Schemat eliptyczny

Nasypy wykonywane przez zgarniarki powinny być sypane warstwami o jednakowej grubości i wyrównywane samymi zgarniarkami, bez stosowania jakichkolwiek innych maszyn. W znacznej większości przypadków wykonywanie nasypów za pomocą zgarniarek zabezpiecza również dostateczne zagęszczenie gruntu, z wyjątkiem niektórych budowli wodnych (zapory wodne). Praca zgarniarek przy wykonywaniu nasypów ułatwia znacznie organizację pracy, eliminuje bowiem zazwyczaj potrzebę stosowania jakichkolwiek innych maszyn (program uprawnienia budowlane na komputer). Zgarniarki jako środki transportu urobku odznaczają się większą objętością w porównaniu np. do samochodów wywrotek, co wpływa na ogólne zmniejszenie liczby maszyn, zatrudnionych przy robotach ziemnych.

Nasypy drogowe i groble (tamy) należy wykonywać w ten sposób, aby od strony skarp nasyp był zawsze nieco wyższy niż w środku; unika się przez to niebezpieczeństwa ześlizgiwania się zgarniarki ze skarp, jak również sprzyja to lepszemu ich wykorzystaniu.

Natomiast wykopy powinny być wykonywane ze spadkiem ku skarpom wykopu. Schematy tras roboczych zgarniarek. Przy wykonywaniu robót ziemnych za pomocą zgarniarek stosuje się kilka podstawowych schematów ruchu, uzależnionych od wymiarów i charakteru wznoszonych budowli, od odległości między miejscem nagarniania urobku i miejscem wyładowania (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Najczęściej stosowane są schematy eliptyczny, ósemkowy, zygzakowaty oraz spiralny.

Schemat eliptyczny stosowany jest przy budowie stosunkowo niewysokich nasypów (l,0-f-l,5 m), najczęściej drogowych wykonywanych z bocznych ukopów oraz płytkich wykopów, z których urobek składa się na boczne odkłady, wreszcie przy wyrównywaniu terenu (uprawnienia budowlane).

Jako przykład stosowania schematu eliptycznego może służyć budowa nasypu drogowego (rys. 4-185). Długość frontu robót w tym przypadku waha się zwykle w granicach 50-100m, zaś praca zgarniarki polega na nagarnianiu urobku w ukopie bocznym, przewożeniu oraz wyładowywaniu urobku na nasyp, przy czym trasa jazdy przebiega po elipsie (program egzamin ustny).

Schemat ósemkowy

Schemat eliptyczny należy zastosować również w tym przypadku, gdy wykonywany jest wykop drogowy, a urobek ma być przewożony na boczne odkłady położone po obydwu stronach wykopu. Gdy ukopy lub odkłady położone są nie równolegle do budowanej drogi, lecz w pewnej od niej odległości oraz z boku, wówczas schemat jazdy roboczy zgarniarki nie byłby eliptyczny, lecz stanowiłby krzywą zamkniętą o nieregularnym kształcie (opinie o programie).

Przy eliptycznym schemacie jazdy zgarniarki na obydwu końcach trasy zgarniarki muszą wykonać dwa zakręty o 180°. Jeśli nasyp lub wykop wykonywany jest na dwóch sąsiadujących odcinkach, to należy wykorzystać wjazdy i zjazdy dwukrotnie, tym bardziej iż przy schemacie eliptycznym objętości usuniętych lub usypanych mas ziemnych ze zjazdów czy wjazdów w stosunku do ogólnej ilości robót są stosunkowo bardzo duże ze względu na krótkość frontu pracy.

Schemat ósemkowy przy pracy zgarniarkami stosowany jest w przypadkach dłuższego frontu robót. Przy schemacie ósemkowym w czasie jednego cyklu roboczego zgarniarka, jak widać z rysunku, napełniana jest dwukrotnie oraz dwukrotnie opróżniana. Na końcach trasy zgarniarka zakręca o 180°, przy czym wjazd na nasyp po nagarnięciu gruntu w ukopie odbywa się pod kątem około 304-40° do osi drogi. W ten sposób na dwa wyładowania skrzyni zgarniarki przypadają dwa zakręty o 180° (segregator aktów prawnych).

Porównując schemat ósemkowy ze schematem eliptycznym należy zauważyć, iż w schemacie eliptycznym na takie same dwa zakręty przypada tylko jedno oprócz ciągników gąsienicowych także ciągników szybkobieżnych na pneumatykach • o prędkościach ponad 40 km/godz) oraz szybkobieżnych zgarniarek na pneumatykach (promocja 3 w 1). Natomiast wyposażenie tych wielkich zgarniarek w silniki rozwijające pełną siłę pociągową wystarczającą dla samodzielnego odspajania i nagarniania urobku, jak przy małych zgarniarkach, byłoby wysoce nieekonomiczne ze względu na to, iż tak niewielka siła pociągowa przy skrawaniu gruntu i nagarnianiu urobku potrzebna jest zaledwie na okres 1 minuty (przy niejednokrotnie dość długim cyklu roboczym), po czym dla transportu urobku (nawet na drugim lub trzecim biegu) wystarcza połowa :ej siły pociągowej.