Blog
Proces technologiczny patentowania
W artykule znajdziesz:
Proces technologiczny patentowania
Proces technologiczny patentowania polega na ogrzaniu drutu w piecach ciągłych gazowych i chłodzeniu w kąpieli ołowiowej (rzadziej w kąpieli ze stopionych soli), a następnie w powietrzu. Niekiedy stosuje się patentowanie w dwóch kąpielach ołowiowych, z których pierwsza spełnia rolę pieca grzewczego (program uprawnienia budowlane na komputer). Proces jest zazwyczaj ciągły, rzadziej polega na zanurzeniu w kąpieli całych kręgów (dla drutów o średnicy powyżej 8 mm). Przemiany strukturalne zależą od struktury walcówki (zwłaszcza zawartości węgla i manganu), temperatury procesu i szybkości przelotu drutu (zależnej od jego średnicy).
fb] Przeciąganie polega na przeciąganiu drutu przez ciągadła z twardego metalu. W ten sposób następuje zmniejszenie średnicy drutu, wzmocnienie struktury i utwardzenie stali. Wytrzymałość na rozciąganie znacznie wzrasta, jednocześnie jednak następuje zmniejszenie odkształcalności plastycznej i materiał staje się kruchy (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Przy przeciąganiu naruszają się klinowe połączenia kryształów i następuje ich rozdrobnienie, połączone z wytworzeniem się zorientowanej włóknistej struktury i powstaniem naprężeń wewnętrznych, które można zredukować drogą powtórnego łagodnego ciągnienia.
Proces technologiczny przeciągania polega na wstępnym przygotowaniu powierzchniowym i przeciąganiu przez ciągadła o coraz mniejszej średnicy otworu (uprawnienia budowlane). Przygotowanie powierzchni polega na trawieniu walcówki w kwasie solnym, usunięciu resztek zendry (tzw. „trzepanie”), wytwarzaniu powierzchniowej warstwy tlenków polepszającej przyczepność smarów (tzw. „brunacenie”), zanurzaniu w roztworze wapna w celu neutralizacji kwasu i uzyskania podkładu pod smar i wreszcie suszeniu, przy którym usuwa się również resztki wodoru ze stali. Przeciąganie odbywa się za pomocą ciągarek jedno- lub wielostopniowych (jeden stopień stanowi zespół: bęben nawijający - ciągadło).
Przy przeciąganiu temperatura drutu podnosi się do 100-150°C. Stosuje się chłodzenie wodą. Używane smary są dwojakiego rodzaju: proszek mydlany (tzw. ciągnienie na sucho) lub kwaśny roztwór mydła z dodatkiem mąki żytniej i siarczanu miedzi (tzw. ciągnienie na mokro), stosowane np. w 2-3 ostatnich ciągach przy produkcji drutów sprężynowych, w celu uzyskania gładkiej, lśniącej powierzchni (program egzamin ustny).
Walcowanie na zimno
Do ciągnienia drutów o wysokiej wytrzymałości używa się walcówki, wykazującej Rr = 65-100 kG/cm2, A = 6% (wydłużenie względne) o składzie w 0/o: (0,4-0,9) C, (0,5-T-1,2) Mn, (0,12-0,20) Si. Ważną jest rzeczą, by walcówka nie wykazywała wad w postaci zawalcowań (tzw. „wąsy”, wgniatające się w materiał podczas ciągnienia), rys (wywołanych pęcherzami, które przy walcowaniu wydostają się na powierzchnię), zbytniej zgorzeliny, pęcherzy, wtrąceń niemetalicznych, wad kształtu itd. Wady takie odbijają się bardzo ujemnie na jednorodności i wytrzymałości materiału (opinie o programie).
Walcowanie na zimno następuje za pomocą walców ustawionych szeregowo jeden na drugim i służy do wyrobu drutów profilowanych (karbowanych, wyposażonych w spiralne zgrubienia itd.), jak również do nawalcowywania na prętach gwintów nie osłabiających przekroju (ponieważ równocześnie następuje zwiększenie wytrzymałości materiału). Prowadzi ono do zmian strukturalnych, podobnych jak przy przeciąganiu na zimno, z tą różnicą, że nie występuje tarcie na powierzchni drutu jak przy przeciąganiu i struktura włóknista jest mniej wyraźna.
Hartowanie polega na nagrzaniu drutu do temperatury 800-f-900°C i nagłym ochłodzeniu do temperatury ok. 18°C (segregator aktów prawnych). Materiał uzyskuje przy tym strukturę martenzytyczną o charakterystycznej budowie igiełkowej. Powstanie tej struktury związane jest z przeprowadzeniem zawartego w stali węgla w roztwór i zatrzymanie go w tym stanie przez szybkie ochłodzenie. Stal hartowana jest twarda i krucha i w związku z tym musi być poddana dalszej obróbce termicznej.
Hartowanie stopniowe polega na ochłodzeniu drutu (po uprzednim ogrzaniu jak wyżej) do temperatury ok. 300° C i po przetrzymaniu w niej drutu przez pewien czas, ochłodzeniu do temperatury ok. 18°C. Własności takiej stali są lepsze niż przy zwyczajnym hartowaniu (lepsza odksztalcalność) i nie jest już konieczna obróbka plastyczna na zimno (promocja 3 w 1).
Najnowsze wpisy
Określenie granic działki geodezyjnie to staranny proces identyfikacji oraz zaznaczenia kluczowych punktów granicznych danego terenu. To stanowi istotny element w…
Obiekt małej architektury to niewielki element architektoniczny, który pełni funkcję praktyczną, estetyczną lub symboliczną w przestrzeni publicznej lub prywatnej. Mała…
53 465
98%
32