich wydłużenie daje w wyniku rozszerzenie poprzeczne ściskanego osiowo betonu. Gdy naprężenia osiągają wytrzymałość poszczególnych kryształków albo ich połączeń, następuje zniszczenie. Ponieważ całkowita wytrzymałość na rozciąganie szkieletu krystalicznego jest mniejsza od jego wytrzymałości na ściskanie, zniszczenie betonu następuje wskutek pęknięć łączników rozciąganych. Pęknięcia te są równoległe do kierunku ściskania (segregator aktów prawnych).

Gdy wprowadzimy zewnętrzne siły boczne nie pozwalające na większe rozszerzenia poprzeczne ciała, zniszczenie powstaje wskutek zgniecenia ściskanych kryształków. Własności mechaniczne betonu, które kwalifikują go do grupy materiałów kruchych, takie jak niski stosunek wytrzymałości na rozciąganie Rf do wytrzymałości na ściskanie nieznaczne odkształcenia, których beton doznaje w chwili pęknięcia, brak granicy plastyczności itp., nie zawsze znajdują potwierdzenie w zachowaniu się elementów betonowych lub żelbetowych przy przenoszeniu obciążeń (promocja 3 w 1).