Rodzaje konstrukcji ramowych

Kersten dzieli ramy spotykane w konstrukcjach hal na jedno-, dwu- i wielosłupowe o ryglach prostych, łamanych i łukowych. Słupy ram jednosłupowych muszą być zamocowane w fundamencie. Górą przechodzą one we wspornikowe rygle niosące przekrycie hali (program uprawnienia budowlane na komputer).

Ramy te ustawione w jednym rzędzie tworzą wiatę. Aby otrzymać halę zamkniętą, wiaty ustawia się wzdłuż hali lub w poprzek i prześwity między nimi zamyka świetlikami. Pierwsze rozwiązanie stosowane jest przeważnie w magazynach, gdyż daje od razu przekrycie ramp wyładunkowych. W halach produkcyjnych wiaty ustawia się raczej poprzecznie.
Ramy dwusłupowe są ustawiane w poprzek hali jednonawowej. Mogą one być bezprzegubowe, dwu- lub trójprzegubowe. Ramy jednoprzęsłowe o słupach połączonych przegubowo z fundamentami są mniej wrażliwe na nierównomierne osiadanie niż ramy o słupach połączonych sztywno.

W tych ostatnich ramach osiadanie stóp fundamentowych wywołuje dodatkowe momenty zginające (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Przy ustalaniu sposobu połączenia słupów ze stopami bierze się pod uwagę rodzaj gruntu i rozpatruje czy mogą powstać różnice w osiadaniu poszczególnych fundamentów.
Rygle w ramach dwusłupowych mogą być proste poziome lub pochyłe, łamane i łukowe.
Ramy dwusłupowe tworzą przeważnie konstrukcję hal jednonawowych, ale także zestawiane są z nich szczególnie na gruntach niejednorodnych hale wielonawowe. Ramy stanowią konstrukcje co drugiej nawy, zaś przekrycia naw pośrednich układa sią bądź na wspornikach ram, bądź na belkach opartych przegubowo na ramach.

W ramach wielosłupowych słupy pośrednie mogą być sztywno łączone z ryglem lub stanowić tzw. wahacze połączone przegubowo.
Z punktu widzenia sposobu wykonania ramy dzielimy na monolityczne lub prefabrykowane.
Konstruowanie ram monolitycznych. Monolityczne ramy żelbetowe wykonuje się zwykle o przekroju słupów i rygli prostokątnym lub teowym (uprawnienia budowlane).
W ramach zamocowanych w fundamencie słupy mają zazwyczaj niezmienny przekrój na całej wysokości, przy oparciu przegubowym są one zbieżne ku przegubowi. Rygle mogą mieć też przekrój niezmienny, ale zazwyczaj wykonuje się skosy przy połączeniu ze słupem.

Długości wsporników

Często projektuje się też rygle zbieżne. Wymiary rygla zależą od wielkości obciążenia i stąd w znacznym stopniu zależą od odstępu ram. Przy odstępie ram 6,0-12,0 m wysokość rygli stosuje się w granicach l/15-l/20 rozpiętości (program egzamin ustny). Przyjęta szerokość musi umożliwiać rozmieszczenie prętów zbrojenia głównego w ryglu oraz powinna był wystarczająca do przejęcia naprężeń ścinających przy podporach. Szerokość rygli ze względów wykonawczych daje się przeważnie równą szerokości słupów.

Wskutek utwierdzenia rygli ram w słupach zmniejsza się moment przęsło- wy w ryglu w stosunku do belki swobodnie podpartej. Dlatego też, gdy chcemy uzyskać możliwie najmniejszą wysokość konstrukcyjną rygla dąży się do tego, aby utwierdzenie jego w slupach było możliwie największe. Uzyskać to można przez zwiększenie sztywności słupów w stosunku do sztywności rygla (opinie o programie). Momenty zginające w przęśle rygla można również zmniejszyć stosując ramy ryglami przewieszonymi lub też słupy w kształcie litery V lub dwugałęziowe.
Długości wsporników i wymiary przekrojów rygli można tak dobrać, że słupy dla obciążeń stałych będą pracować na siły osiowe bez momentów zginających.
W przypadku, gdy przekrój rygla okaże się niewystarczający do przeniesienia momentów przywęzłowych, zwiększa się na tym odcinku przekrój rygla stosując skosy.

Są one zresztą zawsze wskazane, gdyż powodują równomierniejszy rozkład naprężeń w narożu ramy.
Przekrój poprzeczny rygla bywa przeważnie prostokątny (segregator aktów prawnych). Często jednak zachodzi konieczność umieszczenia w płaszczyźnie poziomej lub pionowej rygla przewodów instalacyjnych. Wówczas rygiel na odcinku kanałów projektuje się jako dwudzielny. Należy dążyć do umieszczenia otworów pionowych w pobliżu połowy rozpiętości rygla, gdzie wartości siły poprzecznej są najmniejsze.

Otwory poziome umieszcza się w połowie wysokości rygla (promocja 3 w 1).
Przy konstruowaniu ram żelbetowych należy zwrócić baczną uwagę na prawidłowe rozmieszczenie zbrojenia, zwłaszcza w węzłach i w miejscach załamań.