Rozwarcie nożyc

W latach powojennych poprzez rozwijanie przemysłu i usług stworzono możliwości odpływu znacznych rzesz ludności wiejskiej do miast, a także zmniejszono rozwarcie nożyc między cenami produktów przemysłowych i rolnych, co wpłynęło na zamożność wsi. Umożliwiło to polepszenie warunków mieszkaniowych ludności (odpływ ludności, ruch budowlany). Jednak w szeregu województw, zarówno średnie zaludnienie mieszkań jak i ilość mieszkań nadmiernie zagęszczonych jest jeszcze duża. Szczególnie wyraźnie widać to na przykładzie województw kieleckiego, rzeszowskiego, krakowskiego, lubelskiego, warszawskiego i łódzkiego (program uprawnienia budowlane na komputer).

Dla osiągnięcia w przyszłości znacznej dalszej poprawy warunków mieszkaniowych ludności wiejskiej, planuje się wybudowanie do 1980 r. około 8 min izb, tj. około 2,5 min mieszkań, aby doprowadzić średnie zagęszczenie do ok. 1,2 osób/izbę. Przy tym należy uwzględnić obecne zróżnicowanie w stanie zasobów mieszkaniowych w poszczególnych regionach kraju i różnice te wyrównać (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Wydaje się, że patrząc w przyszłość trzeba poznać dokładnie stan obecny u nas i w krajach zaawansowanych w procesach urbanizacji, aby móc wyrobić sobie jaśniejszy pogląd na całość zagadnienia, które jest niezwykle skomplikowane (uprawnienia budowlane). W najbliższych latach należy skoncentrować się na długofalowych badaniach problemów uprzemysłowienia i urbanizacji oraz przemian w technice rolnej i budowlanej, szczególnie biorąc pod uwagę:

1. formy produkcji rolnej i nasycenie wsi ludnością nierolniczą,
2. układy osadnicze z całym problemem inwestycji towarzyszących dla różnych struktur zawodowych ludności,
3. formy budownictwa mieszkaniowego oraz urządzeń towarzyszących w tych osiedlach,
4. możliwości ekonomicznie uzaasdnionych obciążeń nakładami na budownictwo mieszkaniowe na terenach wiejskich: ludności rolniczej w gospodarce indywidualnej i zespołowej oraz ludności pozarolniczej (program egzamin ustny).

Ruch budowlany

Dla przykładu można podać, że plan rzeczowy Ministerstwa Rolnictwa w 1961 r. (plan centralny i terenowy) przewidywał tylko w zakresie inwestycji ponad 7500 różnych obiektów, przy czym same PGR-y posiadały w planie inwestycyjnym 1961 r. około 5000 obiektów. W kółkach rolniczych tylko w 1961 r. wykonano ponad 2000 garaży (segmenty), 1150 szop oraz ponad 300 innych budynków (magazyny paliwa, kuźnie, warsztaty itd.), razem ok. 3500 obiektów (opinie o programie).

W obu przytoczonych przykładach nakłady finansowe i rzeczowe w latach 1962-65 wzrastają w granicach 10-15%, a tym samym wzrośnie ilość i asortyment obiektów. W budownictwie indywidualnym (chłopskim) przewiduje się w planie 5-letnim wybudowanie ogółem 860,4 tys. budynków, w tym około 300 tys. budynków mieszkalnych. Kubaturę planowanych do wybudowania obiektów w okresie 1961-65 określa się na 242 min m³ (w porównaniu z 115 min m* w latach 1956-60), z czego na budownictwo mieszkaniowe przypada ok. 40% (segregator aktów prawnych).

Najpoważniejszą organizacją powołaną do wykonywania robót budowlano-montażowych na wsi są przedsiębiorstwa budownictwa terenowego (PBT). Przedsiębiorstwa tego typu, powstałe w latach 1950 51, zostały powołane do wykonywania robót budowlano-montażowych na wsi ze szczególnym uwzględnieniem państwowych gospodarstw rolnych, spółdzielni produkcyjnych oraz pozostałego budownictwa realizowanego na wsi (CRS, zdrowie, leśnictwo, szkolnictwo itd.).

Zmiany organizacyjne na przestrzeni ostatnich 10 lat i znaczne zapotrzebowanie w zakresie budownictwa w miastach pomimo podporządkowania przedsiębiorstw budownictwa terenowego radom narodowym spowodowało, że obecny udział PBT w realizacji robót na wsi znacznie zmalał w stosunku do lat ubiegłych (promocja 3 w 1). Tak np. przy produkcji w 1959 r., wynoszącej 3,8 mld zł, PBT wykonywały na terenie wiejskim tylko około 55% przerobu, natomiast inwestycji rolniczych wykonywano zaledwie około 15% całego przerobu, przy czym procent ten różnie kształtował się w poszczególnych województwach.