Pozorny ciężar właściwy kruszywa

Jeżeli przyjmuje się, że objętość ciała stałego zawiera zamknięte pory, nie będące jednak kapilarami, to otrzymywany ciężar właściwy poprzedzony jest słowem „pozorny”. Pozorny ciężar właściwy jest więc stosunkiem ciężaru kruszywa wysuszonego w suszarce w temperaturze 100-M10°C przez 24 h do ciężaru wody zajmującej tę samą objętość co ciało stałe z zamkniętymi porami włącznie. Ten ostatni ciężar można określić stosując naczynie, które można dokładnie wypełnić wodą do określonej objętości. Jeżeli więc ciężar próbki wysuszonej w suszarce wynosi D, ciężar naczynia napełnionego wodą B, a ciężar naczynia z próbką i napełnionego wodą wynosi A, to ciężar wody zajmującej taką samą objętość jak ciało stałe (program uprawnienia budowlane na komputer).

Wspomniane naczynie, nazywane piknometrem, jest zwykle kolbą z wodoszczelną, metalową, stożkową, zakrętką śrubową, która u góry ma mały otwór. Piknometr można więc napełniać wodą w taki sposób, że zawiera zawsze dokładnie tę samą jej objętość (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

W obliczeniach dotyczących betonu uwzględnia się zazwyczaj kruszywo w stanie nasyconym i powierzchniowo suchym, ponieważ woda zawarta we wszystkich porach kruszywa nie bierze udziału w reakcjach chemicznych cementu i dlatego może być uważana za część kruszywa. Tak więc jeżeli próbka kruszywa nasyconego i powierzchniowo suchego waży C, to pozorny ciężar właściwy brutto. Jest to ciężar właściwy określany najczęściej i najłatwiej, przydatny do obliczeń wydajności betonu lub ilości kruszywa potrzebnego dla danej objętości betonu (uprawnienia budowlane).

Ciężar właściwy kruszywa

Pozorny ciężar właściwy kruszywa zależy od ciężaru właściwego minerałów, które zawiera to kruszywo od liczby porów. Dla większości kruszyw naturalnych ciężar właściwy wynosi 2,6-2,7, a poszczególne zakresy tych wartości. Dla kruszyw sztucznych zakres tych wartości jest szerszy; od znacznie niższych do znacznie wyższych. Jak już wspomniano, ciężar właściwy kruszywa stosowany jest w obliczeniach ilościowych, lecz rzeczywista wartość ciężaru właściwego kruszywa nie jest miarą jego jakości (program egzamin ustny). Dlatego wartość ciężaru właściwego nie powinna być podawana, jeżeli nie dotyczy materiału o znanym charakterze petrograficznym, dla którego zmiany ciężaru właściwego wyrażają porowatość ziaren. Zasada ta nie dotyczy przypadku konstrukcji masywnych, takich jak zapory ciężkie monolityczne, dla których minimalna gęstość pozorna betonu jest istotna ze względu na stateczność konstrukcji.

W systemie metrycznym gęstość materiału jest liczbowo równa jego ciężarowi właściwemu, chociaż ciężar właściwy wyraża pewien stosunek, podczas gdy gęstość jest wyrażona w kilogramach na litr. Jednak w praktyce stosowania betonu powszechniejsze jest wyrażanie gęstości w kilogramach na metr sześcienny (opinie o programie). W systemie jednostek brytyjskich ciężar właściwy musi być pomnożony przez ciężar jednostkowy wody (ok. 62,4 funta na stopę sześcienną) w celu zamiany na gęstość absolutną (ciężar jednostkowy), wyrażony w funtach na stopę sześcienną.

Gęstość absolutna odnosi się tylko do objętości poszczególnych ziaren i nie jest oczywiście fizycznie możliwe takie zagęszczenie ziaren, aby między nimi nie było żadnych pustek. Jeżeli kruszywo ma być w danym przypadku dozowane objętościowo, trzeba znać masę tego kruszywa, które wypełni pojemnik o objętości jednostkowej. Jest ona znana jako gęstość nasypowa kruszywa i stosowana jest do zmiany ilości wagowych na objętościowe (segregator aktów prawnych).

Gęstość nasypowa zależy oczywiście od stopnia zagęszczenia kruszywa i dla materiału o danym ciężarze właściwym gęstość nasypowa zależy od uziarnienia i kształtu ziaren; ziarna o jednakowych wymiarach mogą zagęszczać się w ograniczonym zakresie, lecz mniejsze ziarna mogą być dodane do pustek między większymi, zwiększając w ten sposób gęstość nasypową materiału zagęszczonego. Kształt ziaren wpływa w znacznym stopniu na stopień zagęszczenia, który można uzyskać (promocja 3 w 1).