Scalanie konstrukcji stalowych

Natomiast jeśli montaż hali ma odbywać się za pomocą żurawia operującego od zewnątrz hali, wówczas skład konstrukcji musi się znajdować po tej samej stronie hali i wzdłuż niej. Do robót wyładunkowo-załadunkowych w centralnym składzie elementów konstrukcji stalowej stosuje się najczęściej suwnicę bramową lub żuraw wieżowy. Przykładowy schemat rozmieszczenia suwnicy bramowej i torów kolejowych na terenie centralnego składu elementów konstrukcji stalowych (program uprawnienia budowlane na komputer).

Na placach składowych elementów konstrukcji stalowych wyposażonych w tory kolejowe niewskazane jest stosowanie żurawi gąsienicowych i samochodowych, ze względu na konieczność budowania różnych przejazdów przez tory itp.; natomiast są one bardzo użyteczne w przypadku, gdy konstrukcje dostarczane są samochodami z wytwórni bezpośrednio na skład wyposażony w drogi kołowe (bez torów kolejowych) (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Scalanie konstrukcji stalowych na terenie budowy jest niezbędne wówczas, gdy elementy konstrukcyjne o znacznych wymiarach dostarczane są na budowę w częściach (np. ze względu na warunki transportu zewnętrznego), a na placu budowy znajdują się urządzenia montażowe o znacznym udźwigu umożliwiającym podnoszenie większych elementów lub zespołów konstrukcyjnych (uprawnienia budowlane).

Scalanie przebiega w zasadzie w sposób podobny jak próbny montaż konstrukcji w wytwórni i podlega na łączeniu ze sobą poszczególnych elementów konstrukcyjnych lub ich części w poziomie terenu. Scalanie w warunkach polowych na budowie odbywa się na stanowiskach roboczych wyposażonych w stelaże montażowe lub klatki z podkładów kolejowych, stanowiące podporę elementów konstrukcyjnych w czasie scalania. Wielkość i rodzaj tych urządzeń oraz ich ilość zależna jest od wielkości i ciężaru scalanych elementów oraz ilości przewidywanych na danym placu budowy robót scaleniowych (program egzamin ustny).

Scalanie płaskich elementów

Stelaże powinny mieć konstrukcję umożliwiającą dojście i dostęp do każdego miejsca scalonych elementów (a w szczególności do miejsc styków montażowych) i zapewniającą ich stateczność przy manewrowaniu tymi elementami, ponadto powinny być one ustawione dokładnie w poziomie. W szczególności górne powierzchnie rygli powinny znajdować się w jednej płaszczyźnie poziomej, w przeciwnym bowiem razie scalenie elementów będzie utrudnione i może doprowadzić do nieprawidłowego połączenia styków montażowych (opinie o programie).

Na stelażach montażowych przeprowadza się z reguły scalanie elementów lekkich konstrukcji stalowych, jak np. wiązarów dachowych, świetlików itp., przy czym czynności te dokonywane są zazwyczaj na placach składowych konstrukcji. Natomiast konstrukcje o znacznym ciężarze i znacznej sztywności scalane są zwykle na klatkach z podkładów bezpośrednio przy miejscu montażu.

Scalanie płaskich elementów, jak słupy, belki czy wiązary można wykonać stosując sposób „obrysu” lub „szablonu”. Sposób obrysu polega na oznaczaniu kształtu przyszłego scalonego elementu na pomoście montażowym przez naniesienie jego obrysia czy też zaznaczenie pewnych charakterystycznych jego punktów. Według tych oznaczeń układa się na pomoście montażowym poszczególne części konstrukcji, przymocowuje klamrami czy jarzmami, a następnie wykonuje połączenie montażowe w stykach elementów (spawanie lub nitowanie) (segregator aktów prawnych).

Przy sposobie scalania wg szablonu jako szablon służy przeważnie jeden scalony już element z zastosowaniem metody obrysu, względnie innego sposobu, zapewniającego dokładność wymiarów. Do tak przygotowanego szablonu przymocowuje się uchwytami czy klamrami poszczególne części scalonych kolejno elementów (promocja 3 w 1).

Kolejność scalania poszczególnych elementów powinna odpowiadać kolejności ich montażu. Szczególną uwagę należy zwrócić na zachowanie dopuszczalnych tolerancji w wymiarach scalonych elementów (wysokość słupa, rozpiętość dźwigara itp.), szczególnie w przypadku stosowania połączeń spawanych, które mogą wywoływać trwałe odkształcenia w scalanych elementach.