Wiązania cegieł

Przy prawidłowym zastosowaniu typowych wiązań cegieł, jak pospolite, krzyżykowe, polskie, wielorzędowe, nie ma na ogół różnic w wytrzymałości muru na ściskanie. Jednakże przy nie zapełnieniu zaprawą spoin podłużnych w murze o wiązaniu wielorzędowym wytrzymałość spada ok. 6%.

Wiązanie wielorzędowe okazuje się także słabsze od innych przy działaniu obciążenia ze znaczniejszym mimośrodem (program uprawnienia budowlane na komputer).
W filarach o przekroju kwadratowym lub podobnym - szczególnie duży wpływ na wytrzymałość ma prawidłowość wiązania i wypełnienie spoin pionowych, ponieważ w takich filarach wywiązują się przy ściskaniu naprężenia rozciągające poziome w dwóch ‘kierunkach, podczas gdy w murze o większej długości naprężenia mają znaczenie tylko dla kierunku poprzecznego.

Stosowane przez niektórych murarzy wiązanie kominowe (pierścieniowe) w filarach z nieprzewiązanymi spoinami wewnętrznymi powinno być zabronione, ponieważ powoduje ono znaczne zmniejszenie wytrzymałości (ok. 30%) (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
W miarę zwiększającego się obciążenia ściskającego mur pojawiają się w oddzielnych cegłach początkowo mało dostrzegalne pęknięcia rozwijające się przede wszystkim z pęknięć włoskowatych, jakie były w cegłach jeszcze przed ułożeniem do muru. Następuje wówczas I faza zniszczenia.

Zachodzi ona w murze na zaprawie wapiennej przy naprężeniu równym 0,4-0,6 R, w murze na zaprawie cementowowapiennej przy 0,5-M),7 R, a w murze na zaprawie cementowej przy 0,6-0,8 R, gdzie R jest wytrzymałością muru na ściskanie (uprawnienia budowlane).
Pęknięcia te nie stanowią bezpośredniego zagrożenia bezpieczeństwu, ponieważ praktycznie biorąc nie powiększają się bez dalszego wzrostu obciążenia. Jednakże sygnalizują one niebezpieczeństwo zwłaszcza przy możliwości przyrostu obciążenia.
Przy pojawieniu się takich pęknięć należy powstrzymać dalsze obciążenie muru i założyć na charakterystyczne rysy paski obserwacyjne (kontrolki) (program egzamin ustny).

Paski

Paski wykonuje się zazwyczaj z gipsu, a dla miejsc wilgotnych z zaprawy cementowej lub szkła. Przykleja się je do muru oczyszczonego z tynku i zwilżonego: gipsowe - zaprawą gipsową, cementowe i szklane - zaprawą cementową.
Na pasku powinna być trwale napisana data przyklejenia. Paski powinny być nałożone prostopadle do kierunku obserwowanego pęknięcia. Środkowa cieńsza część paska nie powinna być przyklejana, aby mogła łatwo pęknąć przy nowych ruchach muru (opinie o programie).

paski należy sprawdzić, czy dobrze przylegają do muru. W razie pęknięcia pasek pozostawia się na miejscu, a w pobliżu nakleja się nowy pasek. Obserwacje notuje się w dzienniku budowy.
Gdy przyczyny pęknięć okażą się nie do usunięcia, należy mur odpowiednio wzmocnić.

Charakteryzuje się ona pojawieniem się nieprzerwanych pęknięć na wysokości kilku - kilkunastu warstw cegieł. W murach na zaprawie wapiennej pęknięcia cegieł pojawiają się przede wszystkim na przedłużeniu pęknięć zaprawy w spoinach pionowych, natomiast w murach na zaprawie cementowo-wapiennej i cementowej pęknięcia cegieł pojawiają się nie tylko na przedłużeniu spoin pionowych, lecz i w innych miejscach (segregator aktów prawnych).

Po osiągnięciu fazy II paski obserwacyjne pękają często na następny dzień po założeniu, nawet bez przyrostu obciążenia. Stan muru staje się groźny. Katastrofa może nastąpić nawet bez zwiększenia obciążenia.
W podobnych przypadkach należy niezwłocznie zastosować odpowiednie środki do odciążenia muru. A więc przy uszkodzonym filarze międzyokiennym ustawia się w obydwóch otworach słupy drewniane (stemple) z poprzecznym oczepem do podtrzymania nadproża, przy czym slupy te podklinowuje się. Przy filarze wewnętrznym ustawia się w podobny sposób słupy drewniane do podtrzymania belek i podciągów. Przy dłuższych odcinkach ścian podpiera się je ukośnymi slupami ustawionymi na klinach itp. Jako krańcowy środek zabezpieczenia uszkodzonych filarów stosuje się zamurowanie otworów lub ich części na takiej zaprawie, która pozwoli w przyszłości na łatwą rozbiórkę.

Dalszy sposób postępowania ustala się po szczegółowym zbadaniu przyczyn, które spowodowały uszkodzenia muru (promocja 3 w 1). W okresie II fazy zniszczenia zaleca się stosować do obserwacji pęknięć nie paski, lecz czujniki, które pozwalają na mierzenie narastających odkształceń (dokładność czujnika 0.01 mm).