Ściany z prefabrykatów wielkowymiarowych
Przykład wieloblokowych elementów żużlobetonowych, z których wykonano szereg budynków mieszkalnych w Warszawie, ciężar żużlobetonu wynosi 1,5-1,6 T m3, wytrzymałość - R((16 = 50-4-70 kG/cm2 (program uprawnienia budowlane na komputer). Niekiedy w celu zwiększenia wytrzymałości do 7?tll6= 90-4-110 kG/cm2 stosowany był dodatek piasku naturalnego, co obniża jednak w sposób istotny własności termoizolacyjne betonu.
W budynkach o układzie poprzecznym, beton lekki stosowany jest głównie w ścinanach zewnętrznych, samonośnych i osłonowych, jakkolwiek nie brak również i realizacji, w których wewnętrzne ściany nośne wykonywane są z betonów lekkich. W pierwszym okresie budownictwa wielkopłytowego dość często stosowano warstwowe ściany z betonów lekkich (np. w pierwszym budynku wielkopłytowym na os (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Kasprzaka w Warszawie - ściany żużlobetonowe z ociepleniem płytami wiórkowo-cementowymi „suprema” lub w pierwszym budynku wielkopłytowym w Berlinie-Johanistal - ściany z jednofrakcjowego gruzo- betonu z ociepleniem płytami wiórkowo-cementowymi „Heraklit”), a nawet płyty o konstrukcji szkieletowej z betonu zwykłego z wypełnieniem betonem lekkim (np. w budynku BA w Bratysławie jako wypełnienie ramek z betonu sprężonego użyto keramzytobeton o ciężarze 800 kG/m:i). Obecnie konstrukcje tego typu już są rzadko stosowane, a przeważają powszechnie ściany jednorodne (uprawnienia budowlane).
Przykład wielkowymiarowej płyty ściennej z pumeksu hutniczego (y =1,2 T/m:!, R l)20 = 35 kG/cm2). Z uwagi na rozwinięty przemysł betonów komórkowych w Polsce podjęto szeroką akcję wprowadzania do budownictwa uprzemysłowionego tego rodzaju elementów wielkowymiarowych.
W konstrukcjach inżynierskich znajdują zastosowanie przede wszystkim , betony kruszywowe.
Oszczędności
Jedną z pierwszych takich konstrukcji jest zbudowany w USA w 1900 r. most kolejowy, wykonany z betonu z żużla wielkopiecowego (program egzamin ustny).
W nowszych konstrukcjach inżynierskich beton lekki znajduje zastosowanie przede wszystkim w konstrukcjach żelbetowych i sprężonych. W okresie międzywojennym w Stanach Zjednoczonych zbudowano ponad 10 mostów z lekkiego betonu kruszywowego.
Interesującym przykładem jest stalowy most łączący San Francisco z Oaklandem. W celu zmniejszenia ciężaru konstrukcji mostu górną część jezdną środkowego przęsła o długości 700 m wykonano z lekkiego betonu ze spiekanych łupków, dolną zaś część - z betonu zwykłego. Zastosowanie lekkiego betonu w efekcie zmniejszyło ciężar własny mostu o 47 000 T. Otrzymane z tego tytułu oszczędności wyniosły 7,5%> wartości całego mostu.
Wytrzymałość betonu po okresie jednego roku wynosiła 266 kG/cm2, tj. 25% więcej od wytrzymałości 28-dniowej. Obserwacje prowadzone w okresie 17 lat eksploatacji tego mostu nie wykazały żadnych oznak zniszczenia w części konstrukcyjnej wykonanej z betonu lekkiego (opinie o programie).
Jeden z najdłuższych mostów wiszących na świecie (blisko miasta Takoma) zbudowany w 1950 r. ma część jezdną wykonaną całkowicie z betonu lekkiego z kruszywa z ekspandowanej gliny. Użycie lekkiego betonu pozwoliło zmniejszyć ciężar części jezdnej o 1900 T. Obecnie po kilkunastu latach eksploatacji w warunkach intensywnego ruchu nie zaobserwowano żadnych uszkodzeń części jezdnej mostu (segregator aktów prawnych).
W Rosji do chwili obecnej keramzytobeton znalazł zastosowanie w mostach przeznaczonych przeważnie dla ruchu pieszego i samochodowego. Z betonu lekkiego wykonane są z reguły elementy nie poddawane obciążeniom dynamicznym (płyty chodnikowe, płyty i belki części jezdnej przeznaczonej dla samochodów itp.).
Zastosowanie keramzytobetonu zmniejsza ciężar własny konstrukcji przę- słowych mostów o 25-30% a ich koszt o 10-12%). Oszczędność stali w tych mostach sięga 8-15%.
Jednym z pierwszych mostów w Związku Radzieckim wykonanym przy zastosowaniu betonu lekkiego był zbudowany w 1958 r. most dla pociągów metra moskiewskiego (promocja 3 w 1).
