Racjonalny projekt technologii

Racjonalny projekt technologii i organizacji budowy może powstać tylko przy ścisłej współpracy projektantów organizacji z inwestorem, głównym projektantem, projektantami branżowymi oraz generalnym wykonawcą (program uprawnienia budowlane na komputer).

Projekt wstępny technologii i organizacji budowy zatwierdza komisja oceny projektów inwestycyjnych (KOPI), powoływana przez inwestora przy współudziale generalnego wykonawcy, a wszystkie inne rodzaje projektów organizacji i wykonania budowy zatwierdzane są przez naczelnego inżyniera przedsiębiorstwa wykonawczego (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Projektowanie technologii i organizacji robót ziemnych powinno w zasadzie obejmować następujące punkty (przy czym ich opracowanie najlepiej jest wykonać w podanej niżej kolejności):

• Charakterystyka techniczna budowli ziemnej i warunki jej realizacji. Rysunki robocze wykonywanej budowli ziemnej.
• Obliczenie ilości robót ziemnych oraz ustalenie rozdziału mas ziemnych. Bilans mas ziemnych.
• Ogólna koncepcja wykonania robót. Wybór zasadniczej metody robót (uprawnienia budowlane).
• Wybór rodzaju i określenie wielkości podstawowych maszyn do odspajania gruntu i środków transportowych do przewozu urobku, do zagęszczania gruntu itp.
• Szczegółowe metody wykonania robót przygotowawczych, zasadniczych oraz pomocniczych obejmują:
• podział obiektu na działki,
• szczegółowy opis metod wykonania poszczególnych robót, z podaniem schematów ruchu maszyn odspajających i transportowych (program egzamin ustny),
• schematy organizacji stanowisk roboczych (koparki, zgarniarki itd.).
• Szczegółowy harmonogram wykonania robót ziemnych.
• Plan zagospodarowania terenu robót ziemnych.
• Zestawienie zasadniczych środków dla realizacji przewidzianych projektem robót ziemnych.
• Wskaźniki techniczno-ekonomiczne i koszt robót.

Dokładna znajomość technicznej dokumentacji budowli ziemnej, a w szczególności danych wyjściowych do projektu organizacji i wykonania robót, jak rodzaj gruntu, poziom wody gruntowej, odległość odkładu urobku od miejsca robót, okres wykonywania robót itd., stanowi podstawę dla powiązania projektu technicznego budowli ziemnej z projektem organizacji i wykonania tej budowli.

Obliczanie ilości robót ziemnych

Obliczanie objętości robót ziemnych odbywać się powinno na podstawie dokumentacji technicznej obejmującej wszystkie rodzaje robót związane z odspajaniem gruntu i jego przewozem (opinie o programie). Na przykład w budownictwie przemysłowym objęłoby ono następujące dokumenty:

• projekt wyrównania terenu budowy,
• projekty fundamentów pod budynki,
• projekty dróg stałych na terenie budowy,
• projekty wszystkich instalacji zewnętrznych.

Dopiero suma robót ziemnych wynikająca z powyższych projektów stanowi o ich całokształcie i o ich kompleksowej organizacji (segregator aktów prawnych).

Przy projektowaniu organizacji robót ziemnych powinno się wykorzystywać w największym stopniu przodujące metody technologiczne oraz organizacyjne (z uwzględnieniem ich ekonomiczności w konkretnych warunkach).

Spośród nich wymienić należy:

• metodę pracy równomiernej,
• mechanizację robót, a w szczególności mechanizację kompleksową.

Metoda pracy równomiernej stanowi główną metodę organizacyjną robót budowlanych, a w tym i robót ziemnych i polega w istocie swojej na podziale obiektu na części, tzw. działki, o jednakowej (lub zbliżonej) ilości robót, przy ogólnej ilości działek odpowiadającej przynajmniej ilości zasadniczych składowych rodzajów robót i powierzaniu tych działek brygadom roboczym wykonującym stale tę samą pracę i przechodzącym z jednej działki na drugą (promocja 3 w 1).

Podstawową metodą wykonania robót ziemnych jest ich mechanizacja, a w szczególności mechanizacja kompleksowa.

Najbardziej postępowym osiągnięciem w realizacji budowy, godnym zalecenia przy dużych robotach ziemnych, byłoby połączenie metody pracy równomiernej z mechanizacją kompleksową. Jeśliby takie połączenie udało się uzyskać np. w robotach ziemnych przy budowie podtorza drogowego, wówczas roboty wykonywane byłyby przez oddział roboczy (z przydzielonym kompletem maszyn), poruszający się wzdłuż odcinka robót z założoną z góry szybkością wykonywania robót, przy czym nie przedstawiałoby trudności włączenie do jednolitej organizacji także i robót przy podłożu i nawierzchni drogowej.