Transport kolejowy

Transport kolejowy stosuje się przy znacznych ilościach przewozów i odległościach przewozu: ponad 1000 m przy kolei normalnotorowej i ponad 500 m przy wąskotorowej, oraz przy odpowiednich warunkach terenowych zezwalających na prowadzenie trasy, ze wzniesieniami nie przekraczającymi 30% i z łukami o promieniach nie mniejszych od 40 m dla kolei wąskotorowej i 180 dla normalnej (program uprawnienia budowlane na komputer). Stosuje się go również przy mniejszych odległościach, jeśli utrzymanie dróg gruntowych dla transportu kołowego jest niemożliwe ze względu na rodzaj gruntu (drobne i pylaste piaski, lessy, gliny itp.) lub warunki wilgotnościowe.

Wyboru rodzaju kolei - wąskotorowej czy normalnej, typu i zestawów pociągów dokonuje się stosując normalne rozwiązanie projektowe drogi żelaznej i trakcji, z uzasadnieniem techniczno-ekonomicznym (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Transport bezszynowy jest bardziej dogodny pod względem technicznym (pokonuje znaczne wzniesienia - do 8% i wymaga niewielkich łuków — R = 10 m) i organizacyjnym (uprawnienia budowlane). Do transportu ziemi stosuje się specjalne środki transportowe: samochody, ciągniki z przyczepami, wywrotki przedniozsypne (dumpkary) i skrzynie wywrotki. Zasady i warunki stosowania transportu bezszynowego:

• Używa się go tylko przy mechanicznym załadunku gruntu.
• Im większe są odległości transportu, tym większą pojemność powinny mieć środki transportu: przy odległości od 0,5 km nośność środka powinna wynosić 3-4 t, a dla odległości 1-1,5 km - 10-25 t.

Głębokość przemarzania gruntów w Polsce wynosi 0,80-1,20 m. Zwięzłość zamarznięcia gruntu i głębokość przemarzania są większe w gruntach zawilgoconych (program egzamin ustny).

Tereny pod wykopy

Tereny pod wykopy lub nasypy można chronić przed zamarzaniem przez: zaoranie ziemi na głębokość 25-30 cm i zabronowanie: nakrycie ściółką, badylami, szuwarami itp. oraz zasypywanie warstwą suchej ziemi grubości 10-15 cm; zabezpieczenie powierzchniowego odwodnienia (bądź - przy płytko położonych wodach gruntowych -drenażem).Odspajanie i odmrażanie gruntu (opinie o programie). Ręcznie odspaja się ziemię jedynie o objętościach do kilkunastu m³ za pomocą klinów, kilofów, łomów i łopat, najwłaściwiej jednak pneumatycznymi lub elektrycznymi młotami i łopatami o specjalnych końcówkach.

Przy większych powierzchniach i grubościach warstwy zmarzniętej do 30 cm stosujemy ciężkie zrywaki ciągnione gąsienicowym ciągnikiem. Mechaniczne odspajanie za pomocą koparek przedsiębiernych nie wymaga dodatkowych zabiegów, jeśli warstwa zmarznięta ma grubość: do 25 cm - przy koparce o pojemności łyżki 0,5 m³; do 40 cm - przy pojemności łyżki 1,0 m³; wyjątkowo w suchych gruntach - 10-15 cm przy koparce o pojemności łyżki 0,25 m³ (segregator aktów prawnych).

Przy grubości warstwy 40-100 cm należy stosować materiał wybuchowy albo ogrzewanie ziemi: koksownikami, w cieplakach, prądem elektrycznym lub igłami parowymi albo wodnymi. Nakład pracy na odspojenie lub odmrożenie 1 m³ gruntu wynosi w przybliżeniu 4-6 roboczogodzin przy użyciu narzędzi pneumatycznych; 2-2,5 roboczogodziny przy zastosowaniu cieplaków; 1-1,3 roboczogodziny przy nagrzewie elektrycznym wgłębnymi elektrodami; 0,8-1,2 roboczogodziny przy użyciu materiałów wybuchowych.

Zużycie energii i materiałów wybuchowych na 1 m² powierzchni odmrażanej lub odspojonej wynosi orientacyjnie:

• przy głębokości zamarzania 30 cm - 33,6 tys. J (11 kWh) albo 0,7 kg amonitu,
• przy głębokości zamarzania 50 cm - 50,4 tys. J (14 kWh) albo 0,5-0,7 kg amonitu,
• przy głębokości zamarzania 70 cm - 59 tys. J (16 kWh) albo 0,4-0,7 amonitu,
• przy głębokości zamarzania 100 cm - 19 kWh albo 0,35-0,6 amonitu.

Aby odspojony i odmrożony grunt ponownie nie zamarzł, należy go przewieźć na miejsce przeznaczenia w ciągu 10 godzin, gdy temperatura powietrza wynosi - 5°C, lub w ciągu 5 godzin - przy temperaturze - 25°C (promocja 3 w 1).