Rozproszone strumyczki

We wszystkich rodzajach skał jaskinie tworzą się wtedy, gdy woda i niesione przez nią minerały rozpuszczają i rodzimą skałę. Czysta woda w niewielkim tylko stopniu oddziałuje na wapień. Jeżeli jednak zostanie nasycona dwutlenkiem węgla, jej odczyn staje się kwaśny i może wówczas znacznie szybciej rozpuszczać duże ilości skały. Otaczające nas powietrze zawiera niewielkie ilości (0,03%) dwutlenku węgla, ilość ta wystarcza, by przemienić wodę deszczową w bardzo łagodny roztwór kwasu węglowego.

Przesącza się on do wapienia przez pęknięcia w skale, żłobiąc rynny i bruzdy. Rozproszone strumyczki łączą się w końcu pod ziemią w jeden ciek wodny, a kanał, który ów strumień żłobi, staje się ciągiem jaskiń. Ponieważ jednak kwaśna woda ulega niemal całkowitemu zobojętnieniu tuż pod powierzchnią ziemi, proces erozji postępuje bardzo powoli - skała jest zwykle rozpuszczana z prędkością około 1 centymetra na 400 lat (program uprawnienia budowlane na komputer).

Ponadto im silniejszy jest przepływ wody, tym więcej niesie ona kwarcowe piasku, kamyków i - jak to się w Sarawaku - dużych głazów, które się o miękki wapień dodatkom przyspieszają tworzenie się jaskiń. W : jonach zwrotnikowych szybkość ero jest znacznie większa niż w rejona o klimacie umiarkowanym, gdyż z powodu obfitszych opadów deszczu woda pi nie przez system jaskiń nieustannie i nurt jest szybszy. Nic zatem dziwnego, największe na świecie jaskinie się właśnie w tropikach (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Jaskiniowe strumienie

Jaskiniowe strumienie - które mierzyć ko płynęły początkowo jako zwykłe, a później wpłynęły pod ziemię - cze* wpadają do powierzchniowych rzek. Kiedy żłobiąca swoje łożysko rzeka wcina się w skałę, wówczas również sumienie w jaskiniach tworzą nowe kory Muszą one bardziej zagłębiać się w v pieniu, aby utrzymać się na poziomie wody w rzece. Pierwotne korytarze jaskiń, które wskutek tego procesu znajduje się ponad poziomem łożyska rzeki. Kiedy Green River wcięła się głębiej w dno swej doliny, powstały sud „skamieniałe" korytarze opuszczone żłobiące je ongiś strumienie. Tworzą o dziś znaczną część rozległej sieci piec w systemie Flint Ridge-Mammoth Ce w stanie Kentucky. Ich długość przekracza 500 kilometrów, jest to więc najdłuższe grota na świecie (uprawnienia budowlane).

Jednakże opuszczone koryta rząd bywają całkiem suche. Woda przesiąka zwykle z powierzchni w dół przez szczeliny w skale i kapie ze sklepień. Przenika ona przez glebę, gdzie oddychania korzeni roślin oraz rozkłada materii organicznej przez bakterie powoduje stukrotne podwyższenie stężeń dwutlenku węgla w porównaniu z wartym powietrzem. Woda traci wówczas chemiczną zdolność do utrzymywania w roztworze węglanu wapnia, żyli kalcytu, i musi go osadzić na skleceniu lub podłożu jaskini (program egzamin ustny).

Osady kalcytowe tworzą jedne z najbardziej zdumiewających konstrukcji « przyrodzie. Przykładami zwyczajnych jaskiniowych „rzeźb" są stalaktyty ze sklepienia woda, nasycona wiązkami wapnia, pozostawia ładunek minerałów tworzących kolumny zwisa ze sklepienia groty. Stalagmity powstają w miejscach, gdzie skapywanie szybsze. Woda opadała więc na dno osadzając kalcyt, który utworzył rojące kolumny (opinie o programie). Niekiedy oba te typy łączą się, tworząc solidny filar. W chłodniejszym klimacie niska aktywność biologiczna gleby ogranicza dwutlenku węgla. Wapień nie ero- uje więc tak szybko, poziom węglanu wapnia w roztworze nie jest zbyt wysoki, alagmity i stalaktyty są zatem bardzo rzadkie (segregator aktów prawnych). Natomiast w ciepłym klimacie stężenie dwutlenku węgla w glebie jest wysokie, jaskiniowych „rzeźb" jest więc im wiele i nierzadko bywają wspaniałe, nana prędkość rośnięcia tych nacieków krystalicznych - tak bowiem brzmi naukowa nazwa wszystkich formacji jaskiniowych - umożliwia uczonym dość precyzyjne odtworzenie dawnych zmian klimatycznych (promocja 3 w 1).