Przekroje poprzeczne mostu żelbetowego

Pomost składa się z belek poprzecznych (poprzecznie), opartych na dźwigarach głównych, oraz belek podłużnych (podłużnie), opartych na poprzecznicach (program uprawnienia budowlane na komputer). Powyższy układ stanowi ruszt, na którym po ułożeniu odpowiedniego pokrycia w postaci pokładu, niecek blaszanych wypełnionych betonem, czy e płyty żelbetowej układa się nawierzchnię jezdni i chodników. Między nawierzchnią a podłożem umieszcza się warstwę izolacyjną zabezpieczoną przed uszkodzeniem warstwą ochronną.

Nawierzchnia na trwałym obiekcie mostowym powinna być taka sama jak nawierzchnia na przyległym do mostu odcinku drogowym. Dźwigary główne i pomost nie we wszystkich mostach tworzą konstrukcję przestrzenną, dostatecznie sztywną, mogącą przejąć siły skierowane poprzecznie od parcia wiatru, siły odśrodkowe oraz zapobiec zjawiskom skręcania czy też wyboczenia dźwigarów głównych (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Szczególnie w mostach stalowych i drewnianych zachodzi konieczność stosowania dodatkowych konstrukcji stężających, do których należą stężenia podłużne i poprzeczne.

Stężenia podłużne, zwane wiatrownicami (oblicza się je na działanie wiatru), przejmują siły poziome działające poprzecznie do osi mostu, przekazują je bezpośrednio lub za pomocą stężeń poprzecznych (ram podporowych) na podpory. Wiatrownicę w odpowiednim pasie może zastąpić dostatecznie sztywny pomost.
Stężenia porzeczne mają za zadanie nie tylko przenosić wpływ parcia wiatru, lecz również zapewnić współpracę z dźwigarami głównymi konstrukcji mostowej. Są stosowane jako kratownice lub ramy. Skrajne ramy poprzeczne przenoszące obciążenia od stężeń poziomych na podpory przy mostach z jazdą dołem noszą nazwę ram portalowych. Stężenia poprzeczne pośrednie zwiększają sztywność konstrukcji przęsłowej na skręcanie.

Żelbetowe mosty belkowe nie wymagają tężników, gdyż żebra pomostu z dźwigarami i płytą tworzą sztywną konstrukcję (uprawnienia budowlane).
Łożyska mostu są to elementy służące do przenoszenia na podpory nacisków dźwigarów głównych jako sił skupionych oraz umożliwiające swobodny przesuw dźwigara pod wpływem działających sił, zmian temperatury itp.

Łożysko ruchome styczno-przesuwne

Rozróżnia się łożyska stałe i ruchome (program egzamin ustny).
Łożyska ruchome dzieli się na styczno-przesuwne, stosowane w mostach o niedużych rozpiętościach przęseł, oraz łożyska wałkowe, które wykazują mniejsze opory podczas przesuwu ze względu na zastąpienie tarcia posuwistego (występującego w łożyskach styczno-przesuwnych) tarciem potoczystym.
Mosty pracujące jako belki wolno podparte (zarówno jedno- przęsłowe, jak i ciągłe) mają na jednej podporze łożysko stałe, a na pozostałych łożyska ruchome (opinie o programie).
Najprostsze łożysko stałe składa się z płyty górne j o gładkiej płaszczyźnie poziomej i płyty dolnej o obrobionej powierzchni cylindrycznej. Siły poziome z górnej części łożyska są przekazywane na jego dolną część za pomocą dwóch trzpieni stalowych.

Odpowiednikiem omawianego powyżej łożyska stałego jest łożysko ruchome styczno-przesuwne. Różnica polega wyłącznie na kształcie otworów w górnej płycie łożyskowej (otwory są wydłużone w kierunku równoległym do osi mostu, umożliwiając przesuw górnej płyty łożyska względem dolnej). Bardzo często łożyska styczno-przesuwne nie mają żadnych zazębień ograniczających przesuw górnej płyty względem dolnej (segregator aktów prawnych).
W mostach drogowych rozpiętości powyżej 20 m stosuje się łożyska wałkowe: jedno- lub dwuwałkowe. Stalowe łożysko wałkowe składa się z płyty górnej (wahacza) przymocowanej do dźwigara, kadłuba, wałków i płyty dolnej opartej na ciosie.

Podpory mostów stałych są wykonywane z kamienia, betonu, żelbetu lub rzadziej stali. Podpory drewniane stosuje się jedynie do mostów tymczasowych.
Zależnie od rozpiętości i układu statycznego konstrukcji nośnej przęseł, wysokości dojazdów, sposobu posadowienia, właściwości materiałów użytych do budowy oraz względów estetycznych przyczółkom i w mniejszym stopniu filarom mostów nadawane są rozmaite kształty (promocja 3 w 1).