Przytwierdzanie

W poprzednim rozdziale opisano zastosowanie falistych płyt z tworzyw sztucznych sklejanych pod ciśnieniem ze sklejkami. Podobny materiał produkuje firma Holoplast pod nazwą Corroplast stosując laminaty fenolowo-formaldehydowe. Konstrukcja tego nowego wyrobu oparta na strukturze blachy falistej i płyt azbestowo-cementowych wykazuje pewną wyższość nad innymi dotychczas używanymi materiałami (program uprawnienia budowlane na komputer).

Przytwierdzenie blachy falistej odbywa się za pomocą zwykłych śrub i okrągłych podkładek. Jednak sposób ten może okazać się nie wystarczający, jeśli podkładki nie dość szczelnie zamkną dostęp wody deszczowej, wobec czego nastąpi przeciekanie i rdzewienie stali. Tam gdzie stosuje się podkładki z gumy - zamiast zwykłych metalowych - zachodzi możliwość, że i te podkładki ulegną po pewnym czasie zepsuciu na skutek działania wpływów atmosferycznych. Płyty azbestowo-cementowe dają lepsze pokrycie, jednak podobnie jak i blacha falista, z powodu nużącej szarzyzny mają niezbyt przyjemny wygląd (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Metoda przytwierdzania płyt jest podobna do metody stosowanej w przypadku płyt azbestowo-cementowych, tzn. polega na użyciu zwykłej, ocynkowanej śruby z hakiem oraz stalowej podkładki. Do wykonywania tych robót wystarczają zwykłe narzędzia stolarskie używane do wiercenia i przycinania płyt (uprawnienia budowlane). Lekkość materiału (3,64 kG/m²) ułatwia jego układanie i pozwala na zastosowanie lekkiej konstrukcji dachowej. Łaty umieszcza się w odstępach 1,10 m, co jest bardzo ekonomiczne, a płyty Corroplast - na zakład: górna i dolna krawędź po 15 cm, boki zaś po 10 cm. Obrzeża i otwory na śruby są odporne na korozję dzięki materiałowi, z którego są wykonane (program egzamin ustny).

Duża wytrzymałość

Płyty Corroplast produkuje się o następujących wymiarach: długość 2,4 m, szerokość 1,32 m, a grubość 2,5 mm. Wysokość fali wynosi w przybliżeniu 7,5 cm. Wykończanie. Płyty Corroplast wykonuje się w różnych kolorach od ciemnobrunatnego (przeznaczonego dla okolic zanieczyszczanych dymem) do niebieskiego, czerwonego, zielonego, szarego, białego i kremowego. Ten wybór kolorów pozwala na ożywienie wyglądu budynków w miastach, w przeciwieństwie do monotonii tradycyjnego krycia dachów. Wytwórcy płyt Corroplast twierdzą, że kolory te są trwałe i że płyty zachowują swoje własności bez zmian (opinie o programie).

Duża wytrzymałość (stosunek wytrzymałości do ciężaru materiału, pozwalający człowiekowi swobodnie poruszać się po nich), odporność na żar i izolacja cieplna - większe niż w przypadku blachy falistej - stanowią wyższość tego materiału, która pozwoli im zająć właściwe miejsce wśród materiałów używanych do krycia dachów (segregator aktów prawnych).

Brytyjski Instytut Tworzyw Sztucznych wykonał doświadczalne ramy okienne. Trudność polegała na doborze właściwego materiału. Stosunkowo tanie wyroby profilowe z żywic fenolowych nie dały dobrych wyników przy próbach na udarność, wytrzymałość na skręcanie i łamliwość. Żywice fenolowe wykazały stałość wymiarów, ale dobór kolorów był tu bardzo ograniczony. Te właściwości, charakterystyczne dla żywic termoutwardzalnych, wykluczają możliwość użycia ich do wyrobu ram okiennych. Nie nadają się do tego celu również materiały termoplastyczne, jak octan celulozy, octanomaślan celulozy, polichlorek winylu lub żywice akrylowe, gdyż nie zachowują stałych wymiarów  (promocja 3 w 1).

Rozważania te doprowadziły do wniosku, że najodpowiedniejsze będą żywice termoutwardzalne ze specjalnym wypełniaczem, odporne na uderzenia. Do tego celu nadawała się impregnowana pilśń, podobna do tworzyw stosowanych przez zakłady Forda przy wykonywaniu karoserii samochodowych. O wyborze tego materiału zadecydowała jego stosunkowo niska cena, co stanowi ważny czynnik przy produkcji na większą skalę. Naroża doświadczalnych ram okiennych były łączone ukośnie. Przypuszcza się, że początkowy wysoki koszt produkcji zostanie częściowo zamortyzowany dzięki wyeliminowaniu robót malarskich i innych wydatków związanych z konserwacją.