Prawidłowa kolejność poleceń programowania

Oprócz rysunku programista potrzebuje klucza do programowania. W skrócie konieczne tutaj polecenia programowania. Niektóre polecenia są sporządzone według norm branżowych, inne zaś zakodowane według danych producenta (program uprawnienia budowlane na komputer).

Zarys programu dla maszyny C z urządzeniem sterującym D może mieć następującą postać.
Ustaw w biegu szybkim, wywołaj przesunięcie punktu zerowego, w kierunku osi Z zachowaj odstęp bezpieczeństwa, przesuwaj się z prędkością 2500 mm/min, wybierz prędkość obrotową wrzeciona 18000 1/min, uruchom silnik 1, poleć (zarządź) bieg w prawo!
Przesuwaj się w biegu szybkim do pozycji startowej na płaszczyźnie XY.
Załóż zespół maszynowy (I) i przesuń go w kierunku przedmiotu obrabianego na odległość 2 mm.
Przeprowadź zanurzenie w locie na prostej w kierunku punktu I z prędkością 2500 mm/min (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Przesuń się na prostej do punktu 2.
Przejedź po prostej do punktu 8 ( = 1).
Przejedź w biegu szybkim do pozycji bezpieczeństwa, zdejmij zespół maszynowy i zatrzymaj wrzeciono.
Przesuń narzędzie do tyłu w kierunku osi Y. Wróć do początku programu (uprawnienia budowlane).

Należy teraz zamocować obrabiany przedmiot na zacisku i przesunąć się w kierunku W. Ustalone przesunięcie punktu zerowego zostaje zapisane. jeżeli program został wprowadzony do CNC, można przeprowadzić symulację frezowania konturu na monitorze. Po wywołaniu i uruchomieniu programu %10 powstaje kontur frezowany.

Do zabudowy kuchni potrzebne są fronty szuflad z ozdobnymi frezami. Obrabiany przedmiot w rzucie poziomym głównym z niezbędnymi wymiarami. Zaplanowana prędkość obrotowa wrzeciona wynosi 18000 1/m., szybkość posuwu natomiast 2,5 m/min. Frez winien zanurzać się w locie od P1 do P2.
Jak należy zaprogramować obydwa luki i pełny okrąg (program egzamin ustny)?

Programowanie łuków

Łuk wyznaczony zostaje przez położenie punktu początkowego i końcowego, jak również położenie punktu środkowego. Punkt początkowy jest znany CNC z poprzedniego zdania. Urządzenie sterujące potrzebuje jednak współrzędnych punktu końcowego lub docelowego E odbiegających od A i danych dotyczących położenia punktu środkowego. Programowanie według rysunku jest łatwiejsze, jeżeli zamiast punktu środkowego podany jest bezpośrednio promień. Adres dla promienia nie jest znormalizowany.

Producenci urządzeń sterujących oznaczają promień np. jako U lub R (opinie o programie). Podanie punktu końcowego i promienia nie stanowi jednak pełnego opisu luku. W przypadku jednakowego punktu początkowego i promienia taki sam punkt końcowy można uzyskać na czterech różnych łukach. Spoglądając na powierzchnię zawartą między osiami XY z perspektywy wrzeciona, okazuje się że narzędzie może przesuwać się ku punktowi końcowemu torem zgodnym z ruchem wskazówek zegara lub w kierunku przeciwnym. W przypadku łuków 2 i 4 przebieg następuje zgodnie z ruchem wskazówek zegara, w przypadku łuków 1 i 3 w kierunku przeciwnym. Należy więc podać warunki trasy dla łuku:
- G02 = oblicz i poruszaj się zgodnie z ruchem wskazówek zegara,
- G03 = … w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara (segregator aktów prawnych).

Ponadto należy poinformować CNC, czy mamy na myśli tuk większy, czy też mniejszy. W przypadku łuków o kącie środkowym pomiędzy 180 i 360° należy wstawić znak minus pomiędzy adresem promienia i wartością.
Kierunek obrotu wrzeciona - na rysunku w prawo - nie ma nic wspólnego z programowaniem łuków.

Okrąg zostaje wyznaczony przez położeniem środka i promień. Punki początkowy i końcowy pokrywają się.
Urządzeniu sterującemu należy podać punki końcowy E. Bezpośrednie podanie promienia w przypadku pełnego okręgu jest bezcelowe, ponieważ może istnieć nieskończenie wiele okręgów dla A = E i promieniu R. Należy tutaj podać współrzędne środka (promocja 3 w 1).