Rozstaw przepon

Most ma jedno przęsło ustawione na przyczółkach betonowych o skrzydłach licowanych kamieniem. Przęsło składa się z 5 belek prefabrykowanych na miejscu w formach drewnianych, nasuwanych na podpory i sprężonych poprzecznie (program uprawnienia budowlane na komputer).
Rozstaw przepon wynosi 6,00 m. Przepony podporowe mają wysokość 2,10 m i grubość 0,40 m. Przepony przęsłowe mają wysokość 1,00 m wraz z grubością płyty pomostu i grubość 0,20 m. Są one zakończone występami stężającymi środniki, o przekroju 0,22 X 0,20 m.

Przez wiadukt przechodzi ulica biegnąca ponad trzema grupami torów. Oś ulicy przecina tory pod różnymi kątami. Między torami istnieją miejsca nie wykorzystane pod względem komunikacyjnym. Grubość płyty wynosi 0,90 m, średnica słupów 0,80 m.
Ustrój nośny wiaduktu stanowi płyta betonowa uzbrojona, oparta na słupach zakończonych głowicami (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Trzy poprzeczne ‘dylatacje w płycie zabezpieczają ustrój od wpływów termicznych. Słupy mają przekrój kołowy i stałą średnicę, rozstaw słupów jest nieregularny na skutek ukośnego położenia torów kolejowych. Słupy znajdujące się w rzędach prostopadłych do osi ulicy są ustawione na wspólnych ławach fundamentowych.
Układ komunikacyjny. Wiadukt prowadzi prosty i poziomy odcinek drogi nad terenem o niewielkich pochyleniach poprzecznych.

Nawierzchnię stanowi warstwa 5 cm asfaltu ułożona na 4 cm warstwie betonu ochraniającego izolację. Pod wiaduktem przechodzi droga samochodowa i chodniki dla pieszych.
Układ konstrukcyjny. Przęsła wiaduktu tworzy pełna płyta z betonu uzbrojonego o grubości zmiennej. Podpory pośrednie płyty stanowi dziewięć słupów stożkowych ustawionych przegubowo na stopach betonowych. Jedną ze skrajnych podpór wykonano w postaci pary słupów wpuszczonych w nasyp, drugą - w postaci przyczółka betonowego licowanego kamieniem (uprawnienia budowlane).
Aby pod wiaduktem uzyskać jak najwięcej wolnego miejsca i aby uniknąć nieuporządkowanego nakładania się widoków słupów, dano w każdym z przekrojów podporowych płyty tylko po jednym słupie ustawionym w odstępie 1,50 m od płaszczyzny symetrii pomostu, na zmianę z obu stron tej płaszczyzny (program egzamin ustny).
Na dolnej powierzchni płyty wykreślono dwie sinusoidy wymijające słupy.

Powierzchnia leżąca

Powierzchnia leżąca między nimi jest plaska i pozioma. Jej szerokość zmienia się od 0.90 m do zera. Powierzchnie leżące między sinusoidami i krawędziami płyty są opisane przez proste.
Taki kształt powierzchni dolnej daje jej formę urozmaiconą przez różnice oświetlenia. Widoczne ściany pionowe płyty mają wysokość 0,35 m, wskutek czego płyta sprawia wrażenie cieńszej niż jest w rzeczywistości.
Ze względu na małą sztywność słupów odkształcenia termiczne i skurczowe nie wywołują w słupach większych naprężeń (opinie o programie).
Pod obciążeniem pomost podlega skręcaniu, ale naprężenia przy tym powstające są niewielkie wskutek dużej sztywności pełnego przekroju płyty na skręcanie.
Pale betonowe, sprężone, o średnicy 0,35 m. długości do 21 m, ustawione po 3 w jednej podporze, w odstępach 3,80 m oś od osi.

Na palach nasadzono głowice w postaci czworobocznych ostrosłupów ściętych o wysokości 2,1 m, krawędzi górnych podstaw 1,1 m i krawędzi dolnych podstaw - 0,6 m. Głowice te spełniały trzy zadania: a) wyrównanie wysokości oparcia płyty,

b) utrzymywanie w swych rozwidleniach stalowych poprzecznie niosących deskowanie podczas betonowania płyty oraz

c) rozłożenie oddziaływania pali na płytę.
Pale były zakończone butami, umożliwiającymi niewielkie zagłębienie ich w skałę (segregator aktów prawnych). Twardość końcówek wynosiła w ostrzu ponad 450 jednostek Brinella, a następnie stopniowo malała na długości 15 cm. Końcówki te były wbetonowane w pale. Uniknięto dzięki temu konieczności spawania ich (doświadczenie wskazuje, że buty spawane nie wytrzymują uderzeń, a pale, po zniszczeniu butów, zsuwają się po skale).
Dla niewielkiego zagłębienia pali w skałę uderzano w nie młotem o ciężarze 2 T z wysokości do 4 m.

Głowice pali w czterech środkowych rzędach połączono z płytą bezprzegubowo. Na głowicach pali pozostałych podpór ułożono płyty z neoprenu. Dla ułatwienia przesunięć pali w zmarzniętym błocie pale owinięto gąbczastym plastykiem do głębokości jednego metra od powierzchni błota (promocja 3 w 1).