Rozległość terytorialna

Ważny etap w rozwoju demograficznym Kanady wyznacza dwudziestolecie 1950-1970, kiedy to kolejna fala imigrantów (ponad 2 min osób), gł. pochodzenia europejskiego, przyczyniła się do zwiększenia liczby mieszkańców kraju aż o 56,9%, tak że przekroczyła poziom 20 min. Również współcześnie imigrant i stanowią istotny czynnik wzrostu zaludnienia Kanady (rzędu 38%), przy czym zmieniła się struktura geograficzna kierunków ic h napływu. W grupie 1,2 min imigrantów przybyłych latach 1991-1996 aż 61,2% i (gł- 7. Hongkongu - 15% ogółu imigrantów i 24,7% pozostałych Azjatów), podczas gdy imigranci europejscy stanowili zaledwie 18,27…  (program uprawnienia budowlane na komputer).

Wśród tych ostatnich przeważali mieszkańcy Wielkiej Brytanii (2,87o ogółu i 15,7% Europejczyków’), na drugim miejscu znaleźli się natomiast Polacy (1,9% ogółu i 10,5% Europejczyków). Charakterystyczny jest też względnie wysoki udział imigrantów z państw afrykańskich (6,7%). Tak zasadnicza zmiana struktury geograficznej imigracji wpłynie zapewne w najbliższych latach na ewolucję zarówno składników ruchu naturalnego ludności, jak też skład rasowo-etniczny mieszkańców. Imigra- cyjny charakter ludności kraju sprawia, że pomimo wysokiego poziomu rozwoju społeczno-gospodarczego przyrost naturalny osiąga wartość 0,6%, jest zatem zdecydowanie wyższy od wskaźników notowanych w bardzo zamożnych krajach Europy (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Rozległość terytorialna Kanady i rodność środowiska przyrodniczego to gł. elementy warunkujące ogromną przestrzenną zmienność w zakresie rozmieszczenia ludności i stopnia jej koncentracji. Przy średniej gęstości zaludnienia 3 osoby/km’, większa część terytoriów położonych na pn. od 60. równoleżnika albo reprezentuje typową anekumenę, albo też wskaźniki gęstość i wynoszą tu 0,01 osoby/km’ (Terytoria Północno-Zachodnie) oraz 0,05 osoby/ km’ (terytorium lukon). Niemal 657 (uprawnienia budowlane).

Ważny rejon

rozwinięte gospodarczo tereny są równocześnie gł. celem napływu imigrantów, co umacnia ich wiodącą pozycję w układzie rozmieszczenia ludności. Ważny rejon jej koncentracji stanowi także pd.-zach. część Kolumbii Brytyjskiej. Demograficznym i gospodarczym jej centrum jest Vancouver, w zespole którego żyje połowa mieszkańców tej prowincji. Kolumbia Brytyjska, obok prowincji Ontario, pozostaje od lat najważniejszym celem migracji wewnętrznych (średnio po ok. 90 tys. osób rocznie) (program egzamin ustny).

W wieloetnicznym społeczeństwie Kanady przeważają osoby pochodzenia francuskiego, tzw. Frankokanadyjczycy (22,7%) - zamieszkują przede wszystkim Quebec, stanowiąc 74,4% ogólnej liczby mieszkańców tej prowincji. Drugie miejsce (21,4%) zajmują potomkowie Anglików (Anglokanadyjczycy). Rejonem ich koncentracji jest Ontario, najsilniej jednak zaznaczają swą obecność w strukturze etnicznej Nowej Fundlandii, stanowiąc 78,5% ogółu mieszkańców. Pozostali Kanadyjczycy o europejskim rodowodzie reprezentują łącznie ok. 20% populacji kraju, a indywidualne udziały poszczególnych grup kształtują się generalnie poniżej 3% (opinie o programie).

Licząca 275 tys. zbiorowość Kanadyjczyków polskiego pochodzenia stanowi 1% ogólnej liczby ludności, a gł. miejscem jej koncentracji jest prowincja Ontario (56,5% ogółu Polaków). Na tle pozostałych grup etnicznych silniej zaznaczają swą obecność Chińczycy (2,2%) osiedlający się przede wszystkim w Ontario i Kolumbii Brytyjskiej. Autochtoni w liczbie 595 tys. (2%) to w przeważającej większości Indianie (93,2% tubylczej ludności), zamieszkujący gl. w Ontario (119 tys.), Kolumbii Brytyjskiej (114 tys.) i Manitobie (83 tys. osób). Licząca 41 tys. zbiorowość Innuitów (Eskimosów) skupia się zasadniczo w arktycznej części Terytoriów Północno-Zachodnich (60% populacji), w Que- becu (20,2%) oraz na półwyspie Labrador i Nowej Fundlandii (10,5%) (segregator aktów prawnych).

Pomimo silnego zróżnicowania struktury etnicznej, 92% mieszkańców to ludność biała, gl. europejskiego pochodzenia. Pozostałych 8% stanowią przede wszystkim Azjaci i ludność autochtoniczna z symbolicznym udziałem czarnych mieszkańców (0,8%). Podobna jest liczebność zbiorowości kanadyjskich Metysów (ok. 215 tys.), którzy grupują się gł. w Albercie (50,8 tys.), Manitobie (46,2 tys.) i Saskatchewan (36,5 tys.) (promocja 3 w 1).