Przezroczyste odmiany berylu

Przezroczyste odmiany berylu dzięki pięknym barwom i dużej twardości są wysoko cenione jako kamienie szlachetne. Do najważniejszych szlachetnych odmian berylu należą: mający barwę zieloną Szmaragd, niebieskozieloną akwamaryn, żółtą heliodor (złoty beryl), różową morganit (worobiewit) oraz bezbarwny goszenit (program uprawnienia budowlane na komputer).
Własności chemiczne. Beryl jest krzemianem pierwiastków berylu i glinu o wzorze Al2Be3 [Si60i8]. Niekiedy w postaci domieszek obecne są w nim pierwiastki alkaliczne: sód, potas, lit, rubid i cez. Pierwiastki te występują w odmianach bezbarwnych i różowych. Zieloną barwę szmaragdu wywołuje domieszka chromu.

W płomieniu dmuchawki beryl nie topi się, zaokrąglają się jedynie brzegi jego okruchów. W wysokich temperaturach odmiany przezroczyste ulegają zmętnieniu. W kwasach beryl się nie rozpuszcza.
Postać. Kryształy berylu należą do układu heksagonalnego (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
liźszo są dobrze wykształcone i dochodzą nieraz do znacznych rozmiarów. Najczęstszymi postaciami są słupy sześoioboczne ścian podstawowy; rzadziej występują podwójne piramidy.
zwykle występuje w postaci pojedynczych kryształów, niekiedy tworzy pręcikowe skupienia.

Struktura berylu jest bardzo charakterystyczna. Tworzą sześcioboczne pierścienie ułożone na drugim w kierunku głównej osi. Kationy glinu Al3+ i berylu ułożone są między pierścieniami w ten sposób, że Al3t" otoczony sześcioma, a Be2+ czterema atomami tlenu. Sześciobocznych pierścieni znajdują się puste kanały, v których mogą się pomieścić atomy pierwiastków dodatkowo wchodzących w skład berylu: litu Li, cezu Cs, sodu Na, potasu JL : fluoru F oraz grupy wodorotlenowe OH (uprawnienia budowlane).
Kryształy berylu dochodzą nieraz do bardzo dużych rozmiarów. Prawdziwe olbrzymy znaleziono w USA w stanach Maine, New Hampshire i Massachusetts. Największe, o długości 6 m : szerokości 1 m, pochodzą z Albany w stanie Maine; jeden z nich ważył 19 t. Podobnie olbrzymie kryształy berylu spotykano w południowo-zachodniej Afryce (Namakwaland) (program egzamin ustny).

Właściwości fizyczne

Te olbrzymie kryształy berylu nie są przezroczyste i nie mają zastosowania do celów zdobniczych. Wśród przezroczystych odmian zdarza- ą się również bardzo wielkie kryształy. W 1910 r. w południowej Brazylii znaleziono idealnie przezroczysty akwamaryn o przepięknej barwie niebieskiej, o półmetrowej długości i masie ponad 100 kg. Pocięty na drobne kawałki przez trzy lata zaspokajał potrzeby światowego rynku jubilerskiego.

Beryl ma niezbyt wyraźną łupliwość równoległą do ściany podstawowej i do ścian słupa (opinie o programie). Przełam nierówny, często muszlowy. Twardość 7,5-8. Gęstość 2,6-2,8 g/cm3. Zwykły beryl jest najczęściej barwy bladozielonej, żółtawej lub szarawobiałej. Odmiany przezroczyste są zielone, niebieskie, żółte, różowe lub bezbarwne. Połysk jest szklisty.
Beryl jest optycznie jednoosiowy. Współczynniki załamania światła mają wyraźnie zmienne wartości: n0) = 1,568 - 1,598, ne = = 1,564 - 1,590. Podwójne załamanie światła jest niskie (0,004 - 0,008), charakter optyczny ujemny. Dyspersja jest słaba (0,014). Stopień dychroizmu zależy od barwy; szczególnie silny jest u szmaragdu.

Dychroizm, występujący najwyraźniej w kierunkach prostopadłych do głównej osi kryształów, zależy od barwy kamienia (segregator aktów prawnych).
Niskie współczynniki załamania światła i niska dyspersja berylu wpływają na jego stosunkowo słaby połysk i brak ognia. Przezroczyste odmiany są cenione głównie dla swej pięknej barwy.
Występowanie. Beryl jest najpospolitszym minerałem zawierającym pierwiastek beryl.

Po wojnie wzrosło zainteresowanie tym minerałem w związku ze stosowaniem pierwiastka berylu jako domieszki do różnych stopów oraz w związku ze stosowaniem energii atomowej. Spowodowało to bardzo znaczne zwiększenie wydobycia berylu i odkrycie nowych jego złóż (promocja 3 w 1).