Ściany z betonów z wypełniaczami organicznymi

Odporność ogniową ściany z bloków strużkobetonowych „Durisol” o grubości 20 cm z wypełnieniem z betonu zwykłego, wykonanego przy użyciu cementu w ilości 300 kg/ms, badano w Instytucie EMPA’) w Zurychu (program uprawnienia budowlane na komputer).

Ściana pokryta była obustronnie tynkiem cementowo-wapiennym o grubości 1,5 cm. Po 5-godzinnym nagrzewaniu ściany, polano nagrzaną ścianę wodą; tynk i warstwa okrywająca strużkobeton uległa zniszczeniu, nośność ściany, tj. rdzeni z betonu zwykłego, obniżona była jednak tylko o 30%. Temperatura na nienagrzanej powierzchni ściany po upływie 5 godz. wynosiła 54°C. Odporność ogniową ściany zaliczono zatem do klasy A (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Ściany z betonów komórkowych
Badania w warunkach naturalnych odporności ogniowej ścian z dyli gazobetonowych były przeprowadzone w Instytucie Techniki Budowlanej (ITB), Dyle o grubości 24 cm wykonane z gazobetonu technologii PGS ’) i BLB2) odmiany 07, łączono na pióro i zaprawę cementową (uprawnienia budowlane).

Ściany po obciążeniu do naprężeń ok. 15 kG/cm- poddano działaniu 2-godzinnego ognia. W czasie badania zaobserwowano wydostawanie się niewielkiej ilości dymu przez szczeliny w spoinach między dylami. Po badaniach nie stwierdzono w zasadzie żadnych uszkodzeń na stronie zewnętrznej ścian. Od strony wewnętrznej na ścianach widać było siatkę spękań, zagęszczonych w pobliżu zbrojenia. W kilku miejscach zaobserwowano pionowe spękanie i wybrzuszenie, spowodowane odkształceniem się zbrojenia. Rozkład temperatur na grubości ściany po 2 godzinach nagrzewania (dla technologii PGS i BLB). W wyniku badań, odpornośei ogniowe ścian zaliczono do klasy B, jednak z uwagi na niewielką głębokość spękań od strony nagrzewanej (do 3 cm) i korzystny rozkład temperatur, należy przypuszczać, że ściany te mogłyby spełnić wymagania ognio-odporności klasy A (4 godziny). Wyniki badań angielskich relacjonuje Ashton (program egzamin ustny).

Ściana działowa

Ściana działowa o grubości 10 cm z bloczków „Thermaiit-Ytong”, na zaprawie glinowo-cementowcj, nietynkowana, wykazała na powierzchni nic nagrzewanej temperaturę 129°C. W wyniku badań, odporność ogniową ściany zaliczono do klasy A. • Ściana nośna o grubości 10 cm z bloczków gazobetonowych, na zaprawie glinowo-cementowej, nietynkowana, wykazała 2-godzinną odporność ogniową według wymagań normy angielskiej BS 47G 1 : 1953a) Wyniki badań odporności ogniowej ścian z betonów komórkowych, przeprowadzonych w różnych krajach zestawione przez A. Engwalla.

Wpływ rodzaju kruszywa na odporność ogniową płyt zbrojonych ilustrują wyniki badań N. Davcy’a i L. A. Ashtona.
Davcy i Ashton przedstawiają również wyniki badań odporności ogniowej płyt wykonanych z betonu na kruszywie z łamanego wapienia. Płyty o wytrzymałości Rz8 = 325 kG/m2 miały wysokość 15 cm. Otulenie zbrojenia wynosiło 12,5 mm. Strop obciążony ciężarem 980 kG/m2 poddano próbie ogniowej w ciągu 2,5 godz (opinie o programie).
Już po 6 min były widoczne pierwsze oznaki odłupywania się betonu, a po upływie następnych 8 min. zostało odkryte zbrojenie. Po upływie 1 godziny temperatura na powierzchni nagrzewanej wynosiła 860°C, a na nienagrzewanej 51°C, odpowiednio po 2 godzinach - 1010°C i 94°C.
Maksymalne ugięcie wynosiło 7 cm. Strop spełniał więc wymagania odporności ogniowej klasy B (segregator aktów prawnych).

Ashton prowadził również badania odporności ogniowej płyt wykonanych z gruzobetonu o wytrzymałości R28 = 250 kG/cm2. Wysokość płyt wynosiła 18 cm.

Płyty przy obciążeniu 850 kG/m2 poddano działaniu ognia w ciągu 6 godz.
W tym czasie nie stwierdzono istotnego wpływu działania wysokiej temperatury, zaobserwowano jedynie drobne rysy oraz pod koniec badania lekkie stopienie nagrzewanej powierzchni (promocja 3 w 1).