Rozmieszczenie mieszanki w formie

Po zapełnieniu dolnej połówki formy ustawia się suwnicą górną połówkę formy i przymocowuje ją śrubami do połówki dolnej. Następnie naciąga się zbrojenie do wymaganego naprężenia. Po tym wysuwa się do oporu z tarczą kotwiącą 4 ograniczające śruby, obniża ciśnienie w lewarze i ustala siłę naciągu zbrojenia na formę. Przygotowaną w ten sposób formę, której ciężar z tarczami kotwiącymi, zbrojeniem i mieszanką betonową osiąga 13 000 kG, odłącza się od urządzeń chwytakowych stendu i przenosi suwnicą na wirówkę (program uprawnienia budowlane na komputer).

Wirówka MCO-2 umożliwia produkcję słupów o długości do 26 m i z maksymalną średnicą 800 mm. Rozmieszczenie mieszanki w formie następuje przy 80-!-120 obr/min w ciągu 4H-5 min. Następnie prędkość obrotów stopniowo zwiększa się do 450-600 obr/min, przy której beton zagęszcza się w ciągu 15-18 min. Z uformowanego słupa zlewa się szlam i suwnicą przenosi słup do komory obróbki cieplnej (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Po naparzaniu formę z wyrobem transportuje się na stanowisko rozformowania, gdzie luzuje się śruby oporowe na głowicy i przecina druty podłużnego zbrojenia dla przekazania naciągu na beton. Następnie zdejmuje się z wyrobu górną połówkę formy; dolną połówkę formy obraca się wywrotnicą o 180°C i również zdejmuje. Oswobodzony trzon słupa przenosi się na stanowisko kontroli, gdzie zaprawia się otwory w czołach i naprawia drobne uszkodzenia na powierzchni słupa (program egzamin ustny).

Cienkościennymi nazywa się wyroby, których moduł powierzchni jest równy lub przewyższa 40 m^-1, tj. o grubości nie większej niż 5 cm. Wyroby takie produkuje się z betonów drobnoziarnistych i piaskowych i zbroi drutem lub prętami o odpowiednich średnicach, a elementy siatkobetonowe - szeregiem cienkich siatek z drutu. Zgodnie z normą budowlaną SN 366-67 „Wytyczne projektowania elementów siatkobetonowych” na każdy centymetr grubości przekroju elementu ustala się do 4 siatek o oczkach wymiaru od 6×6 do 12×25 mm i o średnicy drutu 0,7-5-1,0 mm (uprawnienia budowlane).

Wyroby cienkościenne

Wyroby cienkościenne stosuje się w postaci prefabrykowanych elementów konstrukcji przestrzennych, np. łupin do krycia budynków przemysłowych, z małym rozstawem słupów, wielonawowych budynków o przeznaczeniu transportowym (np. dworców lotniczych, zajezdni autobusowych, garaży itp.) i licznych budynków użyteczności publicznej (hal targowych, pawilonów wystawowych, kin i in.). Spośród tych konstrukcji najbardziej są rozpowszechnione łupiny walcowe i o podwójnej krzywiźnie, tarczownice i wiszące konstrukcje, kopuły (opinie o programie).

Elementy cienkościenne stosuje się również w niektórych budowlach o specjalnym przeznaczeniu, np. w postaci prefabrykowanych siatkobetonowych koryt o przekroju eliptycznym dla kanałów nawadniających, w prefabrykowanych zbiornikach dla cieczy itp.

Konstrukcje przestrzenne pracują jako jedna całość, łącząc funkcje nośne i osłonowe. Współpracę poszczególnych elementów konstrukcji oporowych zapewnia się przez spawanie końców zbrojenia. Nie bacząc na różnorodność konstrukcyjnych kształtów konstrukcji przestrzennych, w szczególności łupin prefabrykowanych, z punktu widzenia technologii produkcji elementów można je połączyć w dwie grupy (segregator aktów prawnych).

Do pierwszej grupy zalicza się elementy krótkowymiarowe, których wymiary w rzucie poziomym różnią się nieznacznie. Są to płaskie płyty z żebrami na całym obrysie; łupiny o jednakowej krzywiźnie bez żeber, z żebrami wzdłuż tworzącej lub na całym obwodzie; łupiny o podwójnej krzywiźnie bez żeber lub z żebrami na całym obwodzie (promocja 3 w 1).

Do drugiej grupy zalicza się elementy długowymiarowe, których wymiary w rzucie poziomym różnią się w sposób istotny. Są to łupiny o stałym przekroju krzywoliniowym lub łamanym z podłużną tworzącą prostoliniową lub słabo wygiętą, z żebrami lub bez żeber, łupiny o zmiennym poprzecznym przekroju krzywoliniowym z tworzącą prostoliniową lub słabo wygiętą, bez żeber lub z żebrami, wreszcie walcowe płyty żeberkowe sklepień łupinowych, wyciągnięte w kierunku prostopadłym do osi sklepienia.