Roboty pogołębiarskie

Zadaniem robót pogłębiarskich (nazywanych również robotami czerpalnymi) jest wyczerpywanie i pogłębianie akwatoriów portowych, kanałów dojazdowych do portów, red, kanałów morskich i śródlądowych itp., a także stałe utrzymywanie ustalonej głębokości w portach i kanałach po ukończeniu ich budowy i oddaniu do eksploatacji (program uprawnienia budowlane na komputer).
Roboty pogłębiarskie połączone są zwykle z robotami refulacyjnymi, polegającymi na usypywaniu suchych terenów portowych i nadmorskich, lub ich podwyższaniu urobkiem pochodzącym z robót pogłębiarskich.

Urobek z gruntów nie nadających się do wyzyskania lub nadmiar urobku wywożony jest w morze i zatapiany. Zatapianie urobku powinno następować w takim miejscu, aby nie stał się on przeszkodą dla żeglugi, ą także aby prądy i fale nie znosiły go na redy portów i do kanałów żeglownych (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Często natomiast używany jest do sztucznego zasilania brzegów w celu zapobiegania skutkom abrazji.
Większość robót pogłębiarskich ma charakter masowy i prowadzona jest niezależnie od robót budowlanych; dokonują ich specjalne przedsiębiorstwa odpowiednio do tych zadań wyposażone i zorganizowane. W tych miejscach jednakże, gdzie roboty pogłębiarskie wykonywane są w pobliżu robót budowlanych, występuje duża ich współzależność, o której była mowa w rozdziale poprzednim. W takim wypadku harmonogramy obu przedsiębiorstw: czerpalnego i budowlanego muszą być jak najściślej uzgodnione, a w czasie trwania robót musi być zapewniony ścisły kontakt między obu kierownictwami (uprawnienia budowlane).

Urobek

Poza tymi masowymi robotami pogłębiarskimi zachodzi bardzo często, niemal z reguły, potrzeba wykonywania również pewnych robót pogłębiarskich ściśle związanych z wykonawstwem budowli, robót stanowiących poniekąd pewien etap budowy danych obiektów (program egzamin ustny). Typowym przykładem będzie tu wyrównywanie dna lub wyczerpywanie rowów fundamentowych pod budowle morskie i ich podsypki, wyczerpywanie gruntu ze Studni zapuszczanych, ,,podczyszczanie” nabrzeży, czyli odsłanianie ich przedniej ściany w wypadku, gdy nabrzeża wykonywane były na lądzie w pewnym oddaleniu od naturalnego brzegu itp., a w zakresie robót refulacyjnych: zasypywanie piaskiem skrzyń i bloków pustakowych, stanowiących podwodną część wielu konstrukcji morskich, zasypywanie ukończonych nabrzeży itp. Roboty te dadzą się czasem wykonać w ramach ogólnych robót czerpalnych i przy użyciu sprzętu do tych ogólnych robót stosowanego, zwykle jednak prowadzone są osobno, jako część robót budowlanych i potrzebny jest do nich sprzęt specjalny o mniejszej wydajności, ale bardziej precyzyjny w robocie (opinie o programie).

Do morskich robót pogłębiarskich używane są przede wszystkim pogłębiarki (dragi albo bagry) chwytakowe, łyżkowe, wielokubłowe oraz ssące. Od analogicznych pogłębiarek śródlądowych różnią się zwykle większymi wymiarami, mocniejszą budową, większą głębokością roboczą oraz zdolnością do samodzielnego poruszania się. Dostosowane są również do pracy na fali w warunkach podanych w poprzednim podrozdziale (segregator aktów prawnych).

Urobek, czyli materiał ziemny z dna, może być przerzucany:
- do stojących obok pogłębiarki szaland, którymi potem wywożony jest w morze i zatapiany lub podstawiany do robót refulacyjnych,
- do ładowni umieszczonych w kadłubie pogłębiarki, która wtedy nosi nazwę nasiębiernej i sama odwozi urobek na miejsce przeznaczenia,
- na teren położony w większym lub mniejszym oddaleniu od pogłębiarki, za pomocą rurociągów pracujących na zasadzie wolnego spadku (przy pogłębiarkach wielokubłowych na odległość do 200 m) lub pod ciśnieniem (przy pogłębiarkach ssących, przy zastosowaniu pomp wielostopniowych. na odległość do 3 km). Na wodzie rurociągi te układane są na specjalnych pontonach, na lądzie zaś na rusztowaniach lub stojakach (promocja 3 w 1). Użycie rurociągów o giętkich połączeniach umożliwia przesuwanie się pogłębiarki oraz pracę na fali do 1°.