Przypadek normalnego wypychania

Przypadek normalnego wypychania występuje przy dobrym stanie komór, tj. gdy ściany komór nie wykazują żadnych odkształceń, oraz gdy poprzeczny skurcz wsadu koksowego jest „normalny” i między ścianami komory a wsadem tworzy się szczelina wielkości 20-30 mm (program uprawnienia budowlane na komputer). Po przyłożeniu siły w celu wypchnięcia wsadu następuje jego sprasowanie; szerokość „naboju” zwiększa się prawie na całej jego długości szczeliny między „nabojem” a ścianami wsadu komory zamykają się i „nabój” zaczyna opuszczać komorę.

W przypadku podbudowy o ramowej konstrukcji podporowej stropu dyszowego wszystkie ww. obciążenia statyczne i termiczne przenoszone są na płytę fundamentową za pośrednictwem ram poprzecznych, ustawionych na długości podbudowy przeważnie w odstępach 2,20 m. Duże wartości momentów zginających i sił poprzecznych powodują konieczność intensywnego uzbrojenia rygli i słupów ram podbudowy (program uprawnienia budowlane na ANDROID). W przypadku podbudowy, w której strop dyszowy opiera się na słupach-wahaczach, znaczne wydłużenia termiczne płyty stropowej nie wywołują w konstrukcji podporowej żadnych dodatkowych sił; słupy bowiem mogą się wychylać swobodnie za wydłużającą się płytą. Stateczność fundamentu w kierunku podłużnym i poprzecznym na działanie sił poziomych zapewniają tutaj zastrzały.

Są one zamocowane górą w belkach stropu dyszowego, dołem zaś połączone z płytą fundamentową przegubowo-nieprzesuwnie. Konstrukcję słupów wahaczowych i konstrukcję zastrzałów.
W obu wariantach omawianej podbudowy baterii z dolnym ogrzewaniem, w konsekwencji odmiennej konstrukcji podporowej stropu dyszowego przyjmowane są odpowiednio różne rozwiązania konstrukcji przyczółków (uprawnienia budowlane). Przyczółek o konstrukcji płytowo-żebrowej z przegubowo-przesuwnym oparciem stropu dyszowego, Schematem statycznym przyczółka są tu słupy w głowicach poziomo sprężyście podparte ściągami okotwienia podłużnego, u podstawy zaś sprężyście zamocowane w płycie fundamentowej

Przyczółka

Jego schematem statycznym jest płyta sprężyście poziomo podparta ściągami okotwienia podłużnego na
wysokości stropu baterii oraz przesuwnie poziomo oparta na wysokości stropu dyszowego. Przedstawiona konstrukcja przyczółka „płytowego przesuwnego” jest pod względem statycznym korzystniejsza od konstrukcji przyczółka. Przyczółek pracuje tutaj na działanie sił pochodzących od parcia rozszerzającego się bloku ceramicznego, jako płyta swobodnie podparta, której górną podporę stanowią ściągi podłużne, dolną zaś płyta dyszowa (program egzamin ustny).

Wartość poziomego parcia przyjmuje się równą ok. 3 T/m2. W kierunku pionowym przyczółek stanowi tarczę, podpartą poprzez łożyska stalowe na slupach (opinie o programie). Całkowicie przesuwna konstrukcja przyczółka umożliwia jego równoległe rozsunięcie się na całej wysokości i tym samym zapewnia równomierny rozkład sił nacisku przyczółka na blok ceramiczny. Doświadczenia zdobyte przy ostatnio budowanych bateriach wykazały, że w okresie eksploatacji (co nie wynika z założeń technologicznych) następuje nagrzanie przyczółka od strony wewnętrznej, tj. strony przylegania bloku ceramicznego. Jednostronne nagrzanie spowodowało w płytowych przyczółkach liczne drobne zarysowania (segregator aktów prawnych).

Dlatego w nowo projektowanych bateriach konstrukcję przyczółka wykonuje się jako „przesuwną płytowo-żebrową”, bardziej odpowiednią przy działaniu jednostronnego nagrzania. Podbudowę baterii, opracowaną ostatnio w BP „Koksoprojekt” w Gliwicach, w której zastosowano dalsze udoskonalenie konstrukcji. Polega ono na oddzieleniu płyty dyszowej, na całej powierzchni podbudowy, od konstrukcji podporowej (promocja 3 w 1).

Przy takim rozwiązaniu uzyskano znaczne zmniejszenie wpływu obciążeń termicznych na konstrukcję podporową, którą można było w tym przypadku, nawet przy znacznej długości baterii, zaprojektować jako ramową monolityczną.