Przenośniki taśmowe

Transport masy betonowej za pomocą betoniarek samochodowych jest szczególnie rozpowszechniony w USA, głównie na mniejszych budowach, przy których nie opłaca się instalować punktów wytwarzania masy betonowej (program uprawnienia budowlane na komputer). W kraju stosowana jest do transportu masy betonowej na odległość do 15 km betoniarka samochodowa typu BS-42 o pojemności wsypowej 4 m⁸, a użytecznej 2,5-F3,0 m^:!, z silnikiem wysokoprężnym o mocy 480 KM, na podwoziu KRAZ-222.

Obecnie produkuje się betoniarki samochodowe o coraz większych pojemnościach mieszalników. Na przykład betoniarka samochodowa firmy J. Vogele (NRF) typu 10 L zainstalowana na ciągniku siodłowym ma pojemność geometryczną 16,6 m³, a pojemność użyteczną w przeliczeniu na wyprodukowaną masę betonową 10 m³. Hydrauliczny napęd mieszalnika umożliwia stopniową regulację obrotów mieszalnika od 0 do 14 obr/min (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Przenośniki taśmowe mogą również być stosowane do transportu masy betonowej na nieznaczne odległości, przyczyni największy kąt nachylenia do poziomu taśmy na wzniesieniach nie powinien przekraczać 15-20°, a na spadkach większe nachylenia mogą być stosowane tylko przy transporcie masy betonowej o małym opadzie stożka (do 40 mm) (uprawnienia budowlane). Wyłączając sporadyczne przypadki, stosuje się przenośniki zazwyczaj do przerzucania większych ilości masy betonowej. Gdy masa betonowa pobierana jest z betoniarek o pracy okresowej, wówczas między betoniarką i przenośnikiem taśmowym musi być zainstalowany zasobnik, natomiast w przypadku betoniarki o pracy ciągłej jest to zbędne (program egzamin ustny).

Obok podstawowej zalety przenośników taśmowych polegającej na możności równomiernego przerzucania znacznych ilości masy betonowej (100 m³/godz i więcej), mają one dużo wad, a mianowicie: możliwość odmieszania masy betonowej wskutek wstrząsów oraz od przerzutów z jednego przenośnika na drugi, przylepianie się zaczynu cementowego do taśmy, wysychanie jej wskutek działania słońca i wiatru oraz szybkie nagrzewanie się masy w lecie lub ochładzanie w porze zimowej.

Transport pionowy masy betonowej

Wskutek tych wad zastosowanie przenośników taśmowych np. na budowach wodnych (betonowe zapory wodne) maleje; są one zastępowane przez inne rodzaje środków transportowych. Natomiast wszędzie tam, gdzie przenośniki taśmowe mogą być instalowane jako urządzenia stałe, w szczególności w zakładach prefabrykacji, są one z korzyścią stosowane. Również z korzyścią stosowane są pojedyncze przenośniki taśmowe na budowach do transportu masy betonowej na krótkie odległości (opinie o programie).

W przypadku użycia przenośników taśmowych do transportu masy betonowej na większe odległości układ przenośników w planie powinien być możliwie prostoliniowy, ich długość możliwie największa, zaś prędkość taśmy nic powinna przekraczać 1,0-1.2 m/sek, gdyż przy większej prędkości występuje w dużym stopniu odmieszanie się masy.

Ponadto z tych samych względów należy zwracać uwagę na to, iż strumień masy betonowej na taśmie powinien mieć możliwie największą grubość. Dlatego jeśli w pewnych okresach pracy nie można spełnić tego warunku, to raczej należy zrobić przerwę nie dopuszczając do przenoszenia masy betonowej w postaci zbyt cienkiej warstwy (segregator aktów prawnych).

W miejscach przerzucania masy betonowej z jednego przenośnika na drugi należy instalować zasobniki o wysokości najmniej 600 mm, które zabezpieczają masę betonową od odmieszania przez zapobieganie wyrzucaniu z masy betonowej cięższych ziarn kruszywa bardziej do przodu na taśmę następnego przenośnika (promocja 3 w 1).

Transport pionowy masy betonowej odbywa się za pomocą różnego rodzaju wyciągów budowlanych, zaś pionowo-poziomy za pomocą rozmaitych typów żurawi budowlanych. Poza tym do transportu pionowo-poziomego oraz poziomego masy betonowej stosowane są specjalnie dla tego celu skonstruowane maszyny, a mianowicie pompy do betonu oraz przenośniki pneumatyczne.