Przesunięcie elementów

Zasadniczo prowizoryczne umocowanie ustawionej konstrukcji polega na czasowym połączeniu elementów w stykach montażowych. W normalnych przypadkach dla czasowego połączenia elementów w stykach montażowych należy założyć minimum 25% śrub oraz 15-^20% „korków” montażowych (nie mniej jednak niż 2 śruby i 2 „korki” na jednym węźle) (program uprawnienia budowlane na komputer). Należy przy tym zwrócić uwagę, ażeby „korki” miały średnicę równą średnicy otworów, w przeciwnym bowiem razie może nastąpić przesunięcie elementów względem siebie, trudne do usunięcia, szczególnie w elementach, na których wspiera się górna część konstrukcji.

Połączenie spawane wykonuje się początkowo za pomocą spoin punktowych. W przypadku dodatkowego obciążenia elementów konstrukcji zaraz po ich wbudowaniu (np. przez zainstalowany na konstrukcji żuraw samopodnośny) sposób zamocowania powinien być ustalony na podstawie wyniku obliczeń statycznych (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Sprawdzenie i ostateczne wyregulowanie ustawionej konstrukcji stalowej powinno być dokonane przed ostatecznym wykonaniem połączeń stalowych montowanej konstrukcji; należy wówczas jeszcze raz dokładnie sprawdzić prawidłowość usytuowania całej konstrukcji i wszystkich jej części, zespołów i elementów (uprawnienia budowlane). Przy sprawdzeniu tym pomocne są oznaczenia poziomowi pionowych, podane na zmontowanych elementach, które powinny pokrywać się między sobą i być zgodne z osiami teoretycznymi. Sprawdzanie przeprowadza się za pomocą niwelatora i teodolitu, a przy mniejszych konstrukcjach - za pomocą pionu i wodnej poziomnicy wężowej.

Jeżeli po sprawdzeniu okaże się, że konstrukcja nie jest ustawiona zgodnie z projektem, a odchyłki w wymiarach usytuowania przekraczają dopuszczalne tolerancje, to przed ostatecznym zamocowaniem tej konstrukcji trzeba doprowadzić ją do właściwego położenia (program egzamin ustny).

Czynności z tym związane noszą nazwę regulowania konstrukcji i polegają na naprowadzaniu na właściwe miejsce poszczególnych elementów (względnie całej konstrukcji) przez ich nieznaczne podniesienie i przesunięcie poziome. Czynności te powinny być wykonywane z zachowaniem dużej ostrożności za pomocą dźwigników lub ściągów z nakrętkami rzymskimi.

Spawanie styków montażowych

Niedopuszczalne jest dokonywanie przesunięć ustawionej konstrukcji przez uderzenia młotem lub w inny podobny sposób. Wielkiej dokładności montażu wymagają belki podsuwnicowe, których sprawdzenie ostateczne przeprowadza się po całkowitym zamocowaniu całej konstrukcji nośnej (opinie o programie).

Trwałe zamocowanie konstrukcji polega na ostatecznym wykonaniu połączeń montażowych celem stworzenia z montowanej konstrukcji jednolitej całości, zdolnej do przejęcia wszystkich działających na nią sił, dlatego ich wykonanie należy przeprowadzić ze szczególną starannością, stwarzając dogodne warunki dla pracy zespołów montażowych. Ostatecznego zamocowania konstrukcji stalowych dokonuje się przez nitowanie lub spawanie styków montażowych.

Prace przy tych czynnościach powinny odbywać się na przestronnych rusztowaniach lub wiszących pomostach roboczych, zapewniających dogodny dostęp montażystom do każdego punktu styku montażowego (segregator aktów prawnych). Sposób wykonania połączeń powinien zapewniać ścisłe przyleganie płaszczyzn stykowych i trwałość wzajemnego ich położenia w czasie wykonywania czynności łączenia. W tym celu stosuje się cały szereg urządzeń pomocniczych jak ściągi i ściski zwane ogólnie zworami (szczególnie przy łączeniu elementów przez spawanie).

Proces technologiczny nitowania składa się z następujących czynności:

• ustawienie i pasowanie nakładek połączeniowych,
• oczyszczenie i ewentualne rozwiercenie otworów montażowych,
• wstawienie i zaklepywanie nitów.

Nakładki powinny ściśle przylegać na całej swojej powierzchni do łączonych elementów. Jeżeli otwory są lekko przesunięte w poszczególnych łączonych gałęziach, to należy je rozwiercić i zastosować nity o większej średnicy. Nity wstawia się początkowo w wolne otwory, a następnie usuwa śruby montażowe i trzpienie, zastępując je śrubami stałymi i nitami (promocja 3 w 1).