Rozpiętości przekryć

Nieduże stosunkowo rozpiętości przekryć powodują, że buduje się wiele hal dwu-, trój- i wielonawowych (program uprawnienia budowlane na komputer).
Hale przemysłowe, wykonywane dawniej z żelbetu jako monolityczne o konstrukcji prętowej, dzisiaj są z reguły prefabrykowane i przekryte dźwigarami sprężonymi.

W latach 1945-r-1970, biorąc pod uwagę tylko hale żelbetowe, wzniesiono u nas hal monolitycznych z elementów prętowych zwykłych ok. 10% ogółu kubatury hal (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Takich samych hal montowanych z prefabrykatów zbudowano tylko 7%. Reszta tj. 83% hal otrzymała przekrycia oparte na dźwigarach sprężonych. Szerokie zastosowanie znajdują też przekrycia powierzchniowe.
W naszym budownictwie staramy się otrzymywać jak najniższe wskaźniki zużycia materiałów. Stąd wynika tak znaczna przewaga przekryć sprężonych (uprawnienia budowlane). Niższe wskaźniki mogą dać tylko przekrycia powłokowe dużych rozpiętości (ponad 30 m). Powłoki o małych rozpiętościach dają wskaźniki równe lub nawet gorsze od przekryć opartych na dźwigarach sprężonych. Szukając oszczędności materiału dążymy dziś do: a) uwzględniania w pracy konstrukcji jej sztywności przestrzennej, b) wykorzystania konstrukcji przekryć jako pięter technologicznych, kryjących coraz bardziej rozbudowywane instalacje, c) blokowania (grupowanie) urządzeń technologicznych w jednej hali oraz d) stosowania obudowy nawet do urządzeń kilkupiętrowych z jednoczesnym wprowadzeniem tzw. etażerek, tj. pomostów na części powierzchni hali.

W budownictwie halowym dąży się u nas do pełnej typizacji elementów i rozwiązań hal oraz do całkowitego wyeliminowania procesów mokrych. Ma to bardzo poważne reperkusje w całokształcie budownictwa przemysłowego, gdyż hale stanowią u nas ok. 70% kubatury budownictwa przemysłowego. Ob- sługują one wszystkie gałęzie przemysłu, charakteryzujące się poziomym przebiegiem produkcji i transportu wewnętrznego oraz złożonym systemem instalacji i ciężkimi urządzeniami.
Obserwuje się również przechodzenie na tzw. hale uniwersalne, tj. ni dostosowywane do technologii jednej gałęzi przemysłu (program egzamin ustny). Dotychczas najczęściej dokonywano podziału hal według ich przeznaczenia Kryterium to, wobec typizacji elementów i dążności do budowy hal uniwersalnych, traci swe znaczenie.
Ze względu na sposób oświetlenia wnętrza hali można wyróżnić hale oświetlane światłem bocznym oraz hale oświetlane dodatkowo lub wyłącznie świetlikami.

Konstrukcje hal

Konstrukcje hal są wykonywane ze stali, żelbetu, czasem jeszcze z drewna Hale żelbetowe w zależności od rozpiętości przekrycia naw można podzielić na
1) małych rozpiętości do 12 m,
2) średnich rozpiętości do 36 m,
3) dużych rozpiętości powyżej 39 m (opinie o programie).

Ponadto przy klasyfikacji hal jako dalsze kryteria można przyjąć wysokość hali, ukształtowanie wnętrza itp.
Oprócz podziałów wynikających z kryteriów architektonicznych stosowany jest często podział hal z uwagi na technologię ich wykonania. Z tego punktu widzenia hale można podzielić na monolityczne o ustroju prętowym zwykłym lub sprężonym i o przekryciach powierzchniowych oraz na hale składane z elementów prefabrykowanych prętowych zwykłych lub sprężonych i elementów tworzących przekrycie powierzchniowe.
Najistotniejsze jednak dla budownictwa betonowego jest kryterium układu konstrukcyjnego (segregator aktów prawnych).
Hale można zgrupować w zależności od ich pracy statycznej i sposobu konstruowania w następujące trzy grupy:
1) hale kształtowane w układ przestrzenny z prętowych elementów nośnych,
2) hale kształtowane w układ przestrzenny przez stosowanie powierzchniowych konstrukcji przekrycia,
3) hale kształtowane z elementów przestrzennych.

Hale grupy pierwszej są kształtowane przez prętowe konstrukcje nośne poprzeczne i podłużne. Poprzeczne konstrukcje nośne przejmują zazwyczaj obciążenia ciężarem własnym, ścian podłużnych, przekryć, obciążenia suwnicami oraz obciążenia śniegiem i wiatrem. Obciążenia te przekazują one przez fundamenty na grunt. Podłużne konstrukcje nośne zapewniają stateczność konstrukcji poprzecznych, a poza tym przejmują obciążenia ciężarem własnym, wiatrem ze ścian szczytowych oraz siły poziome wskutek hamowania suwnic i przekazują je na grunt samodzielnie lub za pomocą konstrukcji poprzecznych (promocja 3 w 1).