Rozwój historyczny

W celu zgromadzenia wody do picia stosowano w dawnych czasach cysterny wykute w skale (program uprawnienia budowlane na komputer). Po opanowaniu umiejętności obróbki drewna wykonywano zbiorniki drewniane, które w postaci mniejszych lub większych beczek stosuje się powszechnie do przechowywania nie tylko wody do picia, lecz również innych płynów, jak piwo, wino itp.

Z rozwojem przemysłu metalurgicznego i wprowadzeniem wyrobów walcowanych rozpowszechniły się zbiorniki blaszane, wykonywane w różnych postaciach. Mimo wrażliwości zbiorników stalowych na korozję, i związanych z tym wad, zbiorniki te stosowane są jeszcze do dzisiaj w wielu gałęziach przemysłu, a ze względu na łatwość i szybkość wykonania nie zostały dotychczas zastąpione zbiornikami żelbetowymi lub sprężonymi (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Chodzi tu przede wszystkim o zbiorniki mniejszych rozmiarów stosowane w przemyśle chemicznym oraz do przechowywania paliw płynnych itp.
Zbiorniki z cegły zbrojone bednarką wykonywano na początku bieżącego stulecia, przed pierwszą wojną światową.

Zbiorniki takie, o małych rozmiarach, odpowiednio izolowane i wyłożone różnego rodzaju płytkami służyły do przechowywania różnych płynów.
W latach 1910-^-1920 przystąpiono do wykonania pierwszych zbiorników żelbetowych (uprawnienia budowlane). Brak doświadczenia w projektowaniu, a przede wszystkim w wykonywaniu zbiorników żelbetowych, był powodem wadliwie wykonanych i nieszczelnych konstrukcji.
Rozwój zbiorników żelbetowych na większą skalę, zastosowanie ich do celów gospodarki wodnej miast i w przemyśle następuje dopiero w okresie międzywojennym. Zarówno kraje zachodnio-europejskie (Francja, Anglia, Niemcy), jak i Związek Radziecki przystępują w latach 1925-R1935 do budowy większych obiektów.

Rosnące wymagania dotyczące szczelności zbiorników oraz ich coraz większe wymiary w planie zmuszały do poszukiwania nowych rozwiązań konstrukcyjnych. Pierwsze koncepcje stosowania sprężania do zbiorników na ciecze pochodzą od E. Freyssineta i datują się od lat 1945-R1950. Tendencją powodującą w następnych latach szybki rozwój zbiorników sprężonych była przede wszystkim konieczność wyeliminowania blachy stalowej jako tworzywa do budowy zbiorników. Rozwój ten w ostatnich 15 latach był bardzo intensywny w krajach zachodnio-europejskich, a przede wszystkim w USA, gdzie w ostatnim piętnastoleciu wykonano setki tego rodzaju konstrukcji (program egzamin ustny).

Stosowane kształty

Początki budowy zbiorników sprężonych w Polsce sięgają 10 lat wstecz, a więc stosunkowo niedawno. Powodem tego był opóźniony rozwój konstrukcji sprężonych w ogóle oraz brak odpowiednich maszyn, sprzętu i wyszkolonego personelu na budowach. Obecnie wzmożona produkcja stali strunowej i coraz większe zainteresowanie tym zagadnieniem przyczyniły się do szybkiego rozwoju technologii wykonawstwa i metod projektowania zbiorników sprężonych w Polsce (opinie o programie).

Kształt zbiornika ma poważny wpływ na sposób jego projektowania i wykonania. Przy wyborze kształtu zbiornika należy przede wszystkim brać pod uwagę następujące czynniki:
a) przeznaczenie zbiornika,
b) pojemność i wymiary zbiornika,
c) stosowany materiał (żelbet lub beton sprężony),
d) sposób wykonania,
e) sposób posadowienia.

Kształt rzutu zbiornika może być: kołowy, prostokątny, wieloboczny lub nieforemny. Najczęściej stosowany jest rzut kołowy, prostokątny lub kwadratowy (segregator aktów prawnych). Badania przeprowadzone w Rosji wykazały, że najbardziej korzystne są zbiorniki o rzucie kołowym, o pojemności od 50 do 5000 m3. Przy większej pojemności celowe jest budowanie zbiorników prostokątnych. Według wspomnianych badań, ekonomiczna wysokość zbiorników walców} ch wynosi 3,5 m przy pojemności od 50 do 500 m3 i 4,5 m przy pojemności od 600 do 2000 m3. Jednolite zasady wyboru ekonomicznych wymiarów zbiornika nie zostały dotychczas opracowane, gdyż np. wymiary wynikające z najmniejszego zużycia materiałów i robocizny są inne niż z uwagi na szczelność.

W ostatnim przypadku zasadniczą rolę odgrywa głębokość zbiornika, która decyduje o wielkości ciśnienia cieczy na ścianki. Ze względu na szczelność, nie przyjmuje się bez szczególnej potrzeby głębokości ponad 5 m (promocja 3 w 1).