Przygotowanie barwnika Herzberga

Przy sporządzaniu barwnika przygotowuje się dwa roztwory.
Roztwór A. Rozpuszcza się 50 g suchego chlorku cynkowego w 25 cm’5 wody destylowanej, dodając wodę pipetą do słoika z chlorkiem cynkowym. Po zamknięciu słoika miesza się jego zawartość i otrzymuje ok. 40 cm:! roztworu. Przygotowany w ten sposób roztwór wlewa się do wysokiego cylindra. Słoik po chlorku cynkowym przemywa się następnie 12,5 cm:l wody destylowanej, po czym dolewa się tę wodę do roztworu A (program uprawnienia budowlane na komputer).

Roztwór B. Rozpuszcza się 5,25 g jodku potasowego i 0,25 g jodu w 12,5 cm:! wody destylowanej i dodaje do roztworu A, znajdującego się w cylindrze. Po wymieszaniu zawartości cylindra pozostawia się go w ciemności. Następnego dnia zbiera się pipetą klarowny płyn do ciemnej butelki, pozostawiając 3 do 4 cm tego płynu nad osadem. Następnie dodaje się blaszkę krystalicznego jodu. Otrzymany w powyższy sposób barwnik daje się zazwyczaj przechowywać bez zmian co najmniej przez dwa tygodnie (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
W razie potrzeby należy przygotować nowy barwnik, nie można jednak uzupełniać starego. Przy przeprowadzaniu analiz rozjemczych należy użyć barwnika najwyżej siedmiodniowego.

Przygotowanie preparatu mikroskopowego. Włókna z zawiesiny 0,25-procentowej papki przenosi się na szkiełko mikroskopowe w sposób następujący. Po wymieszaniu włókna z wodą przez dokładne wstrząsanie zanurza się szybko do mieszaniny wkraplacz na głębokość 5 cm, wypuszcza dwa razy powietrze z gruszki wkraplacza, po czym napełnia się rurkę do wysokości 13 mm. Zawartość wkraplacza przenosi się na szkiełko, opróżniając go całkowicie czterema kroplami (uprawnienia budowlane).

Postępowanie to powtarza się dopóki szkiełko nie pokryje się równomiernie kroplami zawiesiny, po czym suszy się preparat w suszarce. Barwnik dodaje się do preparatu za pomocą zwykłego wkraplacza uważając, by pokrył on równomiernie włókna. Preparat pozostawia się przez 2 minuty w spokoju, następnie usuwa się nadmiar barwnika twardą, równo obciętą bibułą filtracyjną i przyciska do włókien drugie szkiełko (program egzamin ustny).
Wkraplacz wykonany jest z rurki szklanej o długości 20 mm i średnicy wewnętrznej 6 mm, z jednym końcem dokładnie wygładzonym, ale nie zwężonym w płomieniu. Drugi koniec zaopatrzony jest w gumową gruszkę.

Obserwacja i rozpoznanie włókna

Liczy się włókna lub części włókien, przechodzące przez środek skrzyżowania nitek okularu. Preparat przesuwa się pod mikroskopem przez całą jego szerokość równolegle do krótszego boku w odległości mniej więcej XU od końca. Operację tę powtarza się następnie w odległości V2 i 3A, ewentualnie gęściej, aż otrzymana ilość włókien wszystkich rodzajów wyniesie najmniej 300. Podobnie postępuje się z dwoma pozostałymi preparatami. Niektóre włókna dzięki swej długości mogą przejść przez punkt skrzyżowania dwu- lub wielokrotnie; należy je liczyć jednak za każdym razem (opinie o programie).

Jeżeli pojawią się skupienia włókien, jak to ma miejsce przy trodnach, liczba pojedynczych włókien powinna być ustalona w przybliżeniu. Po określeniu procentowym poszczególnych rodzajów włókien każdego preparatu oblicza się średnią arytmetyczną wszystkich trzech preparatów. Zależnie od rodzaju włókien różnica między tak znalezioną średnią a ilością włókien poszczególnych preparatów powinna być mniejsza od następujących wielkości.
Na przykład otrzymano w 3 preparatach średnio 33% włókien juty (segregator aktów prawnych).

Ponieważ y 33 13 = 8,7, więc ilości włókien poszczególnych preparatów muszą być zawarte w granicach od 33 - 8,7 = 24,3% do 33 + 8,7 = “ 41,7%. Jeżeli różnica przekraczać będzie dopuszczalną granicę, należy zbadać więcej preparatów, tak aby różnica między średnią a trzema przynajmniej pomiarami była zawarta w granicach dopuszczalnych.
Włókna miazgi drzewnej i trocin mają w odróżnieniu od juty i manilli złamane końce, okrągłe rowki na powierzchni, przy czym niektóre gatunki drewna mają promienistą strukturę.
Włókna wełny bardzo często są używane w stanie barwionym (np. odpadki), w tym wypadku mogą być rozpoznane po regularnym kształcie cylindrycznym, po łuskach i haczykach (promocja 3 w 1).