Przebieg uszkodzenia

O ile awarie i stosunkowo małe uszkodzenia falochronu w czasie sztormów poprzedzających katastrofalny sztorm można sobie łatwo wytłumaczyć jako bezpośrednie skutki dynamicznych uderzeń potężnej fali i osiadań jeszcze nie ustabilizowanej zupełnie po ukończeniu budowy podsypki, o tyle przyczyną katastrofy było podmycie dna przez falę (program uprawnienia budowlane na komputer).
Widoczne jest na nich podmycie dna morskiego przed falochronem postępujące w stronę budowli w miarę upływu czasu.

Zawalenie się budowli nastąpiło wskutek ześliźnięcia się falochronu do powstałej niecki, która potem po ustaniu sztormu wypełniała się ponownie piaskiem (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Piasek ten był pozbawiony drobniejszych cząstek, równoziarnisty, jakby „przemyty”.
Mechanizm zjawiska wyjaśniły badania modelowe przeprowadzone w okresie późniejszym. Przed falochronem powstała fala zinterferowana, stojąca, która utraciła ruch postępowy, a zamieniła się na rytmiczne wybrzuszanie i zapadanie powierzchni wody w sposób. Takiemu przekształceniu się powierzchni morza towarzyszy ruch postępowy cząstek wody po torach, raz w jedną, raz w drugą stronę4.

Gdy prędkość tego ruchu przekroczy przy dnie tzw. prędkość graniczną, której odpowiada poruszenie i podniesienie cząstki piasku z dna, wówczas zaczyna się proces podmywania, którego ostatecznym efektem jest utworzenie się w dnie szeregu równoległych do budowli rowów, poprzedzielanych usypanymi między nimi wałami. Najbliższy budowli rów stać się może W „sprzyjających” warunkach przyczyną katastrofy (uprawnienia budowlane).
W tym wypadku obliczono w projekcie, że przy założonej fali o wysokości 5 m prędkość denna nie przekroczy 1,25 m/s i będzie mniejsza od granicznej dla danego uziarnienia dna. Tymczasem prędkość przy wysokości fali 9 m wynosiła ok. 4 m/s i znacznie już przekraczała graniczną. Nic więc dziwnego, że nastąpiła katastrofa.

Dno fali odmorskiej

Jak widzieliśmy, nastąpiła ona przy „cofaniu” się fali, gdy przy ścianie było dno fali odmorskiej. Odpowiada to wspomnianemu poprzednio drugiemu wypadkowi obliczenia, tj. gdy napór fali jest większy od strony portu (program egzamin ustny).
Dlaczego nastąpiła katastrofa? Przede wszystkim z powodu niewystarczających informacji co do wartości parametrów fali, a więc niedostatecznego przygotowania naukowego projektu.

Decydujące okazało się przy tym w konsekwencji nie tyle przyjęcie zbyt małej siły uderzenia fali, gdyż nawet podczas fali 9 m (jeżeli pominie się wpływ dodatkowego wyporu wody od fali) współczynnik bezpieczeństwa na przesunięcie F = 1,07 był jeszcze wystarczający, ile właśnie przyjęcie zbyt małej prędkości dennej i wskutek tego niezabezpieczenie dna przed podmyciem (opinie o programie).
Gdyby zbieranie materiałów obserwacyjnych trwało czas dłuższy, gdyby projekt falochronu zbadano na modelu przed przystąpieniem do jego zatwierdzenia, to może katastrofy by nie było.
Istnieje możliwość rachunkowego sprawdzenia, czy powstanie wyboju (niecki), wskutek podmycia falochronu przez falę stojącą czy z innych powodów, zagraża naruszeniem równowagi budowli (segregator aktów prawnych).

W pierwszym wypadku zakłada się kolisto-walcową powierzchnię możliwego odłamu i oblicza się równowagę powstałego stoku czy uskoku
naziomu metodą przedstawioną niżej lub jedną z metod dokładniejszych.
Aby jednak móc sposób ten zastosować, trzeba wiedzieć, w którym miejscu i jak głęboki może być wybój.

Odpowiedź zaś na to pytanie w fazie projektu mogą dać tylko badania modelowe, przeprowadzone przy założeniu określonego (zgodnego z obserwacjami) maksymalnego czasu trwania sztormu, które równocześnie, bez potrzeby liczenia, mogą wskazać na to, czy sytuacja powstała wskutek podmycia jest niebezpieczna czy nie. Obliczenie wtedy może służyć jako element weryfikacji (promocja 3 w 1).