Roboty ziemne

W miarę wzrostu skomplikowania prac zagadnienie ich organizacji nabiera coraz większego znaczenia dla uzyskiwania efektów. Dążność do właściwego wykorzystania możliwości produkcyjnych powoduje ograniczenie rezerw czasowych; tendencja do skracania cykli zmusza do równoległego prowadzenia robót oraz maksymalizacji ich natężenia (program uprawnienia budowlane na komputer). Prawidłowa organizacja produkcji nabiera szczególnego znaczenia przy wprowadzeniu zestawów maszyn ze sobą współpracujących. Drobne błędy organizacyjne w pracy jednego zestawu mogą wpłynąć na spotęgowanie ujemnych skutków w pracy innych skorelowanych zestawów maszyn.

Roboty ziemne obejmują ten rodzaj procesów budowlanych, które z reguły rozpoczynają i kończą realizację każdej inwestycji. Są one ciężkie i pracochłonne oraz występują w budownictwie masowo (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Charakteryzują się, szczególnie w zakresie robót podstawowych, wysokim stopniem zmechanizowania, a stosowane maszyny należą do najcięższych i najkosztowniejszych maszyn budowlanych. Wymaga to, aby technologia robót ziemnych zapewniała poprawność techniczno-organizacyjną oraz najwyższe efekty ekonomiczne.

Roboty ziemne związane są z wykonywaniem następujących budowli ziemnych:

• przestrzennych (wykopy i nasypy szerokoprzestrzenne),
• liniowych (wykopy i nasypy pod linie kolejowe, drogi kołowe, kanały, wały ochronne, rowy melioracyjne itp.),
• powierzchniowych (zdejmowanie ziemi roślinnej, plantowanie terenu, tarasowanie itp.) (uprawnienia budowlane).

Technologia robót ziemnych

Technologia robót ziemnych wykonywanych sposobem zmechanizowanym zależy od rodzaju budowli, ich wielkości, warunków lokalnych i czasu wykonania (program egzamin ustny).

Rozróżnia się dwie grupy robót ziemnych, odmienne pod względem technologicznym, tj.:

• roboty ziemne podstawowe,
• roboty ziemne wykończeniowe i towarzyszące.

Do robót ziemnych podstawowych zalicza się:

• usuwanie wierzchniej warstwy gruntu (ziemi roślinnej),
• makroniwelację,
• wykopy szerokoprzestrzenne pod obiekty budowlane,
• wykopy liniowe pod drogi i instalacje,
• nasypy,
• zasypki i podsypki z zagęszczeniem,
• wyłomy i narzuty skalne,
• niwelację i ostateczne kształtowanie terenu (opinie o programie).

Roboty ziemne wykończeniowe i towarzyszące obejmują:

• roboty ziemne przygotowawcze i porządkowe:
• rowy odwadniające,
• wykopy jamiste pod słupy oświetleniowe i ogrodzenia,
• wykopy wąskoprzestrzenne pod przewody instalacji tymczasowych,
• wykopy pod drogi tymczasowe i place składowe,
• zagęszczanie podłoża ziemnego pod drogi tymczasowe i place składowe,
• wykopy pod budynki tymczasowe na placu budowy,
• roboty ziemne porządkowe itp.;
• roboty ziemne wykończeniowe:
• wyrównywanie dna wykopów szerokoprzestrzennych,
• wykopy pod ławy i stopy fundamentowe,
• profilowanie nasypów i wyrównywanie skarp,
• zagęszczanie skarp budowli ziemnych,
• mikroniwelacja,
• kształtowanie małej architektury,
• układanie ziemi roślinnej lub darni w terenie i na skarpach budowli ziemnych itp.;
• roboty ziemne specjalistyczne i różne:
• przejścia pod przeszkodami,
• rozdrabnianie gruntów zmarzniętych,
• roboty ziemne w miejscach trudno dostępnych (segregator aktów prawnych),
• różne drobne roboty ziemne związane z zagospodarowaniem i utrzymaniem terenów itp.

Procesy technologiczne w robotach ziemnych podstawowych oraz tam, gdzie to wynika z technologii w robotach ziemnych wykończeniowych i towarzyszących, obejmują również załadowanie, transport i wyładowanie urobku ziemnego. Dotychczasowy rozwój maszyn do robót ziemnych w Polsce był ukierunkowany przede wszystkim na mechanizację robót ziemnych podstawowych. W wyniku tej działalności budownictwo krajowe zostało wyposażone w znaczną liczbę odpowiednich roboczych maszyn ciężkich i środków transportu, a stopień mechanizacji tych robót osiągnął b. wysoki poziom. Roboty ziemne wykończeniowe i towarzyszące oraz nie zmechanizowana część robót podstawowych stanowią w kraju ok. 10% ogólnej wielkości robót ziemnych. W świetle danych zawartych można wnioskować, że wielkość tych robót ustawicznie wzrastała, dochodząc w roku 1979 do ok. 180 min m³(promocja 3 w 1).