Rysy i pęknięcia uprawnienia budowlane

Kształt i kierunek rys i zachowanie się ich w czasie może wskazać przyczynę ich powstania i oceny, czy przyczyna nadal istnieje, czy też ustała (program uprawnienia budowlane na komputer). Badania wizualne nieuzbrojonym okiem, a nawet za pomocą szkła powiększającego lub mikroskopu przenośnego nie zawsze dadzą pełną odpowiedź na wyżej postawione pytania i wtedy należy założyć na rysy
klamry (plomby) kontrolne z zaprawy lub gipsu, a nawet z pasków szklanych wtopionych w zaprawę (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Pęknięcie plomby (szkiełka) świadczy o ruchomości rysy i trwaniu przyczyn, które spowodowały jej powstanie. Są to jednak badania prymitywne, niedokładne i nie dające właściwego obrazu charakteru rys, z którego można by wyciągnąć poprawne wnioski
Dlatego w przypadkach wątpliwych, gdy nie ma dostatecznych innych podstaw do ustalenia przyczyny powstania rys, należy sięgnąć po metodę J. Pluty, tzw. mikrofotogrametryczną. Polega ona na tym, że w określonym miejscu fotografuje się rysę przez mikroskop sprzężony z aparatem fotograficznym. Uzyskaną fotografię rysy powiększa się na odbitce fotograficznej (uprawnienia budowlane).

Dzięki mikroskopowi i powiększeniu odbitki uzyskuje się powiększenie rysy co najmniej stokrotne. Na takim zdjęciu wyraźnie widać, w jakim kierunku nastąpiło wzajemne przesunięcie oddzielonych rysą elementów konstrukcyjnych. Te same punkty (strukturalne punkty charakterystyczne) na dwu brzegach rysy przesuwają się w określonych różnych kierunkach. Jeśli wzajemne przesunięcie jest poziome, to można wnioskować, że rysę wywołała siła pozioma, u więc, obok siły powstałej z obciążeń, również skurcz betonu lub zmiany temperatury. Natomiast przesunięcie pionowe lub ukośne wskazuje na różne przemieszczenie się pionowe lub ukośne oddzielonych rysą elementów konstrukcji. Świadczy to zwykle o nierównomiernym osiadaniu konstrukcji.

Wykonując fotografie rys w tych samych miejscach tą samą aparaturą w różnych odstępach czasu (np. co kilka miesięcy), można - porównując zdjęcia - dokładnie sprawdzić, o ile rysa się powiększyła lub zmalała i jaka jest jej aktualna rozwartość (program egzamin ustny). Z tych danych wywnioskujemy, czy rysa jest ustabilizowana (co oznacza, że przyczyna powstania rysy przestała istnieć), czy też nie. Należy być jednak w tej ocenie dość ostrożnym, bo praktycznie większość rys powstałych z różnych przyczyn staje się rysami ruchomymi, niejako powstałymi szczelinami dylatacyjnymi, rozwierającymi się lub zwierającymi na skutek zmian temperatury. Należy liczyć się z tym, że taka rysa zwykle z biegiem czasu poszerza się. Dzieje się to wskutek tego, że przy rozwarciu się rysy dostają się do niej okruchy betonu, zaprawy, cegły itp. Powstają w ten sposób odkształcenia trwałe, które z czasem powiększają się pod wpływem zmian temperatury lub powtarzających się obciążeń zmiennych (opinie o programie).

Wskazówki szczegółowe

Jeśli w ścianach budynku powstają rysy ukośne, może to świadczyć, że część ściany znajdująca się pod pochyłością rysy osiadła bardziej od części ściany, w której powstał jakby nadwieszony wspornik. Rysy tego typu często przebiegają przez najsłabsze przekroje ściany, tzn. przez otwory okienne i inne.

Jeżeli pęknięcia w ścianach powstały wskutek nierównomiernego osiadania gruntu, należy zapobiec dalszemu osiadaniu środkami fundamentowymi, a pęknięcie ściany skotwić (segregator aktów prawnych).

Jeśli budynek osiada równomiernie, to w ścianach podokiennych najniższej kondygnacji spoczywającej na gruncie powstają rysy pionowe lub ukośne, wynikające z faktu, że ściana podokienna, pracując jak belka obciążona z dołu do góry odporem gruntu, mie była na takie obciążenie obliczona lub na takie obciążenie nie była obliczona ława fundamentowa, na której ta ściana spoczywa.
Rysy pionowe w słupach i filarach betonowych i murowanych wskazują, że konstrukcja jest przeciążona i znajduje się na pograniczu zniszczenia, gdy materiał ulegnie zmiażdżeniu.

Pęknięcia poziome lub ukośne ścian w najwyższej kondygnacji powstają zwykle wskutek ustawicznych odkształceń termicznych (zmian temperatury) dachu lub stropodachu (promocja 3 w 1).

W takich przypadkach należy wyeliminować odkształcenia termiczne stropodachu, zwiększając jego izolacyjność termiczną, dzieląc go szczelinami dylatacyjnymi na mniejsze odcinki itp. lub stosując zabiegi zmierzające do uniezależnienia oddziaływania stropodachu na ściany.