Ramy dolnych kondygnacji rusztowania

Pierwsze ramy ustawiane są na rusztowaniu stałym wykonanym z rur stalowych. Po zabetonowaniu dolnej części ściany chłodni do zabetonowanych klocków mocuje się ramy, które mogą już samodzielnie przenosić obciążenie od deskowania, tak iż rusztowanie z rur stalowych staje się niepotrzebne. W celu wykonania dalszych warstw ściany chłodni montuje się dalsze ramy ustawiając je na ramach uprzednio już umocowanych do konstrukcji. Kolejność montażu (program uprawnienia budowlane na komputer). Ściana chłodni wykonywana jest ze zmiennym nachyleniem. Nieduże zmiany reguluje się odstępem deskowania od rusztowania. Jednak po zabetonowaniu 5-6 warstw trzeba zmienić nachylenie rusztowania. Montuje się wówczas między wyższymi ramami dalsze ramy w nowym nachyleniu. Kolejność przenoszenia ram (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Ramy dolnych kondygnacji rusztowania demontowane są po uzyskaniu dostatecznej wytrzymałości wyższych partii betonu, do których umocowywane są zdemontowane ramy. Całą chłodnię można wykonać za pomocą 7 kondygnacji ram.

Ramy, pomosty i płyty deskowania przekłada się ręcznie podnosząc je za pomocą liny przechodzącej przez zblocze zawieszone do ostatniej górnej ramy rusztowania (uprawnienia budowlane). Wewnątrz chłodni wykonana jest wieża wyciągu szybowego z rur stalowych. Wieża ta łączy się za pomocą 4 poziomych pomostów z rusztowaniem wiszącym chłodni. Pomosty te jednocześnie służą jako usztywnienie dla wieży.

W zależności od stosowanych materiałów oraz rodzaju deskowań elementy ich przygotowywane są bądź w warsztatach pomocniczych na budowie lub w specjalnych wytwórniach stałych. Deskowania i rusztowania inwentaryzowane wytwarzane są w stałych wytwórniach przedsiębiorstw budowlanych (program egzamin ustny). Natomiast deskowania drewniane wykonywane są zazwyczaj w warsztatach ciesielskich znajdujących się na placu budowy.

Transport z wytwórni

Transport z wytwórni czy bazy przedsiębiorstwa odbywa się zazwyczaj samochodami, natomiast z ciesielni na budowę - środkami transportu wewnętrznego lub w przypadku małych odległości ręcznie. Do transportu pionowego używane są urządzenia transportowe budowy. Płyty i krótkie elementy mogą być podnoszone wyciągami szybowymi, dźwigary i stojaki natomiast przy pomocy przyściennych żurawi obrotowych. Przy użyciu żurawi wieżowych płyty podnoszone są w specjalnych pojemnikach (skrzyniach), a stojaki i dźwigary wiąże się w pęki (opinie o programie).

Kolejność montażu ponumerowanych elementów deskowań zależy od wykonywanej konstrukcji żelbetowej oraz zastosowanych rodzajów deskowań.

Przy deskowaniu płyt kolejność w wykonywaniu poszczególnych składowych części deskowania i czynności dodatkowych jest następująca:

• rusztowanie, rygi poziome lub dźwigary, rektyfikacja poziomu dźwigarów, układanie płyt deskowania.

Deskowanie konstrukcji szkieletowej z płytą stropową wykonywane jest w nieco odmiennej kolejności, a mianowicie:

• ramki na wykonanym już stropie utrzymujące deskowanie słupów, rektyfikacja i usztywnienia deskowania słupów, deskowanie belek (podciągów), rusztowanie belek i sprawdzenie poziomów, rusztowanie płyty stropowej, rygi lub dźwigary poziome, rektyfikacja poziomu dźwigarów, płyty deskowania (segregator aktów prawnych).

Podana kolejność montażu stosowana jest przy użyciu typowych inwentaryzowanych deskowań i rusztowań rozbieralno-przestawnych. Ewentualne zmiany kolejności montażu mogą nastąpić w przapadku oparcia deskowania belek nie na stojakach, lecz na dźwigarach pomocniczych. Wówczas po wykonaniu deskowania słupów przystępuje się od razu do rusztowania płyty stropowej, a dopiero później do deskowania belek (promocja 3 w 1).

Rozdeskowanie konstrukcji prowadzone jest zwykle w dwóch etapach. Pierwszy etap obejmuje zdjęcie płyt bocznych belek oraz deskowań słupów. W drugim etapie usuwane jest deskowanie i rusztowanie podtrzymujące wykonaną konstrukcję. Rozdeskowanie słupów i bocznych płyt deskowania belek zależne jest jedynie od osiągnięcia dostatecznej wytrzymałości betonu.