Rozwiązanie naroża

Rozwiązanie naroża, w którym dla przeniesienia momentów podporowych przewidziane są tylko dodatkowe wkładki. Sposób ten powodujący pewne zwiększenie zużycia stali jest godny polecenia przy zmiennej grubości ścian, gdyż daje duże ułatwienie w pracy montażowej; w każdym razie znajduje on zastosowanie przy zbrojeniu lejów (program uprawnienia budowlane na komputer).
Sposób zbrojenia ściany międzykomorowej, który uwzględnia możliwość zmiennego kierunku działania obciążenia.

Zbrojenie ścian silosów zależne jest od ich położenia. Ściany zewnętrzne obciążone parciem z jednej strony mogą być zbrojone jednostronnie, ściany wewnętrzne zaś - zawsze obustronnie.
Sposób zbrojenia w różnych krajach jest różny. Niemiecki sposób charakteryzuje się symetrycznymi skosami (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Punkt przecięcia się odgiętych prętów pokrywa się mniej więcej z punktem zerowym wykresu momentów. Sposób amerykański jest o wiele prostszy.

Ściany nie mają właściwych skosów, a tylko w węzłach konstruuje się kwadratowe zgrubienia, zbrojone pionowymi prętami prostymi i strzemionami. We Francji stosuje się wypuszczanie pilastrów na zewnątrz w celu powiększenia długości zakotwienia prętów oraz dodatkowe krótkie pręty dla wzmocnienia zbrojenia w węzłach.
W celu oszczędności stali stosuje się niekiedy siatki ze stali wysokowartościowej (Qr - 5000 kG/cm2, adop = 2400 kG/cm2) oraz siatki cięto-ciągnione (Qr = 3600 kG/cm2) (uprawnienia budowlane). Zastosowanie siatek ułatwia układanie zbrojenia lecz stwarza pewne trudności w węzłach. Stosowane normalnie przepuszczanie prętów przez węzeł nie może mieć tutaj miejsca.

Rozwiązuje się tę sprawę w dwojaki sposób: albo kończy się siatki w węźle i węzeł zbroi się dodatkowymi siatkami węzłowymi, albo zagina się w węźle siatki pod kątem prostym i węzeł dodatkowo uzbraja strzemionami.
Silosy są u dołu zakończone dnem płaskim lub lejem w postaci ostrosłupa. Tylko w nielicznych przypadkach nie mają one dna połączonego ze ścianami i wówczas ściany oparte są na własnym fundamencie, a dno oddylatowane od nich i ustawione na osobnych słupach lub bezpośrednio na gruncie (opinie o programie).

Zbrojenie ścian pochyłych leja

Ponieważ wykonanie leja jest dosyć trudne, często - zwłaszcza przy sypkim materiale o małym kącie stoku naturalnego - stosuje się dna poziome, podwieszone do ścian silosu. W dnie tym wykonuje się jeden lub kilka otworów, a odpowiedni spadek wyrabia się chudym betonem lub przez zabetonowanie zamkniętych trójkątnych skrzyrrek. Przy składowaniu materiałów mniej cennych i nie psujących się (np. grysu) ostatnio zaniechano formowania lejów. Lej tworzy się sam z materiału składowanego, który zalega nieruchomo wokół otworu. W ten sposób unika się ścierania ścianek leja i konieczności ciągłej ich naprawy (segregator aktów prawnych).

Skośne ściany leja konstruuje się jako płyty oparte na belkach żelbetowych lub przy większych rozpiętościach i przy jednostronnym spadku - na belkach stalowych. Leje o kształcie ostrosłupa podwiesza się do ścian silosów.
Zbrojenie ścian pochyłych leja o rzucie prostokątnym rozmieszcza się w dwu prostopadłych do siebie kierunkach, zgodnie z momentami zginającymi. Zasada rozmieszczania prętów jest taka sama jak w płytach żelbetowych krzyżowo zbrojonych.

Można dawać pręty z odgięciami dla przejęcia momentów ujemnych lub też pręty bez odgięć, co w przypadku zmiennej grubości ścianek leja jest łatwiejsze w wykonaniu. W ostatnim przypadku zaleca się również zagięcie prętów od strony największego momentu ujemnego, w sposób pokazany przy zbrojeniu ścian pionowych (promocja 3 w 1).

Niżej podano wg kilka szczegółów konstrukcyjnych zbrojenia ścianek leja. W środkowej części ściany umieszczone są pręty 1, 2, 3 i 4 o długości stałej, po bokach zaś pręty 5, 6, 7 i 8 o długości zmiennej.