Ściany, słupy lub ramy podtrzymujące

Ściany, slupy lub ramy podtrzymujące przekrycie podwieszone oblicza się podobnie do konstrukcji nośnej w halach słupowo-belkowych z tym, że często elementy te są narażone na działanie sił poziomych (program uprawnienia budowlane na komputer).
Hale o przekryciach podwieszonych pozwalają na uzyskanie powierzchni bezsłupowych, ale są trudne do wykonania i konserwacji, szczególnie gdy mają odsłonięte cięgna jak w przypadku hali we Flamatt. Wielokondygnacyjne budynki przemysłowe służą zarówno celom produkcyjnym jak również stanowią pomieszczenia magazynowe lub administracyjno-socjalne.

Wielokondygnacyjne budynki produkcyjne mogą być jedno-, dwu- lub trój- traktowe. Bardzo rzadko stosowane są rozwiązania wielotraktowe i to przeważnie w budynkach magazynowych nie wymagających dobrego oświetlenia światłem dziennym. Szerokości budynków produkcyjnych wynoszą zatem 18, 24 i 36 m. Przy większych szerokościach zachodzi konieczność sztucznego oświetlenia pomieszczeń. Wysokości kondygnacji wahają się od 3,60-P6,00 m. Stanowiska pracy są rozmieszczone wzdłuż ścian okiennych, środkiem zaś biegną ciągi komunikacyjne i składy podręczne. W zakładach nie wymagających oświetlenia dziennego, układ ciągów produkcyjnych nie zależy oczywiście od usytuowania okien (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Dla umożliwienia swobodnego zagospodarowania wnętrza oraz z uwagi na większe niż w budownictwie powszechnym obciążenia użytkowe, budynki produkcyjne są prawie wyłącznie projektowane jako szkieletowe.
Często najwyższe kondygnacje są budowane na kształt hal, co pozwala na uzbrojenie ich w suwnice.
Obciążenia użytkowe w produkcyjnych budynkach wielokondygnacyjnych wynoszą: 500, 1000 i 1500 kG/m2. Siatka słupów przyjmowana jest wówczas 6X9 m. Przy obciążeniach 2000 i 2500 kG/m2 stosuje się siatkę 6X6 m.

Ze względu na rozstaw słupów można rozróżnić:
- budynki o gęstej siatce słupów, których rozstaw nie przekracza 9 m,
- budynki o większej siatce słupów, tj. rozstawie ponad 12 m,
- budynki bez słupów wewnętrznych; stropy wspiera się wówczas najczęściej na górnym pasie dźwigarów kratowych. Pas dolny kraty niesie zazwyczaj strop kondygnacji technicznej.
Na ogól przyjmuje się poprzeczny układ ram jedno-, dwu- lub trójprzęsłowych (uprawnienia budowlane). Zależnie od przyjętego sposobu łączenia prefabrykatów przyjmuje się schemat ramy o węzłach sztywnych lub przegubowych.

Węzły sztywne

W Związku Radzieckim Instytut Budownictwa i Architektury GIPROTIS opracował następujące schematy statyczne ram poprzecznych (program egzamin ustny).
Dla dwunawowego czterokondygnacyjnego budynku przy wysokości pięter 6 m, obciążeniu użytkowym 2000 kG/m2 i normalnym obciążeniu równym 40 kG/m2 zaprojektowano pięć wariantów schematów statycznych.

Pierwszy ma węzły sztywne. Zakłada się w nim nieprzesuwność węzłów, uzyskiwaną za pomocą sztywnych tarcz stropowych. W drugim zakłada się swobodne oparcie rygli na słupach i również nieprzesuwność węzłów dzięki poziomym przeponom stropów (opinie o programie). W trzecim rygle traktuje się jako belki ciągłe, oparte na słupach. Zachowany jest również warunek nieprzesuwnych węzłów. W czwartym schemaci, podobnie jak w pierwszym, węzły są sztywne, ale przesuwne, gdyż stropy mają za małą sztywność i nie tworzą poziomych przepon. Piąty schemat ma rygle swobodnie oparte na słupach i przesuwne węzły. Dla trójnawowego czterokondygnacyjnego budynku o warunkach jak wyżej opracowano trzy warianty. W pierwszym rama ma węzły sztywne, w drugim rygle są swobodnie oparte na słupach, zaś w trzecim rygle tworzą belki ciągłe. We wszystkich wariantach zakłada się istnienie sztywnych przepon poziomych i nieprzesuwność węzłów (segregator aktów prawnych).

Omówione wyżej warianty układów są stosowane również w licznych innych krajach. Dużo rzadziej są projektowane ramy w układzie podłużnym. Schematy ich, podobnie jak ram poprzecznych, mogą być o węzłach sztywnych, przegubowych lub ryglach traktowanych jako belki ciągłe.

Konstrukcja ta:
- pozwala na lepsze wykorzystanie powierzchni zabudowy przez podwieszenie zabudowy nad chodnikami,
- stwarza dogodne warunki założenia rampy załadowczej, czyni pracę konstrukcji racjonalną, gdyż momenty dodatnie w skrajnych przęsłach zmniejszają się o momenty ujemne wsporników (promocja 3 w 1).