Strużka stolarniana

Za granicą, a w szczególności w krajach zachodnich (Szwajcaria, Belgia, Holandia i inne), wyroby ze strużkobetonu znane pod nazwą Durisol luj? Fixolit są stosowane w różnych dziedzinach budownictwa mieszkaniowego i przemysłowego (program uprawnienia budowlane na komputer). Dzięki dobrym właściwościom tworzywa, różnorodnym formom elementów budowlanych zakres stosowania jest bardzo rozległy. Strefy klimatyczne także nie ograniczają stosowania elementów strużkobetonowych (są chętnie stosowane zarówno w strefach arktycznych jak i podzwrotnikowych).

Podstawowymi surowcami do produkcji strużkobetonu są: wypełniacz - strużka stolarniana, lepiszcze - cement portlandzki, środki mineralizujące - chlorek wapnia lub siarczan glinu oraz wapno i woda.

Strużka stolarniana jest odpadem powstałym przy mechanicznej obróbce drewna skrawaniem (struganie, nawiercanie itp.). Są to drobne wiórki drewna o kształcie płaskich, cienkich płatków, których grubość oraz wymiary szerokości i długości są bardzo zróżnicowane. Do produkcji strużkobetonu należy stosować strużkę pozyskiwaną z drewna iglastego jak: sosna, świerk, jodła (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Strużka z drzew liściastych jest nieprzydatna do produkcji strużkobetonu i ewentualna jej domieszka w strużce iglastej nie może przekraczać 10%.
Wilgotność strużki ma ujemny wpływ na jej przydatność do produkcji. Optymalna wilgotność strużki waha się w granicach 15-18% w stosunku ciężarowym.

Zbytnio wilgotna strużka użyta do produkcji obniża skuteczność procesu mineralizującego oraz wpływa na nadmierne zużycie spoiwa cementowego. Strużka chciwie chłonie wodę i maksymalna jej nasiąkliwość osiąga wartość 230% w stosunku do masy suchej (uprawnienia budowlane).
Grubość poszczególnych strużek waha się w granicach 0,5-2,5 mm, długość (w kierunku równoległym do włókien) 5-30 mm, a szerokość 1-5-100 mm; szerokość ulega stałej zmianie wskutek łamania się pod wpływem działania nawet bardzo niewielkich sił mechanicznych (transport, mieszanie, przesiewania itp.).
Uzyskiwana w zakładach przemysłowych strużka jest zazwyczaj zanieczyszczona trocinami, pyłem drzewnym, trzaskami i obrzynkami desek. Dlatego przed zastosowaniem jej do produkcji strużkobetonu konieczne jest oddzielenie tych zanieczyszczeń (przesianie przez sito o odpowiedniej wielkości oczek) (program egzamin ustny).

Czynność przesiewania strużki

Czynność przesiewania strużki umożliwia jednoczesne ujednolicenie wielkości strużki, co ma duży wpływ na jakość produkowanych elementów.
Środki mineralizujące. Najbardziej rozpowszechnionymi w produkcji strużkobetonów środkami mineralizującymi organiczną substancję strużki są: chlorek wapnia i siarczan glinu. Obydwa te związki mają postać soli krystalicznych. W produkcji strużkobetonu mają zastosowanie jako wodne roztwory o odpowiednim stężeniu. Chlorek wapnia powinien mieć stężenie 5°Be, a siarczan glinu 3-5%.
Chlorek wapnia, jego postać oraz rolę, jaką spełnia w procesie mineralizacji substancji organicznych (opinie o programie).

Siarczan glinu ma postać soli krystalicznej. Jako środek mineralizujący w procesie produkcji strużkobetonów jest stosowany w postaci roztworu wodnego o stężeniu 3-5%. Jego działanie jako mineralizatora jest bardzo skuteczne. Obniża higroskopijność i nasiąkliwość tworzywa w porównaniu z chlorkiem wapnia. Dość duża liczba kwasowa siarczanu glinu (3H-5 pH) powoduje konieczność stosowania mleka wapiennego w celu zobojętnienia odczynu roztworu wodnego siarczanu glinu.

Wapno w procesie produkcji strużkobetonów stosowane jest pod postacią bądź. to wapna suchogaszonego (hydratyzowanego) - w przypadku stosowania chlorku wapnia jako mineralizatora, bądź pod postacią mleka wapiennego o koncentracji 25% suchej masy (75 części wody i 25 części wodorotlenku wapnia) - w przypadku stosowania siarczanu glinu jako środka mineralizującego (segregator aktów prawnych).

Nie każda technologia produkcji strużkobetonu przewiduje stosowanie wapna W produkcji Arbolitu i Turanolu nie jest stosowany dodatek wapna. Natomiast w produkcji Durisolu, gdzie mineralizatorem jest siarczan glinu, stosowane jest wapno palone pod postacią zawiesiny mleka wapiennego (promocja 3 w 1).