Ruchy spowodowane poślizgami

Ruchy spowodowane są poślizgami po sobie poszczególnych warstw gruntu. Mechanizm poślizgu zależy w dużej mierze od stopnia nawodnienia poszczególnych warstw. Powstanie ruchów gruntu związane jest więc najczęściej ze zmianami warunków wodnych, rzadziej zaś z naruszeniem równowagi przez zmianę rozkładu i wartości działających sił (wykopy, ciężar obiektów budowlanych, erozja gruntu itp.). Grunty takie mogą mieć charakter lokalny (np. przesunięcia budynku związane z wykonywanym obok wykopem) i wówczas przywrócenie stanu równowagi nie nastręcza trudności, lub też mogą obejmować duże obszary gruntu (np. dłuższe odcinki skarp nadrzecznych), stwarzając trudne do rozwiązania problemy geologiczne i inżynierskie (program uprawnienia budowlane na komputer).

Podstawową częścią składową ekspertyzy konstrukcji budowlanej jest na ogół analiza wytrzymałościowa. Ma ona najczęściej odpowiedzieć na pytanie czy w istniejącym stanie konstrukcja może być bezpiecznie eksploatowana, wykazać konieczność i wskazać sposób jej naprawy lub wzmocnienia, względnie podać rodzaj niezbędnych ograniczeń eksploatacyjnych. Czasami również konieczne jest wykazanie drogą analizy, jakie i jakiej wielkości przyczyny spowodowały powstałe uszkodzenia, jaki jest stan sił wewnętrznych w konstrukcji, jaki schemat statyczny najlepiej przybliża rzeczywiste warunki pracy konstrukcji (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Analizy tego rodzaju w stosunku do obliczeń przeprowadzanych w trakcie projektowania konstrukcji mają szereg cech szczególnych, którymi są odmienne kryteria ustalania zapasów bezpieczeństwa, odmienny często tryb analizy oraz pojawienie się możliwości doświadczalnej analizy wytrzymałościowych właściwości konstrukcji (uprawnienia budowlane).

Zadaniem obliczeń statycznych przeprowadzanych w trakcie projektowania konstrukcji jest wykazanie, że wykonana zgodnie z projektem konstrukcja będzie mieć przy spełnieniu poczynionych w projekcie założeń dotyczących rodzaju i wartości obciążeń oraz wytrzymałościowych właściwości materiałów zapasy bezpieczeństwa wymagane przez obowiązujące przepisy (program egzamin ustny).

Rezerwy na odchyłki

Obliczenia określają zapas bezpieczeństwa w postaci współczynników bezpieczeństwa lub wartości naprężeń. Szczegółowe wartości wymaganych współczynników bezpieczeństwa uzasadnione są doświadczeniami z wieloletniej praktyki ich stosowania, wskazującej, że przy ich zachowaniu prawdopodobieństwo zniszczenia konstrukcji wskutek rozbieżności między rzeczywistą pracą konstrukcji a projektem jest dostatecznie małe (opinie o programie).

Konstrukcja zresztą prawie zawsze zawiera tzw. ukryte zapasy bezpieczeństwa, których obliczenia nie wykazują, a które wynikają głównie z uproszczeń przyjmowanych przy ustalaniu schematu pracy konstrukcji (sztywność przestrzenna, współpraca elementów, zjawiska tarcia, plastyczne właściwości materiałów, przyrosty wytrzymałości w czasie itd.).

Analiza wytrzymałościowa konstrukcji istniejącej opiera się z natury rzeczy na lepszej znajomości rzeczywistych warunków pracy konstrukcji niż rozeznanie na etapie projektu. Rezerwy na odchyłki od założeń projektowych dotyczących geometrii konstrukcji (rozpiętości, wymiarów przekrojów, układu zbrojenia itp.) mogą być teoretycznie pominięte, a praktycznie zredukowane w stopniu zależnym od szczegółowości inwentaryzacji konstrukcji. Istnieje możliwość stwierdzenia jakiego rodzaju materiał został w rzeczywistości zastosowany, jaki jest stan jego zachowania w konstrukcji, a często również jakiego rzędu rozrzuty jakości materiałów występują w konstrukcji. Niekiedy również doświadczenia z dotychczasowych warunków eksploatacji pozwalają określić z większą precyzją możliwość wystąpienia przeciążenia konstrukcji (segregator aktów prawnych).

Istnieje ponadto doświadczenie z dotychczasowej eksploatacji obiektu, które wskazywać może w jakich warunkach konstrukcja była normalnie eksploatowana, a jakie działania spowodowały wystąpienie uszkodzeń. Jak z powyższego widać, wartość współczynnika bezpieczeństwa, który uznać można za uzasadniający bezpieczną eksploatację budynku, zależy od stopnia rozpoznania stanu istniejącego. Im bardziej wiarygodne są założenia obliczeń sprawdzających istniejącą konstrukcję, tym mniejsza wartość obliczeniowa współczynnika bezpieczeństwa uzasadnia dopuszczenie konstrukcji do eksploatacji. Brak jest tu jednak jakichkolwiek przepisów normujących tryb postępowania, tak że zagadnienie wartości wymaganego współczynnika bezpieczeństwa od konstrukcji istniejącej pozostawione jest do uznania eksperta. W praktyce stawiane jest najczęściej wymaganie, aby również obliczenia konstrukcji istniejącej wykazywały współczynniki bezpieczeństwa wymagane przy projektowaniu (promocja 3 w 1).